Techniki rekultywacji gruntów

obowiązkowe

zob. w sekcji "Literatura"

wskazanie najważniejszych problemów wynikających z przekształceń, degradacji i dewastacji powierzchni Ziemi, umiejętność określenia podstawowych czynników wpływających na degradację i dewastację środowiska glebowego. Znajomość i umiejętność oceny technik i metod oraz narzędzi służących do ograniczenia negatywnych zmian w środowisku. Umiejętność interpretacji uzyskanych wyników analiz terenowych i laboratoryjnych oraz ich dyskusja z krajową i międzynarodową literaturą naukową. Zapoznanie się z podstawami projektowania w rekultywacji

Suma godzin: 55

punty ECTS: 4

Treści programowe

A. Problematyka wykładów: Regulacje prawne w ochronie powierzchni ziemi, ze szczególnym uwzględnieniem wymogów w zakresie rekultywacji gruntów. Stan gruntów zdegradowanych i zdewastowanych w Polsce na tle danych z Europy i Świata. Ogólne zasady rekultywacji i zagospodarowania. Materiały stosowane w rekultywacji gruntów. Sposoby neutralizacji gruntów zanieczyszczonych chemicznie. Wykorzystanie metod in situ i ex situ do usuwania zanieczyszczeń ropopochodnych i metali ciężkich.

B.Problematyka pracowni projektowej: Eksploatacja odkrywkowa – systemy eksploatacji, urabiania surowców. Charakterystyka wyrobisk i zwałowisk powstałych w trakcie eksploatacji odkrywkowej. Techniki rekultywacji technicznej skarp i wierzchowiny zwałowisk. Metody technicznego przygotowania spągu w ramach prac rekultywacyjnych. Tworzenie filarów i stref ochronnych przy wyrobiskach odkrywkowych. Biotechniczne sposoby rekultywacji zwałowisk i spągu wyrobisk. Sposoby biologicznej rekultywacji terenów zdegradowanych. Techniczne i biotechniczne metody neutralizacji gruntów zanieczyszczonych chemicznie np. metalami ciężkimi, zasolonych itp.

C. Problematyka zajęć terenowych: Zapoznanie z metodami formowania skarp na zwałowiskach i w wyrobiskach, metody techniczne rekultywacji spągu wyrobisk zawodnionych i suchych, oszacowanie udatności roślin nasadzonych w trakcie rekultywacji biologicznej. Zapoznanie z metodami biotechnicznymi stosowanymi w rekultywacji

1. Dwucet K., Krajewski W., Wach J. 1992. Rekultywacja i rewaloryzacja środowiska przyrodniczego. Wyd. Uniwersytetu Śląskiego, Katowice

2. Maciak F. 2003. Ochrona i rekultywacja środowiska, Wyd. SGGW, Warszawa

3. Siuta J. 1998. Rekultywacja gruntów, Instytut Ochrony Środowiska, Warszawa

4. Zadroga B., Olańczuk-Neyman K. 2001. Ochrona i rekultywacja podłoża gruntowego. Wyd. Politechniki Gdańskiej, Gdańsk

Efekty uczenia się wg PRK z 2019r.

WIEDZA: po zakończeniu kursu student:

1. Ocenia wybrane właściwości fizyko-chemiczne gruntów zanieczyszczonych metalami ciężkimi substancjami ropopochodnymi, gleby zasolone;

2. Potrafi ocenić stopień degradacji i przekształcenia powierzchni Ziemi;

3. Potrafi powiązać deponowane zanieczyszczenia ze stopniem degradacji gleb; 4. Zna podstawy projektowania rekultywacji gruntów zdegradowanych.

UMIEJĘTNOŚCI: po zakończeniu kursu student:

1. Stosuje podstawowe techniki pracy w terenie i pracowni projektowej przydatne w analizie określenia stopnia przekształcenia powierzchni Ziemi;

2. Wykazuje umiejętność czytania ze zrozumieniem fachowej literatury oraz potrafi wykorzystać ją w opracowaniu prac pisemnych w ramach konwersatoriów;

3. Wykonuje i opracowuje koncepcję rekultywacji terenu zdegradowanego.

KOMPETENCJE SPOŁECZNE: po zakończeniu kursu student:

1. Jest odpowiedzialny za powierzony sprzęt i utrzymanie należytego porządku w salach dydaktycznych;

2.Efektywnie współdziała w pracy zespołowej w ramach zajęć konwersatoryjnych;

3. Wykazuje odpowiedzialność za bezpieczeństwo pracy własnej i kolegów.

Podstawowe metody i kryteria oceny:

Wykład: egzamin pisemny (100%)

Pracownia projektowa: zaliczenie na ocenę

przygotowanie projektu rekultywacji (60%), praca kontrolna - kolokwium (30%), aktywność podczas zajęć (10%)

Kurs terenowy: zaliczenie na ocenę

sprawozdanie z zajęć terenowych (60%), aktywność podczas zajęć (40%)