Stres i radzenie sobie ze stresem

magisterski

psychologia, specjalność kliniczna

8

akademicki

fakultatywne
obowiązkowe

Realizowany w sali

Zaliczone kursy obowiązkowe z semestrów 1 -7.

Hobfoll, S. E. (2006). Stres, kultura i społeczność: Psychologia i filozofia stresu. Gdańsk: GWP

• udział w zajęciach: 60h

• przygotowanie do zajęć i egzaminu.: 50h

• zadania do samodzielnego wykonania poza godzinami zajęć: 20h

• udział w konsultacjach z nauczycielem: 2h

Suma 132h = 5 ECTS

Przedmiot pozwala na zdobycie wiedzy w zakresie fizjologicznych podstaw reakcji stresowych w obszarze związków stresu, zdrowia psychofizycznego osobowości i funkcji poznawczych. Umożliwia ukształtowanie umiejętności rozpoznawania i pomiaru stresorów oraz sposobów radzenie sobie z nimi a także rozpoznawanie syndromu PTSD .

A. Problematyka wykładu.:

1. Ogólne koncepcje teoretyczne stresu

2. OUN, AUN i UH a stres

3. Modele stresu w pracy

4. Stres w konflikcie rodzina-praca i praca rodzina

5. Wsparcie społeczne, zaangażowanie w pracę i wypalenie zawodowe w

modelach stresu

6. Stres a zaburzenia psychosomatyczne

7. Źródła, objawy i radzenie sobie z PTSD

8. Stres a funkcje poznawcze i procesy afektywne

9. Stres i osobowość

10. Stres, zasoby i radzenie sobie ze stresem a jakość życia

11. Narzędzia pomiaru stresu i sposobów radzenia sobie ze stresem

B. Problematyka ćwiczeń

1. Stres psychologiczny i fizjologiczny, jego funkcje

2. Biologiczne podstawy reakcji stresowych

3. Ogólne modele stresu i modele stresu w pracy

4. Stres, stresory a wypalenie i pracoholizm

5. Stres w zawodach o szczególnym charakterze

6. PTSD i wzrost post traumatyczny

7. Stres w pracy, w domu i relacji dom-praca, praca – dom

8. Psychologiczne i biologiczne konsekwencje doświadczania stresu

9. Metody pomiaru stresu i stylów radzenia sobie ze stresem

10. Możliwości i bariery w psychologicznym zarządzaniu stresem

11. Moderatory i mediatory związku stresory – konsekwencje stresorów

A.1. wykorzystywana podczas zajęć:

Sapolsky R. (2011). Dlaczego zebry nie mają wrzodów: W-wa: PWN

Terelak, J.F. (2008). Człowiek i stres: Koncepcje, reakcje, radzenie sobie, modyfikatory. Bydgoszcz: Branta.

Heszen I. (2016…’21) Psychologia Stresu Warszawa: PWN

Derbis, R. Baka, Ł. (2011) Znaczenie wsparcia społecznego i zaangażowania w pracę dla związku stresorów i wy-palenia

zawodowego. Czasopismo Psychologiczne,2.277-287.

A.2. studiowana samodzielnie przez studenta

Baka, Ł., Derbis, R., Emocje i kontrola w pracy jako regulatory związku stresory w pracy - zachowania nieproduk-tywne.

Empiryczna weryfikacja modelu stresory - emocje. , Psychologia Społeczna.: ,3, 2013, 191-204.

Derbis, R., Baka, Ł. Związek wymagań w pracy z wypaleniem zawodowym i zaangażowaniem w pracy: Pośredni-cząca

rola konfliktu praca - rodzina i wzoru zachowania A. , Czasopismo Psychologiczne, 2, 2013, 191-204

Derbis , R. Konflikt praca-rodzina a poczucie jakości życia matek pracujących zawodowo, w: Przedsiębiorczość i

zarządzanie . Zarządzanie stresem, cz.1 Łódź: SAN, 2013, 5, 79 -96

Wiedza

w wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien być w stanie:

• definiować podstawowe pojęcia z problematyki stresu

• scharakteryzować główne modele stresu

• zrozumieć związki stresu, zachowania człowieka i zaburzeń

psychosomatycznych

Umiejętności

w wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien potrafić/mieć umiejętność:

• wytłumaczyć mechanizmy reakcji stresowych

• zastosować wiedzę o modelach stresu do identyfikacji stresorów i

radzenia sobie z nimi

Kompetencje społeczne

w wyniku przeprowadzonych zajęć student ma/wykazuje:

• pogłębioną świadomość mechanizmów stresu i ich związków ze

środowiskiem

• gotowość do buforowania stresorów w różnych sytuacjach trudnych

• zaangażowanie w propagowanie sposobów radzenia sobie ze stresem

• odpowiedzialność w pomaganiu osobom dotkniętym stresem chronicznym

oraz dotkniętych syndromem PTSD

Wykład: pozytywny wynik testu: 60% = dst. (3,0).

Ćwiczenia: pozytywna ocena końcowa z poszczególnych zadań (udział w dyskusji, kolokwium, prezentacja lub esej,...) jest ustalana dla każdego studenta indywidualnie i relatywnie do poziomu osiągnięć grupy

nie dotyczy