Kurs stały - Alternatywne i wspomagające sposoby komunikowania się

Jednolite magisterskie

PEDAGOGIKA SPECJALNA

8

Moduł przedmiotów z wybranego zakresu pedagogiki specjalnej

EiROzNI

obowiązkowe

Mieszany: realizowany zdalnie i w sali
Realizowany w sali

Podstawowa wiedza z zakresu pedagogiki specjalnej oraz osób z niepełnosprawnością, w szczególności dotycząca trudności z porozumiewaniem się

1. Tetzchner von S, Wprowadzenie do wspomagających i alternatywnych sposobów porozumiewania się, Warszawa 2002

2. Tetzchner von S, Martines H., Wprowadzenie do wspomagających I alternatywnych sposobów porozumiewania się. Nauka znaków oraz używania pomocy komunikacyjnych przez dzieci, młodzież i dorosłych z zaburzeniami rozwojowymi, Warszawa 2002

3. Lechowicz A., Komputerowe wspomaganie procesu komunikacji niewerbalnej dzieci z wieloraką niepełnosprawnością, Warszawa 2005

4. Błeszyński J., Mowa i język dzieci z autyzmem. Wybrane zagadnienia, Słupsk 1998

Wykład 15

Ćwiczenia / konwersatorium / seminarium 30

Udział w innych formach kontaktu bezpośredniego 18

Liczba godzin pracy studenta bez kontaktu z prowadzącymi Studiowanie literatury i materiałów źródłowych 20

Przygotowanie prac pisemnych

Przygotowanie do ćwiczeń 20

Przygotowanie do egzaminu / kolokwium 12

Wykonanie zadania praktycznego 10

Przygotowanie projektu /prezentacji

–Przekazanie wiedzy o wspomagających i alternatywnych metodach komunikacji językowej

–Studenci zapoznają się z teoretycznymi i praktycznymi sposobami pracy z osobami mającymi trudności z komunikacją werbalną

– Zdobyta wiedza powinna być podstawą zrozumienia problemów i potrzeb osób mających problemy z komunikacją werbalną

• Komunikacja językowa, komunikacja wspomagająca i alternatywna- definicje pojęć, funkcja i klasyfikacja systemu AAC

• Użytkownicy AAC. Specyficzne potrzeby i możliwości użytkowników zastępczych form komunikacji

• Wybrane wspomagane systemy AAC i ich podział, Piktogramy, PCSy, Symbole jednoznaczne.

• Program Alternatywnej Komunikacji dla ucznia niepełnosprawnego intelektualnie i autyzmu.

• Diagnoza Umiejętności Komunikacyjnej jako wstęp do budowania programu AAC

• Zarys metodyki doboru i wprowadzania alternatywnych i wspomagających metod porozumiewania się w poszczególnych grupach.

• Symbole graficzne, Symbole dwuwymiarowe, Symbole jednoznaczne

• Sposoby wskazywania wyboru, praksja, intencja komunikacyjna, gotowość komunikacyjna.

• Strategie rozwijania kompetencji Komunikacyjnej na poziomie przedsymbolicznym i symbolicznym.

• System Piktogramów i PCSÓW

• Paszport Komunikacyjny, książka Komunikacyjna.

• Narzędzie diagnozy funkcjonalnej z zakresu AAC

Wykład:

• Komunikacja językowa, komunikacja wspomagająca i alternatywna- definicje pojęć, funkcja i klasyfikacja systemu AAC

• Użytkownicy AAC. Specyficzne potrzeby i możliwości użytkowników zastępczych form komunikacji

• Wybrane niewspomagane systemy AAC np. język migowy, język migany, daktylografia, Metoda Blissa, fonogesty.

• Wybrane wspomagane systemy AAC i ich podział, Piktogramy, PCSy, Symbole jednoznaczne.

• Program Alternatywnej Komunikacji dla ucznia niepełnosprawnego intelektualnie

• Program Alternatywnej i Wspomagającej Komunikacji dla osób że spektrum autyzmu.

• Diagnoza Umiejętności Komunikacyjnej jako wstęp do budowania programu AAC

• Zarys metodyki doboru i wprowadzania alternatywnych i wspomagających metod porozumiewania się w poszczególnych grupach użytkowników

Ćwiczenia:

• Gest jako podstawowa forma komunikatu, gest jako znak - wspomaganie przekazu

• Symbole graficzne, Symbole dwuwymiarowe, Symbole jednoznaczne

• Sposoby wskazywania wyboru, praksja, intencja komunikacyjna, gotowość komunikacyjna.

• Strategie rozwijania kompetencji Komunikacyjnej na poziomie przedsymbolicznym i symbolicznym.

• System Piktogramów i PCSÓW

• Paszport Komunikacyjny, książka Komunikacyjna.

• Narzędzie diagnozy funkcjonalnej z zakresu AAC

• Metodyka pracy z dzieckiem komunikującym się alternatywnymi sposobami komunikacji oraz wspomaganiem

• Podstawy pracy z dzieckiem niekomunikującym się

• Inne sposoby komunikacji pozawerbalnej – wspieranie odbioru komunikacji na przykładzie aktywizacji polisensorycznej i terapii prowadzonej wg. Założeń Ch. Knilla

• Zajęcia indywidualnej rewalidacji z zastosowaniem AAC. Budowanie konspektu.

• Warsztaty prowadzone w oparciu o dotyk i komunikację. Indywidualna i zespołowa terapia Metodą Ruchu Rozwijającego

1. Błeszyński J.(red.), Alternatywne i wspomagające metody komunikacji ,,Impuls”, Kraków 2008

2. Warrick A., Porozumiewanie się bez słów. Komunikacja wspomagająca i alternatywna na świecie, Warszawa 1999

3. Smyczek A., Zastosowanie wspomagających i alternatywnych metod komunikacji (AAC approache) w terapii małych dzieci zagrożonych poważnymi zaburzeniami w porozumiewaniu się [w:[ Błeszyński J. (red.), Alternatywne i wspomagające metody komunikacji, ,,Impuss”, Kraków 2008

4. PiszczekM.(red.), Metody komunikacji alternatywnej w pracy z osobami niepełnosprawnymi, CMPPP, Warszawa 1997

Wiedza

W 1 –Zna specyfikę zaburzeń lub braku mowy werbalnej, jej przyczyny i uwarunkowania.

W 2 – Zna wybrane systemy AAC, potrafi omówić ich specyfikę wie jakie aspekty obejmuje diagnoza kompetencji komunikacyjnych osoby z zaburzeniami komunikacji

W 3 –Ma podstawową wiedzę na temat sposobów prac y z dzieckiem nie posługującym się mową werbalną

Umiejętności

U 1 – Potrafi opracować pomoc komunikacyjną dla określonego dziecka zaburzeniami komunikacji

U 2 –Potrafi przeprowadzić diagnozę kompetencji komunikacyjnych dziecka niemówiącego

U 3 – Potrafi rozpoznać specjalne potrzeby komunikacyjne dziecka z niepełnosprawnością i wprowadzić odpowiednią formę alternatywnej lub wspomagającej metody komunikacji

Kompetencje społeczne

K 1 –Ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności, rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego

K 2 – Ma przekonanie o sensie, wartości i potrzebie podejmowanych działań pedagogicznych na rzecz osób nie posługujących się językiem mówionym

K 3 –Ma świadomość odpowiedzialności za własne przygotowanie do pracy ,postępowanie w sposób profesjonalny i etyczny.

Metody

prowadzenia wykładów wykład problemowy, wykład konwersatoryjny, wykład z prezentacją multimedialną

Metody

prowadzenia ćwiczeń analiza tekstów, dyskusja związana z wykładem, metoda przypadków, metoda sytuacyjna, metoda inscenizacji, metoda projektu, metody eksponujące

Metody sprawdzania efektów kształcenia

‐ Odpowiedzi ustna

- Projekt indywidualny

‐ Praca pisemna

‐ Udział w dyskusji

‐ Aktywność na zajęciach