Konwersatorium tematyczne Polska filozofia mistyki, cz.I: Franciszek Sawicki

fakultatywne
monograficzne
nieobowiazkowe

Lektura monograficzna

Przedmiot jest częścią realizowanego od kilku lat cyklu konwersatoriów tematycznych dotyczących obecności problematyki religijnej w filozofii polskiej. Obecny etap dotyczy związków filozofii i mistyki. Franciszek Sawicki był filozofem niemiecko- i polskojęzycznym. W konwersatorium podjęte zostały zagadnienia poruszane przez Sawickiego w późniejszym okresie, kiedy publikował w języku polskim.

W konwersatorium poruszone zostaną następujące zagadnienia:

1. Osoba i myśl Franciszka Sawickiego

2. Franciszek Sawicki a filozofia polska (pojęcia filozofii polskiej)

3. Poznanie religijne u Sawickiego:

3.1. Typologia odmin poznania religijnego

3.2. Sposoby poznania religijnego u Sawickiego

4. Doświadczenie religijne i doświadczenie mistyczne

5. Interpretacja pisma wybranych mistyków u Sawickiego (Jan od Krzyża, Terasa z Avila, Blaise Pascal).

Sawicki F., Bóg filozofii a Bóg religii, „Przegląd Powszechny” 67 (1950), t. 230, s. 209-217.

Sawicki F., Chrześcijańska filozofia egzystencjalna, „Przegląd Powszechny” 65 (1948), t. 225, s. 340-350.

Sawicki F., Co mówi przyroda o Bogu, „Przegląd Powszechny” 67 (1950), t. 231, s. 391-401.

Sawicki F., Człowiek religijny a człowiek etyczny, „Tygodnik Powszechny” 7 (1952), nr 34, s. 1-2.

Sawicki F., Deus caritas est, Kraków 1949 (wyd. IV: Pelplin 1992).

Sawicki F., Dlaczego wierzę, Poznań 1935 (wyd. II: Kraków 1948).

Sawicki F., Dusza nowoczesnego człowieka. Tło moralne i religijne Akcji Katolickiej, Poznań 1935.

Sawicki F., Fenomenologia wstydliwości. Z problemów moralności seksualnej, Warszawa 1938 (wyd. III: Wrocław 1986).

Sawicki F., Filozofia egzystencjalna niemiecka, „Przegląd Powszechny” 65 (1948), t. 225. s. 185-195.

Sawicki F., Jan Paul Sartre, „Przegląd Powszechny” 65 (1948), t. 225, s. 253-264.

Sawicki F., O zagadnieniu cierpień. Wykład religijno-filozoficzny, „Słowo Pomorskie” 1928, nr 70, s. 6; nr 72, s. 5; nr 74, s. 4; nr 76, s. 6; nr 78, s. 6; nr 79, s. 6; nr 80, s. 4; nr 81, s. 5.

Sawicki F., Poznawanie wartości, „Polonia Sacra” 1952, z. 1-4, s. 181-193.

Sawicki F., Rec.: W. Rubczyński, Filozofia życia duchowego. Jego wytrzymałość, skuteczność i ład w świetle doświadczenia i krytyki, Poznań 1925; „Przegląd Teologiczny” 6 (1925), s. 226-230.

Sawicki F., Sören Kierkegaard, „Przegląd Powszechny” 65 (1948), t. 225, s. 81-91.

Sawicki F., Teologia egzystencjalna, „Homo Dei” 27 (1958), nr 1, s. 65-71.

Sawicki F., Założenia filozoficzne katolickiej myśli społecznej, Poznań 1937.

***

Wolsza K., Egzystencjalny charakter filozofii chrześcijańskiej według ks. Franciszka Sawickiego (1877-1952), w: Studia z Filozofii Polskiej, t. V, red. Marek Rembierz, Krzysztof Śleziński, Bielsko-Biała – Kraków 2010, s. 161-191.

Wolsza K., Filozofia Boga w późnej twórczości ks. Franciszka Sawickiego (1877-1952), „Studia z Filozofii Polskiej” 6 (2011), s. 67-105.

Słuchacz zna metodologię teologii oraz metodologię nauk o religii, ze szczególnym uwzględnieniem specjalizacji.

Dobrze orientuje się w aktualnym stanie wiedzy w zakresie specjalizacji (filozofia religii i nauki o religii), w ramach której przygotowuje rozprawę doktorską.

Ma ugruntowaną wiedzę, będącą wynikiem oryginalnego zintegrowania perspektyw właściwych dla różnych dyscyplin teologicznych i nauk pokrewnych (nauk religiologicznych, logiki, epistemologii).

Umiejętności

Słuchacz posiada rozwinięte umiejętności samodzielnego zdobywania wiedzy teologicznej i poszerzania własnych kompetencji oraz podejmowania autonomicznych działań zmierzających do rozwoju intelektualnego i kierowania własnym rozwojem moralnym

Potrafi wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i integrować informacje pochodzące z różnych źródeł oraz formułować na tej podstawie krytyczne sądy.

Potrafi integrować wiedzę z różnych dziedzin nauki i oceniać jej merytoryczną oraz metodologiczną wartość.

Kompetencje społeczne

Słuchacz wykazuje kreatywność w poszukiwaniu nowych obszarów badań i kierowaniu ich przebiegiem oraz aktywnie uczestniczy w komunikacji naukowej.

Ma nawyk poszukiwania aktualnej wiedzy, a także szukania inspiracji naukowej w innych dziedzinach nauki.

Identyfikuje, interpretuje i rozstrzyga dylematy, zwłaszcza doktrynalne i etyczne, związane z życiem indywidualnym i społecznym.

Konwersatorium łączy elementy wykładu i ćwiczeń, polegających na lekturze wybranych fragmentów tekstów fenomenologicznych połączonej z komentarzem. Podstawą zaliczenia jest napisanie pracy końcowej z wykorzystaniem podanej literatury i znajomości zagadnień omówionych podczas zajęć.

Zgodnie z regulaminem studiów doktoranckich na kierunku: teologia.