Biotechnologia w produkcji roślinnej

Informacje ogólne

Kod przedmiotu:	6.16.RPZ-BPR
Kod Erasmus / ISCED:	13.4 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (0511) Biologia Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu:	Biotechnologia w produkcji roślinnej
Jednostka:	Wydział Przyrodniczo-Techniczny
Grupy:
Punkty ECTS i inne:	(brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS: roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS; tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h; 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się; tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS; nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta. zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia:	polski
Rodzaj przedmiotu:	obowiązkowe
Skrócony opis:	Zaznajomienie z praktycznym zastosowaniem mikrobiologii, genetyki, biologii molekularnej i inżynierii genetycznej w do-skonaleniu produkcji roślinnej. Przedstawienie podstaw biologicznych leżących u źródeł biotechnologii w produkcji roślin-nej. Rośliny jako źródło substancji specyficznych dla przemysłu farmaceutycznego, kosmetycznego, spożywczego. Kierunki prac w doskonaleniu roślin - stres abiotyczny, ochrona roślin, poprawa jakości, pozyskiwanie substancji, pozyskiwanie biomasy.
Pełny opis:	Treści programowe A. Problematyka wykładu: Rośliny o nowych cechach i transgeniczne. Transgeneza roślin metodami wektorowymi i bezwek-torowymi. Mikoryzacja – biologia, znaczenie biologiczne i praktyczne, przykłady, zastosowania praktyczne. Biologiczne meto-dy ochrony roślin przed patogenami i szkodnikami. Nasiona pobudzane. Sztuczne nasiona. Biotechnologie w hodowli roślin. Elementy przechowalnictwa płodów rolnych. B. Problematyka seminarium: rozszerzenie treści wykładowych – dyskusja. Przykłady praktyczne dotyczące treści wykłado-wych – omówienie. Uregulowania prawne w zakresie biotechnologii.
Literatura:	Wykaz literatury A. Literatura wymagana do ostatecznego zaliczenia zajęć (zdania egzaminu): A.1. wykorzystywana podczas zajęć: 1. Christou P., Klee H. (eds), Handbook of plant biotechnology, John Wiley and Sons, Ltd, 2005 2. Publikacje naukowe z zakresu tematyki zajęć A.2. studiowana samodzielnie przez studenta: 1. Malepszy S. (red.). Biotechnologia roślin. Wydawnictwo Naukowe PWN, Wydanie II. zmienione, Warszawa 2009 2. Skucińska B. Przewodnik do ćwiczeń z roślinnych kultur in vitro. Wydawnictwo Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie, Wydanie I., Kraków 2008 3. Michalczyk D. (red.). Wykłady i ćwiczenia z roślinnych kultur in vitro, http://www.wbp.olsztyn.pl/~krist/skrypt/start.php B. Literatura uzupełniająca 1. Biotechnologia roślin. Wydawnictwo Naukowe PWN, Wydanie II. zmienione, Warszawa 2009 2. Publikacje naukowe np.: Applied Biology, Plant Biotechnology, Plant Cell Tissue and Organ Culture; Plant Science
Efekty uczenia się:	Wiedza W1 opisuje praktyczne zastosowania mikrobiologii, biologii molekularnej i innych metod biologicznych w ulepszaniu produkcji roślinnej Umiejętności U1 ocenia krytycznie biotechnologie stosowane w produkcji roślinnej – ochronie roślin, ulepszaniu jakości roślin, pozyskiwaniu substancji U2 wskazuje kierunek doboru metody biotechnologicznej dla oczekiwanego rezultatu U3 korzysta z materiałów źródłowych i osiągnięć naukowych Kompetencje społeczne (postawy) K1 rozumie znaczenie ustawicznego aktualizowania i poszerzania wiedzy
Metody i kryteria oceniania:	A. Sposób zaliczenia • zaliczenie z oceną (W) • zaliczenie z oceną (S) B. Formy zaliczenia: • W - dłuższa wypowiedź pisemna: pytania otwarte • S - ustalenie oceny zaliczeniowej na podstawie ocen cząstkowych otrzymywanych w trakcie trwania semestru; zaliczenie końcowe C. Podstawowe kryteria: W: Ocena końcowa z wykładu zostanie ustalona na podstawie uzyska-nej liczby punktów wg zasady: na ocenę dostateczną: uzyskanie przez studenta powyżej 60% punktów na ocenę dobrą: uzyskanie przez studenta powyżej 75% punktów na ocenę bardzo dobrą: uzyskanie przez studenta powyżej 90% punk-tów S: ocena końcowa z seminarium zostanie ustalona jako średnia z ocen cząstkowych i oceny końcowej. Skala ocen j.w.

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Opolski.