Muzyka kościelna: chorał gregoriański I

obowiązkowe

A. Turco, Il canto gregorianko. Corso fondamentale, Roma 1996;

D. E. Cardine, Semiologia gregoriańska, Kraków 2000.

E. Hinz, Chorał gregoriański, Pelplin 1999

DLA SPECJALNOŚCI KAPŁAŃSKIEJ

Celem zajęć jest poznanie podstawowych zasad teorii i notacji gregoriańskiej oraz opanowanie podstawowego repertuaru śpiewów gregoriańskich.

TREŚCI PROGRAMOWE

1. Część teoretyczna

1.1. Znaczenie chorału gregoriańskiego w liturgii i w kulturze

1.2. Zarys historii śpiewu gregoriańskiego

1.3. Podstawowe zasady notacji gregoriańskiej

1.4. Tonalność, melodyka, rytmika chorału

1.5. Formy i style śpiewu gregoriańskiego

2. Część praktyczna (repertuar gregoriański)

2.1. Dialogi i aklamacje mszalne

2.2. Tony oracji i czytań

2.3. Hymny

2.4. Psalmodia

2.5. Antyfony

2.6. Responsoria

2.7. Sekwencje

2.8. Cykle mszalne (3)

2.9. Kantyki

2.10. Wybrane śpiewy liturgiczne w języku polskim

1. Literatura wymagana do ostatecznego zaliczenia zajęć (zdania egzaminu):

1.1. wykorzystywana podczas zajęć

1.1.1. H. Musch (oprac.), Musik im Gottesdienst, Regensburg 1983, t. I, s. 11–20, 203–374;

1.1.2. Liber cantualis, Abbaye Saint-Pierre de Solesmes, 1978;

1.1.3. W. Kądziela (oprac.), Gaudeamus, Warszawa 2005;

1.1.4. J. Waloszek, Psalite Domino Sapienter. Typiczne melodie Liturgii Godzin i Mszy Świętej, Opole 2004.

1.1.5. Droga do nieba. Katolicki modlitewnik i śpiewnik, Opole 2006.

1.2. Studiowana samodzielnie przez studenta

E. Hinz, Chorał gregoriański, Pelplin 1999.

2. Dyskografia z utworami gregoriańskimi

WIEDZA

Student ma uporządkowaną, pogłębioną, prowadzącą do specjalizacji, szczegółową wiedzę z zakresu liturgiki i liturgii, obrzędowości Kościoła katolickiego i pobożności ludowej (TkMA_W02).

Student zna główne zasady działalności ewangelizacyjnej, pastoralnej i charytatywnej Kościoła katolickiego , dialogu ekumenicznego i międzyreligijnego (TMA_W08).

Student ma podstawową wiedzę o instytucjach kultury i orientację we współczesnym życiu kulturalnym, ze szczególnym uwzględnieniem kultury chrześcijańskiej (TMA_W17).

UMIEJĘTNOŚCI

Student potrafi podejmować i wypełniać ogólne i specjalistyczne zadania duszpasterskie Kościoła katolickiego (TkMA_U01).

Student potrafi sprawować liturgię i obrzędy Kościoła katolickiego (TkMA_U04).

Student umie organizować parafialną działalność duszpasterską, ekumeniczną, charytatywną, oraz animować aktywność małych grup (TkMA_U05).

KOMPETENCJE

Student ma świadomość własnej, indywidualnej odpowiedzialności za kształt życia społecznego, kultury, dziedzictwa chrześcijańskiego (TMA_K07).

Student uczestniczy w działaniach na rzecz zachowania dziedzictwa chrześcijańskiego i kulturowego regionu, kraju i Europy (TMA_K10).

Student podejmuje przez całe życie osobisty religijno-duchowy rozwój i potrafi kierować rozwojem religijno-duchowym innych osób (TkMA_K01).

1. Metody dydaktyczne:

1.1. wykład z prezentacją multimedialna

1.2. ćwiczenia śpiewów

1.3. audycje muzyczne

2. Sposób zaliczenia - zaliczenie z oceną

3. Formy zaliczenia:

3.1. zaliczenie zadanych śpiewów chorałowych

3.2. zaliczenie materiału teoretycznego

4. Na ocenę składa się:

4.1. Znajomość praktyczna zadanego repertuaru – 60%

4.2. Znajomość treści teoretycznej – 30%

4.3. Aktywność na zajęciach – 10%

5. Kryteria oceniania:

5.1. Ocena bardzo dobra.

Student wykazuje się bardzo dobrą znajomością rysu historii chorału gregoriańskiego. Student potrafi czytać zapis chorałowy i wykazuje się bardzo dobrą znajomością zagadnień teoretycznych, a także potrafi wymienić podstawowe formy chorału gregoriańskiego.

Student śpiewa bardzo dobrze pod względem intonacyjnym i rytmicznym oraz potrafi wykazać się pamięcią muzyczną. Oprócz tego student kieruje się zapisem nutowym i rozumie znaczenie terminów muzycznych.

5.2. Ocena dobra

Student wykazuje się dobrą znajomością rysu historii chorału gregoriańskiego. Student potrafi czytać zapis chorałowy i wykazuje się dobrą znajomością zagadnień teoretycznych.

Student zasadniczo śpiewa dobrze, ale popełnia drobne błędy rytmiczne. Daje się jednak zauważyć chęć ich poprawy. Posługuje się zapisem nutowym, ale popełnia drobne błędy. Rozumie jednak podstawowe terminy i pojęcia muzyczne.

5.3. Ocena dostateczna

Student ma braki w znajomości historii chorału gregoriańskiego, ale potrafi czytać zapis chorałowy i wykazuje się wystarczającą znajomością zagadnień teoretycznych.

Student w śpiewie popełnia dużo błędów i nie wykazuje chęci ich poprawy. W słabym stopniu posługuje się zapisem nutowym. Zna tylko niektóre terminy muzyczne, których i tak nie potrafi zastosować.

5.4. Ocena niedostateczna

Student pokazuje negatywny stosunek do przedmiotu.

Student nie zna historii chorału gregoriańskiego ani zagadnień teoretycznych. Nie potrafi czytać także zapisu chorałowego.

Śpiewa niedbale i nie stara się poprawiać błędów. Ma duże braki w znajomości terminologii muzycznej i nie potrafi zastosować uwag nauczyciela.

Nie ma