Dydaktyka etyki dzieci

obowiązkowe
uprawnienia pedagogiczne

Przedmiot „Dydaktyka etyki dzieci” zaznajamia studentów z nauczaniem etyki wśród dzieci.

Problematyka wykładu obejmuje następujące zagadnienia:

- zagadnienia i podstawowe pojęcia etyki: etyka – etos – moralność, spory o zakres etyki,

- ogólnofilozoficzne podstawy etyki, eudajmonologia, norma moralności,

- aksjologia etyczna: moralna specyfikacja czynu ludzkiego, wartości moralne, konflikt wartości, dylematy etyczne,

- deontologia etyczna, powinności i normy, obowiązki i uprawnienia moralne, koncepcja obiektywnego prawa moralnego,

- etyka i prawo: normy prawne i normy etyczne, prawo naturalne i prawo stanowione, prawa człowieka,

- sumienie, rodzaje sumienia,

- aretologia – nauka o cnotach moralnych, cnoty kardynalne, wady główne – odpowiedzialność moralna, rodzaje odpowiedzialności, odpowiedzialność prawna.

A. Literatura wymagana do ostatecznego zaliczenia zajęć (zdania egzaminu):

A.1. Wykorzystywana podczas zajęć:

Ricken F., Etyka ogólna, przeł. P. Domański, Kęty 2001.

Anzenbacher A., Wprowadzenie do etyki, Kraków 2008.

Ślipko T., Zarys etyki ogólnej, Kraków 2004.

Kodeksy etyczne.

Styczeń T., ABC etyki, Lublin 1983.

Podrez E., W kręgu dobra i zła. Wybór tekstów klasycznych z etyki od Sokratesa do Kanta, Warszawa 1993.

Podstawy programowe MEN w zakresie etyki.

Programy nauczania etyki w szkole podstawowej.

A.2. Studiowana samodzielnie przez studenta:

Vardy P., Grosch P., Etyka. Poglądy i problemy, Poznań 1995.

Wybrane podręczniki i materiały do nauczania etyki w szkole podstawowej.

B. Literatura uzupełniająca:

MacIntyre A., Krótka historia etyki: historia filozofii moralności od czasów Homera do XX wieku, przeł. A. Chmielewski, Warszawa 1995.

Wiedza:

– ma pogłębioną wiedzę o powiązaniach teologii z innymi dziedzinami nauki, a zwłaszcza z naukami humanistycznymi, społecznymi i prawnymi, pozwalającą na integrowanie perspektyw właściwych dla kilku dyscyplin naukowych – P7S_WG; TMA_W01

– zna terminologię wykorzystywaną do opisu zjawisk pedagogicznych oraz jej zastosowanie w dyscyplinach pokrewnych, w odniesieniu do teologii i etyki – P7S_WG; P7S_WK; TnMA_W01; Rozp. I_2_1

– posiada uporządkowaną wiedzę na temat wychowania, jego teologiczno-filozoficznych, społeczno-kulturowych, historycznych, biologicznych, psychologicznych i metodycznych podstaw; wykorzystuje posiadaną wiedzę w zakresie doboru źródeł oraz informacji, a także odpowiednich metod i narzędzi – P7S_WG; TnMA_W02; Rozp. I_2_1

– zna podstawowe teorie dotyczące wychowania, uczenia się i nauczania, rozumie różnorodne uwarunkowania tych procesów i ich związek z życiem religijno-duchowym – P7S_WG; P7S_WK; TnMA_W03; Rozp. I_2_1

– ma uporządkowaną wiedzę o różnych środowiskach wychowawczych, ich specyfice i procesach w nich zachodzących – P7S_WG; TnMA_W04; Rozp. I_2_1

– ma wiedzę o strukturze i funkcjach systemu edukacji; celach, podstawach prawnych, organizacji i funkcjonowaniu różnych instytucji edukacyjnych, wychowawczych, opiekuńczych i pastoralno-charytatywnych – P7S_WK; TnMA_W05; Rozp. I_2_1

Umiejętności:

– umie samodzielnie zdobywać wiedzę i poszerzać umiejętności badawcze oraz podejmować autonomiczne działania zmierzające do rozwijania zdolności i kierowania własnym rozwojem osobowym i karierą zawodową – P7S_UW; TMA_U01

– posiada umiejętność merytorycznego argumentowania, prowadzenia merytorycznej dyskusji światopoglądowej dotyczącej zagadnień teologicznych i życia Kościoła, z wykorzystaniem własnych poglądów oraz poglądów innych autorów, formułowania wniosków oraz tworzenia syntetycznych podsumowań – P7S_UK; TMA_U02

– potrafi nawiązywać współpracę z różnymi podmiotami działalności edukacyjno-wychowawczej, kulturalnej, społecznej i charytatywnej – P7S_UO; TMA_U03

– potrafi twórczo włączyć się w różne formy działalności ewangelizacyjnej, pastoralnej i charytatywnej Kościoła katolickiego – P7S_UO; TMA_U04

– potrafi dokonać obserwacji i interpretacji zjawisk społecznych; analizuje ich powiązania z różnymi obszarami działalności pedagogicznej – P7S_UW; TnMA_U01; Rozp. I_2_2

– potrafi posługiwać się podstawowymi ujęciami teoretycznymi w celu analizowania motywów i wzorów ludzkich zachowań, diagnozowania i prognozowania sytuacji oraz analizowania strategii działań praktycznych w odniesieniu do różnych kontekstów działalności pedagogicznej – P7S_UW; P7S_UK; TnMA_U02; Rozp. I_2_2

– potrafi samodzielnie zdobywać wiedzę i rozwijać swoje profesjonalne umiejętności związane z działalnością pedagogiczno-katechetyczną, korzystając z różnych źródeł (w języku rodzimym i obcym) i nowoczesnych technologii – P7S_UU; P7S_UK; TnMA_U03; Rozp. I_2_2

– ma rozwinięte umiejętności w zakresie komunikacji interpersonalnej; posiada umiejętność prezentowania własnych pomysłów, wątpliwości i sugestii – P7S_UK; TnMA_U04; Rozp. I_2_2

– potrafi zaprojektować plan własnego rozwoju zawodowego, jak również dokonać analizy własnych działań pedagogicznych i wskazać ewentualne obszary wymagające modyfikacji w przyszłym działaniu – P7S_UU; TnMA_U08; Rozp. I_2_2

Kompetencje społeczne:

– ma krytyczną świadomość poziomu własnej dojrzałości osobowej, nabytej wiedzy i umiejętności – P7S_KK; TMA_K01

– potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role – P7S_KR; TMA_K02

– potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego przez siebie lub innych zadania i potrafi przewidywać wielokierunkowe skutki swojej działalności – P7S_KK; P7S_KO; TMA_K03

– ma przekonanie o sensie, wartości i potrzebie podejmowania działań pedagogicznych w środowisku społecznym; jest gotowy do podejmowania wyzwań zawodowych; wykazuje aktywność, podejmuje trud i odznacza się wytrwałością w realizacji indywidualnych i zespołowych działań w zakresie nauczania religii lub etyki; angażuje się we współpracę – P7S_KK; P7S_KO; TnMA_K01; Rozp. I_2_3

– dostrzega i formułuje problemy moralne i dylematy etyczne związane z ludzką aktywnością, poszukuje optymalnych rozwiązań z punktu widzenia światopoglądu chrześcijańskiego; postępuje zgodnie z zasadami moralności chrześcijańskiej; wykazuje cechy refleksyjnego praktyka – P7S_KR; TnMA_KW02; Rozp. I_2_3

Metody oceniania:

1. Praca zaliczeniowa – prezentacja multimedialna – 30%

2. Aktywność na zajęciach – 20%

3. Przygotowany konspekt zajęć z etyki dzieci – 50%

Kryteria oceniania:

Student:

- na ocenę dostateczną (3):

W1. Charakteryzuje dydaktykę etyki dzieci

W2. Omawia podstawowe zagadnienia z dydaktyki etyki dzieci

W3. Opisuje konspekt zajęć z etyki dzieci

U1. Projektuje konspekt zajęć z etyki dzieci

U2. Wykorzystuje różne metody prowadzenia zajęć z etyki

U3. Stosuje podstawową wiedzę z etyki w planowaniu zajęć

K1. Współpracuje w zespole

K2. Określa priorytety związane z pracą nauczyciela etyki

K3. Dostrzega problemy moralne

- na ocenę dobrą (4):

W1. Definiuje pojęcia z zakresu dydaktyki etyki dzieci

W2. Wskazuje na cechy dobrego dydaktyka etyki dzieci

W3. Omawia zróżnicowane koncepcje nauczania etyki dzieci

U1. Analizuje różne rozwiązania etyczne

U2. Właściwie projektuje nauczanie etyki wśród dzieci

U3. Ocenia programy i pomoce metodyczne do nauczania etyki dzieci

K1. Animuje pracę w grupie zadaniowej

K2. Inicjuje twórcze działania na rzecz promocji etyki dzieci

K3. Wykazuje aktywność własną w pracy dydaktycznej

- na ocenę bardzo dobrą (5):

W1. Opowiada o zróżnicowanych problemach etycznych

W2. Wskazuje na wartość dydaktyki etyki dzieci

W3. Charakteryzuje aktualne problemy etyczne

U1. Proponuje nowe rozwiązania dydaktyczne

U2. Podaje przykłady właściwego rozwiązywania dylematów moralnych

U3. Uzasadnia potrzebę zajęć z etyki dzieci

K1. Aktywnie uczestniczy w projektach edukacyjnych z zakresu etyki

K2. Podejmuje dialog edukacyjny w celu poszukiwania optymalnych rozwiązań

K3. Podejmuje wyzwania zawodowe

Przedmiot „Dydaktyka etyki dzieci” jest teoretycznym wprowadzeniem w praktyki związane z nauczaniem etyki.