Uniwersytet Opolski - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Psychologia resocjalizacji

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: 2.5-PSRESOC
Kod Erasmus / ISCED: (brak danych) / (brak danych)
Nazwa przedmiotu: Psychologia resocjalizacji
Jednostka: Instytut Psychologii
Grupy:
Punkty ECTS i inne: (brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: polski
Rodzaj przedmiotu:

obowiązkowe

Skrócony opis:
Pełny opis:

A. Problematyka wykładu:

1. Przedmiot psychologii resocjalizacyjnej, rola psychologa w systemach resocjalizacji

2. Kryteria wyznaczania działań resocjalizacyjnych

3. Wybrane psychologiczne koncepcje wyjaśniające niedostosowanie społeczne (podejście psychodynamiczne, behawiorystyczne, humanistyczna, poznawcze).

4. Diagnozowanie niedostosowania społecznego, wybrane metody i narzędzia badawcze

5. Środowisko rodzinne w genezie zachowań dewiacyjnych i przestępczych

6. Środowisko rówieśnicze i szkolne w genezie zachowań niedostosowanych.

7. Psychologiczne aspekty resocjalizacji nieletnich

8. Analiza indywidualnego przypadku.

Literatura:

A.1. wykorzystywana podczas zajęć

Ostrowska K. (2008). Psychologia resocjalizacyjna. W kierunku nowej specjalności w psychologii. Warszawa: Fraszka Edukacyjna.

Wysocka E. (2008). Diagnoza w resocjalizacji. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Urban B., Stanik J.M. (2008). Resocjalizacja. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

A.2. studiowana samodzielnie przez studenta

Ackerman M.J. (2005). Podstawy psychologii sądowej. Gdańsk: GWP.

Ciosek M. (2001). Psychologia sądowa i penitencjarna. Warszawa: Wydawnictwo Prawnicze PWN.

Memon A., Vrij A., Bull R. (2003). Prawo i psychologia. Gdańsk: GWP.

Pospiszyl K. (1998). Resocjalizacja. Teoretyczne podstawy oraz przykłady programów oddziaływań. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak.

Dzienniki Ustaw dotyczące omawianej problematyki.

B. Literatura uzupełniająca

Buss D.M. (2007). Morderca za ścianą. Gdańsk: GWP.

Frączek A. (1980). O Ericha Fromma koncepcji ludzkiej destruktywności. W: Reykowski J.(red.), Osobowość a społeczne zachowania się ludzi.

Gierowski J.M., Szymusik A. (1996). Postępowanie karne i cywilne wobec osób zaburzonych psychicznie. Kraków: Collgium Medicum UJ.

Pasko- Porys W. (2008). Przesłuchiwanie i wywiad. Psychologia kryminalistyczna. Warszawa: Oficyna Naukowa.

Pospiszyl K. (2006). Przestępstwa seksualne. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Przepióra M. (2014). Interwencja kryzysowa a niedostosowanie społeczne dzieci i młodzieży z perspektywy psychologii resocjalizacyjnej. Człowiek wobec sytuacji trudnych. Poradnictwo i terapia, seria Człowiek-rodzina-społeczeństwo. Opole: 2014, Instytut Nauk o Rodzinie, s. 23-38.

Przepióra M. (2000). Psychologiczna analiza autoprezentacji młodzieży trudnej. Auxilium Sociale. Wsparcie społeczne, nr 3/4 Katowice: Wydawnictwo Naukowe w Katowicach.

Sitarczuk M. (2005). Nieletni sprawcy zabójstw. Sylwetki psychologiczne. Katowice: Wydawnictwo UŚ.

Stanik J.M. (1990). Opiniodawcze i mediacyjne funkcjonowanie psychologa w sprawach rozwodowych i opiekuńczych. Katowice: Wydawnictwo UŚ.

Stanik J.M. (1997). Wybrane obszary praktyki biegłego sądowego psychologa. Katowice: Wydawnictwo UŚ.

Vrij A. (2009). Wykrywanie kłamstw i oszukiwania. Psychologia kłamania i konsekwencje dla praktyki zawodowej. Kraków: Wydawnictwo UJ.

Ustawa o postępowaniu w sprawach nieletnich, Kodeks Cywilny, Kodeks Karny.

Efekty uczenia się:

Wiedza

Student, który zaliczył przedmiot:

- zna terminologię używaną w psychologii resocjalizacyjnej

- ma pogłębioną i uporządkowaną wiedzę na temat;

- Rozumie i poddaje analizie procesy psychologiczne - Posiada wiedzę na temat zasad i norm etycznych oraz etyki zawodowej.

- potrafi określić najważniejsze czynniki wpływające na niedostosowanie społeczne

Umiejętności

- Potrafi przeprowadzić analizę indywidualnego przypadku uwzględniającą pozytywną i negatywną prognozę

- Potrafi zdiagnozować przyczyny niedostosowania społecznego i zaproponować działania resocjalizacyjne

Kompetencje społeczne

- ma świadomość poziomu swoich kompetencji diagnostycznych oraz ograniczeń w tym zakresie. Rozumie konieczność ustawicznego doskonalenia umiejętności jak i pogłębiania wiedzy

- posiada świadomość specyfiki kontaktu z drugim człowiekiem i jest wrażliwy na znaczenie relacji interpersonalnej w kontakcie psychologicznym

- odznacza się dojrzałością i w sposób profesjonalny przestrzega zasad etyki zawodowej; oraz wyraża taką postawę w środowisku specjalistów i pośrednio modeluje to podejście wśród innych

Metody i kryteria oceniania:

Sposób zaliczenia

• wykład -Egzamin

B. Formy zaliczenia:

1. Wykład:

Praca zaliczeniowa - Analiza indywidualnego przypadku

Test zaliczeniowy

C. Podstawowe kryteria:

EGZAMIN:

ocena końcowa z egzaminu na podstawione uzyskanej liczby punktów.

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Opolski.
pl. Kopernika 11a, 45-040 Opole https://uni.opole.pl kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.2.0-1 (2024-03-12)