Terapia systemowa rodziny
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 5-DR.NOR.K.005 |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Terapia systemowa rodziny |
Jednostka: | Wydział Teologiczny |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | (brak danych) |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Skrócony opis: |
Zapoznanie się ze współczesnymi modelami oraz szkołami terapii systemowej rodziny; poznanie procesu terapii systemowej rodziny, jej etapów; kształtowania rozmowy, sposobu myślenia systemowego, zadawania pytań cyrkularnych. |
Pełny opis: |
Ogólna teoria systemów; terapia systemowa rodziny na tle innych terapii; historyczny rozwój terapii systemowej rodziny; myślenie systemowe; znaczenia dla prowadzenia terapii systemowej rodziny: cyklów życia rodziny, procesów emocjonalnych w rodzinie, struktury rodziny, komunikacji w rodzinie, strategii rodzinnych, lojalności rodzinnych, mitów rodzinnych i żałoby; techniki terapii rodzin; rola koterapii i zespołu reflektującego; korzystanie z superwizji i jej rola; wywiad rodzinny z użyciem geneogramu. |
Literatura: |
A. Literatura wymagana do ostatecznego zaliczenia zajęć (zdania egzaminu): A.1. wykorzystywana podczas zajęć B. DE BARBARO, Wprowadzenie do systemowego rozumienia rodziny, Kraków 1999; H. STIERLIN, I. RUCKER-EMBDEN, N. WETZEL, M. WIRSCHING, Pierwszy wywiad z rodziną, Gdańsk1999; K. LUDWIG, Terapia systemowa – podstawy teoretyczne i praktyka, Gdańsk 1995. A.2. studiowana samodzielnie przez studenta J.A. HEATON, Podstawy umiejętności terapeutycznych, Gdańsk 2005; J.A. KOTTLER, Skuteczny terapeuta, Gdańsk 2005; C.J. GELSO, J.A. HAYES, Relacja terapeutyczna, Gdańsk 2005; D.R. CRANE, Podstawy terapii małżeństw, Gdańsk 2002; V. SATIR, Terapia rodziny, Gdańsk 2000; G. Cecchini, Mediolańska szkoła terapii rodzin, Kraków 1995; L. GRZESIUK, Psychoterapia – teoria, Warszawa 2005; L. GRZESIUK, Psychoterapia – praktyka, Warszawa 2006. B. Literatura uzupełniająca L. GÓRNIAK, B. JÓZEFIK, Ewolucja myślenia systemowego w terapii rodzin, Kraków 2003; S. KRATOCHVIL, Podstawy psychoterapii, Poznań 2003; I. NAMYSŁOWSKA, Terapia rodzin, Warszawa 1997. |
Efekty uczenia się: |
Wiedza 1. zna terminologię używaną w naukach o rodzinie oraz jej zastosowanie w dyscyplinach pokrewnych na poziomie rozszerzonym 2. ma pogłębioną wiedzę o rodzajach więzi społecznych i o rządzących nimi prawidłowościach istotnych z perspektywy małżeństwa i rodziny 3. ma rozszerzoną wiedzę o różnych rodzajach struktur społecznych i instytucjach życia społecznego oraz zachodzących między nimi relacjach istotnych z perspektywy małżeństwa i rodziny 4. ma uporządkowaną wiedzę o celach, organizacji i funkcjonowaniu małżeństwa i rodziny oraz instytucji wychowawczych, opiekuńczych, religijnych, pomocowych i terapeutycznych, pogłębioną w wybranych zakresach 5. ma pogłębioną i uporządkowaną wiedzę o wybranych środowiskach wychowawczych, ich specyfice i procesach w nich zachodzących 6. ma uporządkowaną wiedzę o podmiotach życia małżeńskiego i rodzinnego, działalności wychowawczej, opiekuńczej, pomocowej i terapeutycznej, pogłębioną w wybranych zakresach Umiejętności 1. posiada pogłębione umiejętności obserwowania, wyszukiwania i przetwarzania informacji na temat zjawisk społecznych przy użyciu różnych źródeł oraz interpretowania ich z punktu widzenia problemów małżeńsko-rodzinnych 2. potrafi wykorzystywać i integrować wiedzę teoretyczną z zakresu nauk o rodzinie oraz powiązanych z nią dyscyplin w celu analizy złożonych problemów życia małżeńskiego i rodzinnego, wychowawczych, opiekuńczych, pomocowych i terapeutycznych, a także diagnozowania i projektowania działań praktycznych 3. ma pogłębione umiejętności obserwowania, diagnozowania, racjonalnego oceniania złożonych sytuacji małżeńskich i rodzinnych oraz analizowania motywów i wzorów ludzkich zachowań 4. potrafi pracować w zespole; umie wyznaczać oraz przyjmować wspólne cele działania; potrafi przyjąć rolę lidera w zespole Kompetencje społeczne (postawy) 1. ma pogłębioną świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności, rozumie potrzebę ciągłego rozwoju osobistego i zawodowego 2. jest gotowy do podejmowania wyzwań zawodowych i osobistych; wykazuje aktywność i odznacza się wytrwałością w podejmowaniu indywidualnych i zespołowych działań profesjonalnych w zakresie nauk o rodzinie; angażuje się we współpracę 3. jest wrażliwy na problemy małżeństwa i rodziny, gotowy do komunikowania się i współpracy z otoczeniem, w tym z osobami niebędącymi specjalistami w danej dziedzinie, oraz do aktywnego uczestnictwa w grupach i organizacjach realizujących działania na rzecz małżeństwa i rodziny |
Metody i kryteria oceniania: |
A. Sposób zaliczenia • egzamin B. Formy zaliczenia: • egzamin ustny • egzamin pisemny – dłuższa wypowiedź pisemna (rozwiązanie problemy) C. Podstawowe kryteria 1. Egzamin – jakość wypowiedzi – 60% 2. Aktywność na zajęciach – 10% 3. Znajomość lektur – 30% |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Opolski.