Diagnostyka jakościowa i ilościowa - teoria i praktyka wybranych metod diagnostycznych w obrębie psychologii klinicznej dzieci i osób dorosłych
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 2.5-WFAK87 |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Diagnostyka jakościowa i ilościowa - teoria i praktyka wybranych metod diagnostycznych w obrębie psychologii klinicznej dzieci i osób dorosłych |
Jednostka: | Instytut Psychologii |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | (brak danych) |
Rodzaj przedmiotu: | fakultatywne |
Literatura uzupełniająca: | 1. Mordarski S., Mróz B. (2008). Wpływ skutecznego leczenia bólu na rozumienie świata i własnego cierpienia oraz jakości życia u pacjentek z nieuleczalną chorobą nowotworową. Ból - Kwartalnik Polskiego Towarzystwa Badania Bólu, 9, 102-107. 2. Mróz B. (2007). Wskaźniki poziomu neurotyzmu członków grupy jako przykład zaburzających relacji w systemie komunikacji. Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio D, Medicina, 62, 18, 5, 162–165. 3. Sęk H. (red.). (2013). Psychologia kliniczna. Tom 1 i 2. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. 4. Stemplewska-Żakowicz K. (2011). Diagnoza psychologiczna: diagnozowanie jako kompetencja profesjonalna. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne. |
Skrócony opis: |
Przedmiot obejmuje wiedzę z zakresu osobowościowej i klinicznej diagnozy psychologicznej oraz zasady prowadzenia procesu diagnostycznego w kontekście wybranych teorii osobowości, w tym również umiejętność posługiwania się wybranymi metodami psychologicznymi w praktyce zawodowej. Zasadniczym celem zajęć w zakresie umiejętności jest przygotowanie studentów do praktycznego zastosowania wybranych narzędzi psychologicznych. Zaprezentowane treści będą podejmowały, w każdym z tych wymiarów, sferę etyki zawodowej. |
Pełny opis: |
1. Badanie i interpretowanie funkcjonowania człowieka a kontekst wybranych teorii osobowości. 2. Pojęcie diagnozy klinicznej. Proces diagnostyczny jako relacja społeczna, zachodząca w określonym czasie i tle. 3. Schematy i struktura diagnozy klinicznej: model nozologiczny, model funkcjonalny. 4. Formułowanie hipotez diagnostycznych, postępowanie diagnostyczne związane z podejściem ilościowym i jakościowym, kształtowanie krytycznego podejścia do badań. 5. Metody służące diagnostyce klinicznej:- obserwacja kliniczna (gabinetowa, szpitalna); - rozmowa kliniczna;- wywiad kliniczny;- metody do badania potencjału intelektualnego (testy inteligencji);- testy psychologiczne (metody ilościowe);- metody kwestionariuszowe (osobowościowe i inne);- metody projekcyjne i inne metody jakościowe;- narzędzia do badania deficytów w obrębie zmian organicznych;- analiza wytworów osób badanych (wytwory literackie, plastyczne, muzyczne, inne). 6. Dobór adekwatnych do problemów psychologicznych narzędzi diagnostycznych. Przegląd różnych metod psychologicznych, zastosowanie i interpretacja. 7. Błędy diagnostyczne i interpretacyjne. Możliwości i ograniczenia związane ze stosowaniem metod diagnostycznych. 8. Umiejętność integrowania danych empirycznych pochodzących z różnych źródeł i ich interpretacja w świetle teorii. 9. Promowanie standardów postępowania diagnostycznego. 10. Wymiar etyczny w postępowaniu diagnostycznym. |
Literatura: |
1. Braun-Gałkowska M. (2007). Poznawanie systemu rodzinnego. Lublin: Wydawnictwo KUL. 2. Filipiak M., Paluchowski Wł.J., Zalewski B., Tarnowska M. (red.) (2015). Diagnoza psychologiczna: kompetencje i standardy. Wybrane zagadnienia. Warszawa: Pracownia Testów Psychologicznych Polskiego Towarzystwa Psychologicznego. 3. Hornowska E. (2001). Testy psychologiczne: teoria i praktyka. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar. 4. Martowska K. (2012). Lista Przymiotnikowa ACL – Harrison G. Gough, Alfred B. Heilbrun, Jr. Polska normalizacja. Warszawa: Pracownia Testów Psychologicznych Polskiego Towarzystwa Psychologicznego. 5. Mróz B. (2015). 20 lat później – osobowość i hierarchia wartości wybitnych aktorów polskich. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar. 6. Paluchowski Wł.J. (2007). Diagnoza psychologiczna: proces - narzędzia – standardy. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne. 7. Życińska J., Januszek M. (2011). Test Sensu Życia (Purpose in Life Test PIL) J.C. Crumbaugha i L.T. Maholic-ka: analiza psychometryczna. Czasopismo Psychologiczne, 17 (1), 133–141. |
Metody i kryteria oceniania: |
• zaliczenie z oceną - ocena dostateczna: jeżeli student uzyska powyżej 60% punktów - ocena dobra: jeżeli student uzyska 75% punktów - ocena bardzo dobra: jeżeli student uzyska powyżej 90% punktów |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Opolski.