Biosorpcja i bioakumulacja jonów metali

Informacje ogólne

Kod przedmiotu:	6.16.BST-BBJM
Kod Erasmus / ISCED:	(brak danych) / (brak danych)
Nazwa przedmiotu:	Biosorpcja i bioakumulacja jonów metali
Jednostka:	Wydział Przyrodniczo-Techniczny
Grupy:
Punkty ECTS i inne:	(brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS: roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS; tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h; 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się; tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS; nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta. zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia:	polski
Rodzaj przedmiotu:	fakultatywne
Skrócony opis:	Zapoznanie studentów z rolą mikroorganizmów w procesach usuwania jonów metali ciężkich z roztworów wodnych. Zdobycie umiejętności zaplanowania i przeprowadzenia procesu biotechnologicznego usuwania jonów metali ze ścieków.
Pełny opis:	Wykład Problem skażenia metalami ciężkimi. Źródła zanieczyszczeń. Toksyczność wybranych metali ciężkich. Konwencjonalne metody usuwania metali ciężkich. Przegląd metod. Biotechnologiczne metody usuwania metali ciężkich. Biosorpcja. Bioakumulacja. Mikroorganizmy wykorzystywane jako sorbenty. Charakterystyka budowy osłon komórkowych bakterii i grzybów. Mechanizmy biosorpcji. Biotransformacja, wewnątrzkomórkowa akumulacja i wiązanie powierzchniowe. Immobilizacja i chemiczna modyfikacja biosorbentów. Desorpcja. Czynniki wpływające na proces biosorpcji. Flokulacja komórek. Korzyści wynikające ze stosowania biosorbentów. Przykłady i perspektywy zastosowania biosorbentów w bioremediacji zanieczyszczeń Laboratorium Wpływ stężenia metalu, pH, temperatury i dawki sorbentu na efektywność procesu. Wpływ fizycznej i chemicznej modyfikacji komórek drobnoustrojów na efektywność procesu. Kinetyka procesu sorpcji. Regeneracja biorosbentów. Wyznaczanie stałych równanie izoterm adsorpcji monowarstwowych i wielowarstwowych.
Literatura:	Klimiuk E., Łebkowska M., Biotechnologia w ochronie środowiska, PWN, Warszawa 2007 Publikacje wskazane przez prowadzącego. Zamorska J., Papciak D. Biosorpcja metali. ZNPRz, nr 271. Budownictwo i Inżynieria Środowiska, 2010, 57 (1/10) Volesky B.: Biosorption and me. Water Res., 2007, 41 (18),4017–4029. Podgorskii V.S., Kasatkina T.P., Lozovaia O.G.: Yeasts – biosorbents of heavy metals. Mikrobiol. Z., 2004, 66, 91-103. Vijayaraghavan K., Yun Y-S. Bacterial biosorbents and biosorption. Biotechnol. Adv. 2008, 26: 266-291.
Efekty uczenia się:	Ma pogłębioną wiedzę na temat mechanizmów biosorpcji i bioakumulacji metali ciężkich ze ścieków Ma świadomość ekonomicznych i ekologicznych aspektów wykorzystania mikroorganizmów w procesach usuwania metali ciężkich ze ścieków Samodzielnie planuje i przeprowadza proces biotechnologiczny usuwania zanieczyszczeń ze ścieków z wykorzystaniem biosorbentów Posiada umiejętność samodzielnego analizowania danych, wyciągania wniosków, oraz przedstawiania materiału naukowego w formie pisemnej Potrafi pracować w grupie w trakcie wykonywania doświadczeń, interpretacji i analizy wyników, jest odpowiedzialny za bezpieczeństwo pracy własnej i innych
Metody i kryteria oceniania:	Metody dydaktyczne: wykład, ćwiczenia laboratoryjne, praca w grupie. Warunki zaliczenia: wykład - udzielenie poprawnych odpowiedzi na pytania testu, próg zaliczeniowy 50%, zaliczenie na ostatnich zajęciach lub w sesji zaliczeniowej laboratorium - średnia ważona ocen formujących – 80% składowej oceny końcowej, próg zaliczeniowy 50% sprawozdania z wykonywanych ćwiczeń – 20% składowej oceny końcowej, próg zaliczeniowy 100%

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Opolski.