Dydaktyka katechezy młodzieży II - praktyka śródroczna

obowiązkowe
uprawnienia pedagogiczne

„Dydaktyka katechezy młodzieży II – praktyka śródroczna” zaznajamia studentów z praktyką katechezy młodzieży, w tym ze sposobami prowadzenia lekcji religii i spotkań parafialnych.

Problematyka praktyk śródrocznych jest skorelowana z tematyką zajęć „Dydaktyka katechezy młodzieży”. Jest to studencka praktyka przedmiotowo-metodyczna. Stanowi ona integralną część kształcenia pedagogicznego studentów, którzy zamierzają uzyskać kwalifikacje uprawniające do wykonywania zawodu nauczyciela religii.

A. Literatura wymagana do ostatecznego zaliczenia zajęć (zdania egzaminu):

A.1. Wykorzystywana podczas zajęć – praktyk:

Komisja Wychowania Katolickiego Konferencji Episkopatu Polski, Program nauczania religii rzymskokatolickiej w przedszkolach i szkołach, Kraków 2010.

Konferencja Episkopatu Polski, Podstawa programowa katechezy Kościoła katolickiego w Polsce, Kraków 2010.

Konferencja Episkopatu Polski, Podstawa programowa katechezy Kościoła katolickiego w Polsce, Częstochowa 2018.

Wybrane serie podręczników i materiałów katechetycznych do nauczania religii i katechezy parafialnej młodzieży.

A.2. Studiowana samodzielnie przez studenta:

Komisja Wychowania Katolickiego Konferencji Episkopatu Polski, Program nauczania religii rzymskokatolickiej w przedszkolach i szkołach, Kraków 2010.

Konferencja Episkopatu Polski, Podstawa programowa katechezy Kościoła katolickiego w Polsce, Kraków 2010.

Konferencja Episkopatu Polski, Podstawa programowa katechezy Kościoła katolickiego w Polsce, Częstochowa 2018.

Wybrane serie podręczników i materiałów katechetycznych do nauczania religii w przedszkolu i w szkole podstawowej oraz do katechezy parafialnej

B. Literatura uzupełniająca:

Stala J. (red.), Katechetyka szczegółowa, Tarnów 2003.

Stala J. (red.), Wychowanie młodzieży w średnim wieku szkolnym. Część II – wychowanie religijne i katecheza, Tarnów 2007.

Stala J. (red.), Wychowanie młodzieży na poziomie szkół ponadgimnazjalnych. Część II – wychowanie religijne i katecheza, Tarnów 2007.

Kulpaczyński S. (red.), Katecheza młodzieży, Lublin 2003.

Wiedza:

– ma pogłębioną wiedzę o powiązaniach teologii z innymi dziedzinami nauki, a zwłaszcza z naukami humanistycznymi, społecznymi i prawnymi, pozwalającą na integrowanie perspektyw właściwych dla kilku dyscyplin naukowych – P7S_WG; TMA_W01

– zna terminologię wykorzystywaną do opisu zjawisk pedagogicznych oraz jej zastosowanie w dyscyplinach pokrewnych, w odniesieniu do teologii i etyki – P7S_WG; P7S_WK; TnMA_W01; Rozp. I_2_1

– posiada uporządkowaną wiedzę na temat wychowania, jego teologiczno-filozoficznych, społeczno-kulturowych, historycznych, biologicznych, psychologicznych i metodycznych podstaw; wykorzystuje posiadaną wiedzę w zakresie doboru źródeł oraz informacji, a także odpowiednich metod i narzędzi – P7S_WG; TnMA_W02; Rozp. I_2_1

– zna podstawowe teorie dotyczące wychowania, uczenia się i nauczania, rozumie różnorodne uwarunkowania tych procesów i ich związek z życiem religijno-duchowym – P7S_WG; P7S_WK; TnMA_W03; Rozp. I_2_1

– ma uporządkowaną wiedzę o różnych środowiskach wychowawczych, ich specyfice i procesach w nich zachodzących – P7S_WG; TnMA_W04; Rozp. I_2_1

– ma wiedzę o strukturze i funkcjach systemu edukacji; celach, podstawach prawnych, organizacji i funkcjonowaniu różnych instytucji edukacyjnych, wychowawczych, opiekuńczych i pastoralno-charytatywnych – P7S_WK; TnMA_W05; Rozp. I_2_1

Umiejętności:

– umie samodzielnie zdobywać wiedzę i poszerzać umiejętności badawcze oraz podejmować autonomiczne działania zmierzające do rozwijania zdolności i kierowania własnym rozwojem osobowym i karierą zawodową – P7S_UW; TMA_U01

– posiada umiejętność merytorycznego argumentowania, prowadzenia merytorycznej dyskusji światopoglądowej dotyczącej zagadnień teologicznych i życia Kościoła, z wykorzystaniem własnych poglądów oraz poglądów innych autorów, formułowania wniosków oraz tworzenia syntetycznych podsumowań – P7S_UK; TMA_U02

– potrafi nawiązywać współpracę z różnymi podmiotami działalności edukacyjno-wychowawczej, kulturalnej, społecznej i charytatywnej – P7S_UO; TMA_U03

– potrafi twórczo włączyć się w różne formy działalności ewangelizacyjnej, pastoralnej i charytatywnej Kościoła katolickiego – P7S_UO; TMA_U04

– potrafi dokonać obserwacji i interpretacji zjawisk społecznych; analizuje ich powiązania z różnymi obszarami działalności pedagogicznej – P7S_UW; TnMA_U01; Rozp. I_2_2

– potrafi posługiwać się podstawowymi ujęciami teoretycznymi w celu analizowania motywów i wzorów ludzkich zachowań, diagnozowania i prognozowania sytuacji oraz analizowania strategii działań praktycznych w odniesieniu do różnych kontekstów działalności pedagogicznej – P7S_UW; P7S_UK; TnMA_U02; Rozp. I_2_2

– potrafi samodzielnie zdobywać wiedzę i rozwijać swoje profesjonalne umiejętności związane z działalnością pedagogiczno-katechetyczną, korzystając z różnych źródeł (w języku rodzimym i obcym) i nowoczesnych technologii – P7S_UU; P7S_UK; TnMA_U03; Rozp. I_2_2

– ma rozwinięte umiejętności w zakresie komunikacji interpersonalnej; posiada umiejętność prezentowania własnych pomysłów, wątpliwości i sugestii – P7S_UK; TnMA_U04; Rozp. I_2_2

– potrafi zaprojektować plan własnego rozwoju zawodowego, jak również dokonać analizy własnych działań pedagogicznych i wskazać ewentualne obszary wymagające modyfikacji w przyszłym działaniu – P7S_UU; TnMA_U08; Rozp. I_2_2

Kompetencje społeczne:

– ma krytyczną świadomość poziomu własnej dojrzałości osobowej, nabytej wiedzy i umiejętności – P7S_KK; TMA_K01

– potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role – P7S_KR; TMA_K02

– potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego przez siebie lub innych zadania i potrafi przewidywać wielokierunkowe skutki swojej działalności – P7S_KK; P7S_KO; TMA_K03

– ma przekonanie o sensie, wartości i potrzebie podejmowania działań pedagogicznych w środowisku społecznym; jest gotowy do podejmowania wyzwań zawodowych; wykazuje aktywność, podejmuje trud i odznacza się wytrwałością w realizacji indywidualnych i zespołowych działań w zakresie nauczania religii lub etyki; angażuje się we współpracę – P7S_KK; P7S_KO; TnMA_K01; Rozp. I_2_3

– dostrzega i formułuje problemy moralne i dylematy etyczne związane z ludzką aktywnością, poszukuje optymalnych rozwiązań z punktu widzenia światopoglądu chrześcijańskiego; postępuje zgodnie z zasadami moralności chrześcijańskiej; wykazuje cechy refleksyjnego praktyka – P7S_KR; TnMA_KW02; Rozp. I_2_3

Metody oceniania:

1. Obserwacja wybranych lekcji religii oraz udokumentowane ich w formie wypełnionych kart obserwacji i opisów w dzienniku praktyk – 20%

2. Prowadzenie lekcji religii w wybranych klasach – 40%

3. Przygotowane konspekty lekcji religii – 40%

Kryteria oceniania:

Student:

- na ocenę dostateczną (3):

W1. Wyjaśnia pojęcie „katecheza młodzieży”

W2. Omawia cele i zadania katechezy młodzieży

W3. Opisuje aspekty organizacyjne katechezy młodzieży

U1. Projektuje konspekt katechezy młodzieży

U2. Wykorzystuje różne metody prowadzenia katechezy młodzieży

U3. Stosuje podstawową wiedzę z dydaktyki katechezy młodzieży w planowaniu lekcji religii

K1. Współpracuje w zespole

K2. Określa priorytety związane z pracą nauczyciela religii w szkole

K3. Dostrzega współczesne problemy nauczania religii młodzieży

- na ocenę dobrą (4):

W1. Opisuje proces planowania różnych form katechezy młodzieży

W2. Wskazuje na cechy dobrej katechezy młodzieży

W3. Omawia zróżnicowane koncepcje katechezy młodzieży

U1. Analizuje różne rozwiązania katechetyczne

U2. Właściwie projektuje nauczanie religii młodzieży

U3. Ocenia programy i pomoce katechetyczne adresowane do młodzieży

K1. Animuje pracę w grupie zadaniowej

K2. Inicjuje twórcze działania na rzecz promocji katechezy młodzieży w szkole i w parafii

K3. Wykazuje aktywność własną w pracy katechetycznej

- na ocenę bardzo dobrą (5):

W1. Opowiada o kryteriach doboru treści i metod w katechezie młodzieży

W2. Wskazuje na wartość dydaktyki katechezy młodzieży

W3. Charakteryzuje aktualne problemy związane ze współpracą katechety z rodzicami młodzieży

U1. Proponuje nowe rozwiązania organizacyjne i metodyczne w katechezie młodzieży

U2. Podaje przykłady właściwego rozwiązywania problemów dydaktyczno-wychowawczych

U3. Uzasadnia potrzebę odnowy i reaktywacji katechezy młodzieży w parafii

K1. Aktywnie uczestniczy w projektach edukacyjnych i duszpasterskich

K2. Podejmuje dialog katechetyczny w celu poszukiwania optymalnych rozwiązań organizacyjnych i metodycznych

K3. Podejmuje wyzwania katechetyczne w szkole i w parafii

Przedmiot „Dydaktyka katechezy młodzieży II – praktyka śródroczna” przygotowuje do pracy w charakterze nauczyciela religii w szkole ponadgimnazjalnej. Pozwala zdobywać doświadczenie zawodowe oraz rozwijać kompetencje merytoryczne i metodyczne.