Logika praktyczna z elementami metodologii nauk
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 5.5.0.1.03 |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Logika praktyczna z elementami metodologii nauk |
Jednostka: | Wydział Teologiczny |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Skrócony opis: |
Wykład ma na celu zapoznanie się z logiczną teorią języka, sposobami poprawnego wyrażania myśli i formułowania twierdzeń, a także z podstawowymi czynnościami wiedzotwórczymi i metodami naukowymi. |
Pełny opis: |
Zakres wykładanego materiału obejmuje następujące treści: (1) Pojęcie i podział logiki (semiotyka, logika formalna, metodologia nauk). (2) Język jako system znaków (pojęcia znaku i języka, struktura procesu komunikacji, funkcje wyrażeń językowych). (3) Kategorie syntaktyczne (zdania, nazwy, funktory). (4) Podstawowe czynności wiedzotwórcze (pytania, definicje, podziały, rozumowania, wybrane prawa logiki). (5) Uzasadnianie twierdzeń (pojęcie i rodzaje uzasadniania, dowodzenie, sprawdzanie, wyjaśnianie). (6) Metody naukowe (pojęcie metody; metody analityczne i syntetyczne; dedukcyjne i indukcyjne; ilościowe i jakościowe; teoretyczne i empiryczne). |
Literatura: |
Wykaz literatury: 1. wykorzystywana podczas zajęć: T. KWIATKOWSKI, Wykłady i szkice z logiki ogólnej, Lublin 2002; A. MALINOWSKI (red.), Logika dla prawników, Warszawa 2009; A. MALINOWSKI (red.), Przewodnik do ćwiczeń z logiki dla prawników, Warszawa 2011. 2. Zalecana do samodzielnego studiowania T. HOŁÓWKA, Kultura logiczna w przykładach, Warszawa 2005; K. SZYMANEK, K.A. WIECZOREK, A.S. WÓJCIK, Sztuka argumentacji. Ćwiczenia w badaniu argumentów, Warszawa 2003; Z. ZIEMBIŃSKI, Logika praktyczna, Warszawa 1996 (i inne wydania). B. Literatura uzupełniająca: J.J. JADACKI, Elementy semiotyki logicznej i metodologii w zadaniach, Warszawa 2004. B. STANOSZ, Ćwiczenia z logiki, Warszawa 1998. T. WIDŁA, D. ZIENKIEWICZ, Logika, Warszawa 2005. |
Efekty uczenia się: |
Efekty kształcenia w zakresie wiedzy: - Słuchacz ma elementarną wiedzę logiczno-metodologiczną, a także o miejscu kultury w systemie nauk oraz o jej przedmiotowych i metodologicznych powiązaniach z innymi dyscyplinami naukowymi; - Zna i rozumie podstawowe pojęcia i zasady komunikacji i psychologii międzykulturowej; - Ma elementarną wiedzę na temat projektowania ścieżki własnego rozwoju. Efekty kształcenia w zakresie umiejętności: - Słuchacz posiada podstawowe umiejętności badawcze w zakresie dyscyplin pomocniczych nauk o kulturze; - Potrafi samodzielnie zdobywać wiedzę i rozwijać swoje profesjonalne umiejętności, korzystając z różnych źródeł (w języku rodzimym i obcym) i nowoczesnych technologii (ICT); - Posiada umiejętność prezentowania własnych pomysłów, wątpliwości i sugestii, popierając je argumentacją w kontekście wybranych perspektyw teoretycznych, poglądów różnych autorów i instytucji kulturalnych. Efekty kształcenia w zakresie kompetencji społecznych (postaw): - Student ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności, rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego, dokonuje samooceny własnych kompetencji i doskonali umiejętności, wyznacza kierunki własnego rozwoju i kształcenia; - Ma przekonanie o wadze zachowania się w sposób profesjonalny w refleksji na tematy etyczne i przestrzegania zasad etyki zawodowej; - Odpowiedzialnie przygotowuje się do swojej pracy, projektuje i wykonuje działania kulturotwórcze u turystyczne. |
Metody i kryteria oceniania: |
Metody: Wykład w sali dydaktycznej Kryteria oceniania: egzamin w formie testowej obejmujący znajomość wykładanego materiału oraz zadanych lektur. |
Praktyki zawodowe: |
Wykład nie jest związany z praktykami zawodowymi |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Opolski.