Dydaktyka katechezy dzieci młodszych - praktyka śródroczna

obowiązkowe
uprawnienia pedagogiczne

Przedmiot „Dydaktyka katechezy dzieci” zaznajamia studentów z praktyką katechezy dzieci w młodszym wieku szkolnym, w tym ze sposobami prowadzenia lekcji religii i spotkań parafialnych.

Problematyka praktyk śródrocznych jest skorelowana z tematyką zajęć „Dydaktyka katechezy dzieci”. Jest to studencka praktyka przedmiotowo-metodyczna. Stanowi ona integralną część kształcenia pedagogicznego studentów, którzy zamierzają uzyskać kwalifikacje uprawniające do wykonywania zawodu nauczyciela religii.

A. Literatura wymagana do ostatecznego zaliczenia zajęć (zdania egzaminu):

A.1. Wykorzystywana podczas zajęć:

Komisja Wychowania Katolickiego Konferencji Episkopatu Polski, Program nauczania religii rzymskokatolickiej w przedszkolach i szkołach, Kraków 2010.

Konferencja Episkopatu Polski, Podstawa programowa katechezy Kościoła katolickiego w Polsce, Kraków 2010.

Konferencja Episkopatu Polski, Podstawa programowa katechezy Kościoła katolickiego w Polsce, Częstochowa 2018.

Wybrane serie podręczników i materiałów katechetycznych do nauczania religii w przedszkolu i w szkole podstawowej oraz do katechezy parafialnej.

A.2. Studiowana samodzielnie przez studenta:

Komisja Wychowania Katolickiego Konferencji Episkopatu Polski, Program nauczania religii rzymskokatolickiej w przedszkolach i szkołach, Kraków 2010.

Konferencja Episkopatu Polski, Podstawa programowa katechezy Kościoła katolickiego w Polsce, Kraków 2010.

Konferencja Episkopatu Polski, Podstawa programowa katechezy Kościoła katolickiego w Polsce, Częstochowa 2018.

Wybrane serie podręczników i materiałów katechetycznych do nauczania religii w przedszkolu i w szkole podstawowej oraz do katechezy parafialnej.

B. Literatura uzupełniająca:

Stala J. (red.), Katechetyka szczegółowa, Tarnów 2003.

Stala J. (red.), Wychowanie dzieci w młodszym wieku szkolnym. Część II – wychowanie religijne i katecheza, Tarnów 2003.

Stala J. (red.), Wychowanie młodzieży w średnim wieku szkolnym. Część II – wychowanie religijne i katecheza, Tarnów 2007.

Wiedza:

– ma pogłębioną wiedzę o powiązaniach teologii z innymi dziedzinami nauki, a zwłaszcza z naukami humanistycznymi, społecznymi i prawnymi, pozwalającą na integrowanie perspektyw właściwych dla kilku dyscyplin naukowych – P7S_WG; TMA_W01

– zna terminologię wykorzystywaną do opisu zjawisk pedagogicznych oraz jej zastosowanie w dyscyplinach pokrewnych, w odniesieniu do teologii i etyki – P7S_WG; P7S_WK; TnMA_W01; Rozp. I_2_1

– posiada uporządkowaną wiedzę na temat wychowania, jego teologiczno-filozoficznych, społeczno-kulturowych, historycznych, biologicznych, psychologicznych i metodycznych podstaw; wykorzystuje posiadaną wiedzę w zakresie doboru źródeł oraz informacji, a także odpowiednich metod i narzędzi – P7S_WG; TnMA_W02; Rozp. I_2_1

– zna podstawowe teorie dotyczące wychowania, uczenia się i nauczania, rozumie różnorodne uwarunkowania tych procesów i ich związek z życiem religijno-duchowym – P7S_WG; P7S_WK; TnMA_W03; Rozp. I_2_1

– ma uporządkowaną wiedzę o różnych środowiskach wychowawczych, ich specyfice i procesach w nich zachodzących – P7S_WG; TnMA_W04; Rozp. I_2_1

– ma wiedzę o strukturze i funkcjach systemu edukacji; celach, podstawach prawnych, organizacji i funkcjonowaniu różnych instytucji edukacyjnych, wychowawczych, opiekuńczych i pastoralno-charytatywnych – P7S_WK; TnMA_W05; Rozp. I_2_1

Umiejętności:

– umie samodzielnie zdobywać wiedzę i poszerzać umiejętności badawcze oraz podejmować autonomiczne działania zmierzające do rozwijania zdolności i kierowania własnym rozwojem osobowym i karierą zawodową – P7S_UW; TMA_U01

– posiada umiejętność merytorycznego argumentowania, prowadzenia merytorycznej dyskusji światopoglądowej dotyczącej zagadnień teologicznych i życia Kościoła, z wykorzystaniem własnych poglądów oraz poglądów innych autorów, formułowania wniosków oraz tworzenia syntetycznych podsumowań – P7S_UK; TMA_U02

– potrafi nawiązywać współpracę z różnymi podmiotami działalności edukacyjno-wychowawczej, kulturalnej, społecznej i charytatywnej – P7S_UO; TMA_U03

– potrafi twórczo włączyć się w różne formy działalności ewangelizacyjnej, pastoralnej i charytatywnej Kościoła katolickiego – P7S_UO; TMA_U04

– potrafi dokonać obserwacji i interpretacji zjawisk społecznych; analizuje ich powiązania z różnymi obszarami działalności pedagogicznej – P7S_UW; TnMA_U01; Rozp. I_2_2

– potrafi posługiwać się podstawowymi ujęciami teoretycznymi w celu analizowania motywów i wzorów ludzkich zachowań, diagnozowania i prognozowania sytuacji oraz analizowania strategii działań praktycznych w odniesieniu do różnych kontekstów działalności pedagogicznej – P7S_UW; P7S_UK; TnMA_U02; Rozp. I_2_2

– potrafi samodzielnie zdobywać wiedzę i rozwijać swoje profesjonalne umiejętności związane z działalnością pedagogiczno-katechetyczną, korzystając z różnych źródeł (w języku rodzimym i obcym) i nowoczesnych technologii – P7S_UU; P7S_UK; TnMA_U03; Rozp. I_2_2

– ma rozwinięte umiejętności w zakresie komunikacji interpersonalnej; posiada umiejętność prezentowania własnych pomysłów, wątpliwości i sugestii – P7S_UK; TnMA_U04; Rozp. I_2_2

– potrafi zaprojektować plan własnego rozwoju zawodowego, jak również dokonać analizy własnych działań pedagogicznych i wskazać ewentualne obszary wymagające modyfikacji w przyszłym działaniu – P7S_UU; TnMA_U08; Rozp. I_2_2

Kompetencje społeczne:

– ma krytyczną świadomość poziomu własnej dojrzałości osobowej, nabytej wiedzy i umiejętności – P7S_KK; TMA_K01

– potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role – P7S_KR; TMA_K02

– potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego przez siebie lub innych zadania i potrafi przewidywać wielokierunkowe skutki swojej działalności – P7S_KK; P7S_KO; TMA_K03

– ma przekonanie o sensie, wartości i potrzebie podejmowania działań pedagogicznych w środowisku społecznym; jest gotowy do podejmowania wyzwań zawodowych; wykazuje aktywność, podejmuje trud i odznacza się wytrwałością w realizacji indywidualnych i zespołowych działań w zakresie nauczania religii lub etyki; angażuje się we współpracę – P7S_KK; P7S_KO; TnMA_K01; Rozp. I_2_3

– dostrzega i formułuje problemy moralne i dylematy etyczne związane z ludzką aktywnością, poszukuje optymalnych rozwiązań z punktu widzenia światopoglądu chrześcijańskiego; postępuje zgodnie z zasadami moralności chrześcijańskiej; wykazuje cechy refleksyjnego praktyka – P7S_KR; TnMA_KW02; Rozp. I_2_3

Metody oceniania:

1. Obserwacja wybranych lekcji religii oraz ich udokumentowane w formie wypełnionych kart obserwacji i w dzienniku praktyk – 20%

2. Prowadzenie lekcji religii w wybranej klasie – 40%

3. Przygotowany konspekt lekcji religii – 40%

Kryteria oceniania:

Student:

- na ocenę dostateczną (3):

W1. Wyjaśnia pojęcie „katecheza dzieci”

W2. Omawia cele i zadania katechezy dzieci

W3. Opisuje aspekty organizacyjne katechezy dzieci

U1. Projektuje konspekt katechezy dzieci

U2. Wykorzystuje różne metody prowadzenia katechezy dzieci

U3. Stosuje podstawową wiedzę z dydaktyki katechezy dzieci w planowaniu lekcji religii

K1. Współpracuje w zespole

K2. Określa priorytety związane z pracą nauczyciela religii w przedszkolu i szkole

K3. Dostrzega współczesne problemy nauczania religii

- na ocenę dobrą (4):

W1. Opisuje proces planowania różnych form katechezy dzieci

W2. Wskazuje na cechy dobrej katechezy inicjacji w sakramenty pokuty i pojednania oraz Eucharystii (klasy I-III)

W3. Omawia zróżnicowane koncepcje katechezy mistagogicznej (klasy IV-VI)

U1. Analizuje różne rozwiązania katechetyczne

U2. Właściwie projektuje nauczanie religii dzieci

U3. Ocenia programy i pomoce katechetyczne adresowane do dzieci

K1. Animuje pracę w grupie zadaniowej

K2. Inicjuje twórcze działania na rzecz promocji katechezy dzieci w szkole i w parafii

K3. Wykazuje aktywność własną w pracy katechetycznej

- na ocenę bardzo dobrą (5):

W1. Opowiada o kryteriach doboru treści i metod w katechezie dzieci

W2. Wskazuje na wartość dydaktyki katechezy dzieci

W3. Charakteryzuje aktualne problemy związane ze współpracą katechety z rodzicami dzieci, które uczestniczą w katechezie inicjacji w sakramenty pokuty i pojednania oraz Eucharystii (klasy I-III), a także w katechezie mistagogicznej (klasy IV-VI).

U1. Proponuje nowe rozwiązania organizacyjne i metodyczne w katechezie dzieci

U2. Podaje przykłady właściwego rozwiązywania problemów katechetycznych

U3. Uzasadnia potrzebę odnowy i reaktywacji katechezy dzieci w parafii

K1. Aktywnie uczestniczy w projektach edukacyjnych i duszpasterskich

K2. Podejmuje dialog katechetyczny w celu poszukiwania optymalnych rozwiązań organizacyjnych i metodycznych

K3. Podejmuje wyzwania katechetyczne w szkole i w parafii

Przedmiot „Dydaktyka katechezy dzieci – praktyka śródroczna” przygotowuje do pracy w charakterze nauczyciela religii w przedszkolu i w szkole podstawowej. Pozwala zdobywać doświadczenie zawodowe oraz rozwijać kompetencje merytoryczne i metodyczne.