Ekofizjografia urbanistyczna

studia pierwszego stopnia

gospodarka przestrzenna

drugi

ogólnoakademicki

obowiązkowe

Mieszany: realizowany zdalnie i w sali
Realizowany w terenie

Brak

Mapy i czasopisma geograficzne

Nakład pracy studenta (25 h / 1 ECTS):

A. Godziny kontaktowe:

Udział w zajęciach: 60 h

Udział w konsultacjach: -

B. Praca własna studenta:

Przygotowanie do zajęć: 45h

Przygotowanie do egzaminu: 20h

Przedmiot ma za zadanie zaznajomienie studenta z wiedzą i umiejętnościami niezbędnymi do wykonania opracowania ekofizjograficznego.

Celem przedmiotu jest zapoznanie studenta z uwarunkowaniami ekofizjograficznymi rozwoju zagospodarowania przestrzennego, rodzajami opracowań ekofizjograficznych, zakresem i strukturą opracowania, niezbędnymi badaniami i analizami do wykonania opracowania ekofizjograficznego, miejscem opracowania ekofizjograficznego w systemie formalno-prawnym procesów planowania i zagospodarowania przestrzennego w Polsce. Praktyczne umiejętności nabyte przez studenta obejmują wykonanie dokumentacji opracowania ekofizjograficznego w formie kartograficznej i

opisowej dla zadanego obszaru.

Zakres tematów:

Wykłady:

Co to jest opracowanie ekofizjograficzne. Podstawy prawne wykonywania i wykorzystania opracowań

ekofizjograficznych. Zakres formalny i merytoryczny opracowania ekofizjograficznego. Ocena funkcjonowania

środowiska przyrodniczego w opracowaniu ekofizjograficznym. Zagrożenia środowiska przyrodniczego w opracowaniach

ekofizjograficznych. Prognostyka stanu i funkcjonowania środowiska przyrodniczego. Zapis wniosków z opracowania

ekofizjograficznego do planu miejscowego i studium gminy.

Tematyka ćwiczeń:

Mapy tematyczne opracowania wykonane dla określonego terenu w skali 1:5000 – mapa uwarunkowań i powiązań

zewnętrznych, mapa uwarunkowań rzeźby terenu, mapa uwarunkowań geologiczno-gruntowych, mapa uwarunkowań

hydrograficznych, hydrologicznych i hydrogeologicznych, mapa uwarunkowań glebowych, mapa uwarunkowań

biocenotycznych, krajobrazowych i ochrony przyrody oraz krajobrazu, mapa zagrożeń środowiska przyrodniczego, mapa

syntezy opracowania ekofizjograficznego). Opracowanie ekofizjograficzne w systemie ochrony środowiska i planowania i

zagospodarowania przestrzennego.

Szponar A., 1992, Fizjografia urbanistyczna. PWN, Warszawa.

Bazy danych przestrzennych poszczególnych elementów środowiska przyrodniczego.

Mapy tematyczne elementów środowiska przyrodniczego.

Mapa topograficzna, ortofotomapa BDOT i inne mapy.

Macias A., Bródka S., 2014, Przyrodnicze podstawy gospodarowania przestrzenią. PWN, Warszawa.

Wiedza: student zna i rozumie

1. w zaawansowanym stopniu metody badań fizycznogeograficznych stosowane w wykonywaniu opracowań

ekofizjograficznych oraz możliwości ich stosowania z uwzględnieniem narzędzi systemów informacji przestrzennej

(K_W02)

2. w zaawansowanym stopniu powiązania i procesy zachodzące między poszczególnymi elementami środowiska

przyrodniczego oraz ich wpływ na funkcjonowanie przyrody, krajobrazu i systemu społeczno-gospodarczego, a także

możliwości zastosowania tej wiedzy w wykonaniu opracowania ekofizjograficznego (K_W04)

Umiejętności: student potrafi

1. samodzielnie lub w zespole określać i rozwiązywać zagrożenia dla środowiska przyrodniczego opracowując

opracowanie ekofizjografficzne i stosując je w systemie planowania i zagospodarowania przestrzennego (K_U01-3)

2. planować prace terenowe i kameralne dla siebie i zespołu przy użyciu metod i narzędzi właściwych dla poprawnego

sporządzenia opracowania ekofizjograficznego celem zbierania danych, ich przetwarzania, analizy i rozwiązywania

problemów; współpracować przy tym z odpowiednimi specjalistami, w tym z innych dyscyplin (K_U01-3)

Kompetencje społeczne: student jest gotów do

1. krytycznej oceny posiadanej wiedzy i odbieranych treści w zakresie opracowania ekofizjograficznego oraz skutków dla

przyrody i rozwoju społeczno-gospodarczego źle podejmowanych decyzji w prowadzonej praktycznej działalności, z

uwzględnieniem uznawania znaczenia wiedzy w rozwiązywaniu problemów poznawczych i praktycznych oraz zasięgania

opinii ekspertów w przypadku trudności z samodzielnym rozwiązywaniem problemów (K_K01)

Metody i kryteria oceniania:

A. Formy zaliczenia (weryfikacja efektów uczenia się)

Egzamin (efekty K_W02, K_W04);

Zadania cząstkowe (efekty K_U01-3, K_K01).

B. Podstawowe kryteria ustalenia oceny

Wykład – test >50% odpowiedzi poprawnych na ocenę 3 i

proporcjonalne udziały punktów na kolejne oceny do

100%.

Ćwiczenia: ustalenie oceny końcowej na podstawie ocen

cząstkowych (30%) i pracy zaliczeniowej (70%).