Pedagogika II

obowiązkowe
uprawnienia pedagogiczne

Przedstawienie pedagogiki ogólnej jako nauki o wychowaniu oraz rozwoju systemów pedagogicznych w poszczególnych epokach; poszerzenie wiedzy z podstawowych teorii i nurtów współczesnej pedagogiki; wprowadzenie w problematykę szkoły – kształcenia – nauczyciela oraz aktualne problemy oświaty (por. Pedagogika ogólna).

1. Pedagogika jako nauka

2. Podstawowe terminy i pojęcia pedagogiczne

3. Antropologiczne podstawy wychowania

4. Źródła pedagogiki

5. Zarys historii wychowania

6. Pedagogika porównawcza

7. Współczesne systemy wychowania

8. Wychowywanie w kręgu wartości

9. Kierunki i nurty pedagogiczne

10. Antypedagogika (pedagogika negatywna)

11. Szkoła – kształcenie – nauczyciel

12. Proces nauczania (pojęcie, rodzaje, style)

13. Strategie nauczania – wzory uczenia się

14. Organizacja warsztatu pracy nauczyciela

15. Dyscyplina w szkole

16. Autorytet wychowawcy – nauczyciela

17. Szkoły publiczne i niepubliczne

18. E-nauczanie – wyzwania współczesnej edukacji

19. Pedagogika zagrożeń wychowawczych – profilaktyka wychowawcza

20. Aktualne problemy oświaty

A. Literatura wymagana do ostatecznego zaliczenia zajęć:

KUNOWSKI S., Podstawy pedagogiki współczesnej, Warszawa 1993.

KWIECIŃSKI Z., ŚLIWERSKI B., Pedagogika, cz. I-II, Warszawa 2006.

NOWAK M., Podstawy pedagogiki otwartej, Lublin 1999.

ŚLIWERSKI B., Współczesne teorie i nurty wychowania, Kraków 2015.

TARNOWSKI J., Jak wychowywać? Warszawa 1993.

B. Literatura uzupełniająca:

DZIEWIECKI M., Wychowanie w dobie ponowoczesności, Kielce 2002.

GRZEGORZEWSKA M., Listy do Młodego Nauczyciela (Cykl I-III), Warszawa 2002.

KOCHEL J., Wprowadzenie do antropologii pedagogicznej, Opole 2018.

SEREDYŃSKA A., Zarys pedagogiki porównawczej, Kraków 2005.

Wiedza:

Student ma pogłębioną wiedzę o powiązaniach pedagogiki z innymi dziedzinami nauki, a zwłaszcza z naukami humanistycznymi, społecznymi i prawnymi, pozwalającą na integrowanie perspektyw właściwych dla kilku dyscyplin naukowych – P7S_WG; TMA_W01;

– zna terminologię wykorzystywaną do opisu zjawisk pedagogicznych oraz jej zastosowanie w dyscyplinach pokrewnych, w odniesieniu do teologii i etyki – P7S_WG; P7S_WK; TnMA_W01; Rozp. I_2_1.

– posiada uporządkowaną wiedzę na temat wychowania, jego teologiczno-filozoficznych, społeczno-kulturowych, historycznych, biologicznych, psychologicznych i medycznych podstaw; wykorzystuje posiadaną wiedzę w zakresie doboru źródeł oraz informacji, a także odpowiednich metod i narzędzi – P7S_WG; TnMA_W02; Rozp. I_2_1;

– zna podstawowe teorie dotyczące wychowania, uczenia się i nauczania, rozumie różnorodne uwarunkowania tych procesów i ich związek z życiem religijno-duchowym – P7S_WG; P7S_WK; TnMA_W03; Rozp. I_2_1;

– ma uporządkowaną wiedzę o różnych środowiskach wychowawczych, ich specyfice i procesach w nich zachodzących – P7S_WG; TnMA_W04; Rozp. I_2_1;

– ma wiedzę o strukturze i funkcjach systemu edukacji; celach, podstawach prawnych, organizacji i funkcjonowaniu różnych instytucji edukacyjnych, wychowawczych, opiekuńczych i pastoralno-charytatywnych – P7S_WK; TnMA_W05; Rozp. I_2_1.

Umiejętności:

Student umie samodzielnie zdobywać wiedzę i poszerzać umiejętności badawcze oraz podejmować autonomiczne działania zmierzające do rozwijania zdolności i kierowania własnym rozwojem osobowym i karierą zawodową – P7S_UW; TMA_U01;

– posiada umiejętność merytorycznego argumentowania, prowadzenia merytorycznej dyskusji światopoglądowej dotyczącej zagadnień etyczno-moralnych, z wykorzystaniem własnych poglądów oraz poglądów innych autorów, formułowania wniosków oraz tworzenia syntetycznych podsumowań – P7S_UK; TMA_U02;

– potrafi nawiązywać współpracę z różnymi podmiotami działalności edukacyjno-wychowawczej, kulturalnej, społecznej i charytatywnej – P7S_UO; TMA_U03;

– ma rozwinięte umiejętności w zakresie komunikacji interpersonalnej; posiada umiejętność prezentowania własnych pomysłów, wątpliwości i sugestii – P7S_UK; TnMA_U04; Rozp. I_2_2;

– potrafi animować prace nad rozwojem uczestników procesów pedagogicznych oraz wspierać ich w procesie samowychowania – P7S_UK; P7S_UO; TnMA_U06; Rozp. I_2_2;

– potrafi zaprojektować plan własnego rozwoju zawodowego, jak również dokonać analizy własnych działań pedagogicznych i wskazać ewentualne obszary wymagające modyfikacji w przyszłym działaniu – P7S_UU; TnMA_U08; Rozp. I_2_2.

Kompetencje społeczne:

Student ma krytyczną świadomość poziomu własnej dojrzałości osobowej, nabytej wiedzy i umiejętności – P7S_KK; TMA_K01;

– potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role – P7S_KR; TMA_K02;

– dostrzega i formułuje problemy moralne i dylematy pedagogiczno-etyczne związane z ludzką aktywnością, poszukuje optymalnych rozwiązań z punktu widzenia światopoglądu chrześcijańskiego; postępuje zgodnie z zasadami moralności chrześcijańskiej; wykazuje cechy refleksyjnego praktyka – P7S_KR; TnMA_KW02; Rozp. I_2_3;

– potrafi diagnozować i oceniać potrzeby i zachowania uczniów – P7S_KK; TnMA_K03; Rozp. I_2_3.

A. Sposób zaliczenia:

• egzamin ustny (koniec II semestru)

B. Kryteria oceniania:

• ocena niedostateczna

Wiedza:

Student nie posiada wiedzy w zakresie pedagogiki ogólnej - formalnych kompetencji, znajomości pojęć, genezy, źródeł, podmiotu, celu i zadań;

– nie zna różnych teorii i kierunków pedagogicznych;

– nie zna założeń pedagogiki szkolnej i organizacji warsztatu pracy nauczyciela.

– nie zna najważniejszych przedstawicieli nurtów pedagogicznych w dziejach.

Umiejętności:

Student nie posiada umiejętności badawczych obejmujących analizę literatury pedagogicznej;

– nie potrafi przeprowadzić analizy i interpretacji kierunków i nurtów pedagogicznych celem określenia ich znaczeń i implikacji;

– nie posiada umiejętności argumentowania oraz prowadzenia dyskusji dotyczącej pedagogiki ogólnej i jej miejsca w społeczeństwie i kulturze.

Kompetencje społeczne:

Student nie ma świadomości złożoności rzeczywistości i nie rozumie potrzeby interdyscyplinarnego podejścia do rozwiązywania problemów wychowawczych;

– nie identyfikuje i nie rozstrzyga dylematów współczesnych związanych z funkcjonowanie szkoły publicznej i niepublicznej we współczesnym świecie;

– nie interesuje się współczesnymi dokonaniami w zakresie nauk pedagogicznych.

• Ocena dostateczna

Student posiada podstawową wiedzę w zakresie pedagogiki ogólnej - znajomość pojęć, genezy, źródeł, podmiotu, celu i zadań;

– zna niektóre błędne ujęcia pedagogiczne;

– zna najważniejszych przedstawicieli nurtów pedagogicznych w dziejach.

Student posiada umiejętności badawcze obejmujące analizę literatury pedagogicznej;

– potrafi przeprowadzić krytyczną analizę i interpretację niektórych nurtów i kierunków pedagogicznych;

– posiada umiejętność argumentowania oraz prowadzenia dyskusji nt. nauczania i wychowania w szkołach publicznych i niepublicznych.

Student ma świadomość złożoności rzeczywistości i nurtów pedagogicznych;

– identyfikuje niektóre dylematy światopoglądowe i etyczne związane z formowaniem właściwego modelu wychowania;

– interesuje się niektórymi dokonaniami w zakresie pedagogiki i dyscyplin wspierających pedagogikę.

• Ocena dobra

Student posiada wiedzę w zakresie pedagogiki, ma kompetencji w orzekaniu o jej istocie, naturze i genezie;

– zna różne nurty i kierunki pedagogiczne;

– zna błędne ujęcia pedagogiczne;

– zna założenia procesu nauczania (pojęcie, rodzaje, style), strategie nauczania i wychowania, wzory uczenia się;

– zna najważniejszych przedstawicieli nurtów pedagogicznych w dziejach.

Student posiada umiejętności badawcze obejmujące analizę literatury pedagogicznej oraz syntezę różnych idei i zjawisk społeczno-kulturowych;

– potrafi przeprowadzić krytyczną analizę i interpretację różnych nurtów i kierunków pedagogicznych celem określenia ich znaczeń i implikacji;

– posiada umiejętność merytorycznego argumentowania, prowadzenia merytorycznej dyskusji dotyczącej znaczenia nauczani i wychowania, procesu (pojęcie, rodzaje, style), strategii nauczania – wzorów uczenia się; organizacja warsztatu pracy nauczyciela w społeczeństwie oraz formułowania wniosków i syntetycznych podsumowań.

Student ma świadomość złożoności rzeczywistości i rozumie potrzebę interdyscyplinarnego podejścia do rozwiązywania niektórych problemów;

– prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga niektóre dylematy pedagogiczno-oświatowe;

– interesuje się współczesnymi dokonaniami w zakresie nauk pedagogicznych.

• Ocena bardzo dobra

Student posiada usystematyzowaną i pogłębioną wiedzę w zakresie pedagogiki ogólnej – kompetencje w orzekaniu o ich modelu, istocie, naturze i genezie;

– ma pogłębioną wiedzę na temat różnych ujęć pedagogicznych;

– zna różne nurty i kierunki pedagogiczne;

– zna błędne ujęcia pedagogiczne;

– zna założenia procesu nauczania (pojęcie, rodzaje, style), strategie nauczania i wychowania, wzory uczenia się;

– zna najważniejszych przedstawicieli nurtów pedagogicznych w dziejach.

Student posiada umiejętności badawcze obejmujące analizę literatury pedagogicznej, syntezę różnych nurtów i kierunków oraz

opracowanie i prezentację wyników;

– potrafi przeprowadzić pogłębioną analizę krytyczną oraz interpretację różnych poglądów celem określenia ich znaczeń i implikacji;

– posiada umiejętność merytorycznego argumentowania, prowadzenia merytorycznej dyskusji dotyczącej współczesnych nurtów pedagogicznych i ich miejsca w społeczeństwie, z wykorzystaniem własnych poglądów oraz poglądów innych autorów, formułowania wniosków oraz tworzenia syntetycznych podsumowań.

Student ma świadomość złożoności rzeczywistości pedagogicznej, rozumie potrzebę interdyscyplinarnego podejścia do rozwiązywania problemów;

– trafnie identyfikuje i rozstrzyga dylematy społeczno-kulturowe związane z funkcjonowanie szkół publicznych i niepublicznych;

– interesuje się współczesnymi dokonaniami w zakresie nauk pedagogicznych, nauk wspierających, np. socjologii, psychologii, filozofii i teologii religii.