Emisja i higiena głosu
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | KZ-Z-01-00-000036 |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Emisja i higiena głosu |
Jednostka: | Wydział Filologiczny |
Grupy: |
Kursy zmienne ogólnouczelniane humanistyczne Przedmioty ogólnouczelniane do wyboru (studia stacjonarne) |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | ogólnouniwersyteckie |
Skrócony opis: |
- zapoznanie z podstawową wiedzą z zakresu emisji i higieny głosu; - doskonalenie umiejętności głoszenia różnego typu tekstów; - uświadomienie potrzeby higieny i kształcenia głosu jako podstawowego narzędzia w życiu człowieka. |
Pełny opis: |
Treści programowe 1. Cele, zdania i przedmiot emisji i higieny głosu. 2. Mechanizmy i fizjologia procesu mówienia. Akustyczne podstawy głosu. Budowa i działanie narządu głosu. 3. Higiena głosu. 4. Zasady poprawnej wymowy polskiej. Rodzaje norm wymowy. 5. Praktyczne ćwiczenia pracy nad głosem. Fonacja – ćwiczenia fonacyjne. Oddychanie – ćwiczenia oddechowe. Artykulacja – ćwiczenia artykulacyjne. 6. Technika artykulacji samogłosek i spółgłosek. Ćwiczenie ich wymowy. 7. Akcent wyrazowy i logiczny. 8. Instrumentowanie wypowiedzi. 9. Frazowanie wypowiedzi. Pojęcie frazy. Rodzaje fraz. Zależność frazowania od typu mówienia. 10. Przestankowanie foniczne i jego funkcje w wypowiedzi. 11. Pozagłosowe środki ekspresji treści. 12. Mowa ciała. |
Literatura: |
A. Literatura wymagana do ostatecznego zaliczenia zajęć (zdania egzaminu): A.1. wykorzystywana podczas zajęć Kram J., Zarys kultury żywego słowa, Warszawa 1981. Tarasiewicz B., Mówię i śpiewam świadomie. Podręcznik do nauki emisji głosu, Kraków 2003. Walczak-Deleżyńska M., Aby język giętki. Wybór ćwiczeń artykulacyjnych od J. Tennera do B. Toczyskiej, Wrocław 2001 A.2. studiowana samodzielnie przez studenta Klemensiewicz Z., Prawidła poprawnej wymowy polskiej, Wrocław1973. Lubaś W., Urbańczyk S., Podręczny słownik poprawnej wymowy polskiej, Warszawa 1990. B. Literatura uzupełniająca Gałkowski T., Jastrzębowska G. (red.), Podstawy logopedii artystycznej, [w:] Logopedia – pytania i odpowiedzi. Podręcznik akademicki. T.2., Opole 2003. Leathers D. G., Komunikacja niewerbalna, Warszawa 2007. Oczkoś M., Sztuka poprawnej wymowy, czyli o bełkotaniu i faflunieniu, Warszawa 2007. |
Efekty uczenia się: |
Wiedza, student: 1. ma podstawową wiedzę o funkcjonowaniu i patologii narządów mowy; 2. zna zasady poprawnej wymowy polskiej zgodnie z normą wzorcową; 3. zna praktyczne metody pracy nad głosem; 4. wie, jak stosować mowę ciała. Umiejętności, student: 1. wykonuje ćwiczenia fonacyjne, oddechowe i artykulacyjne; 2. stosuje zasady poprawnej wymowy polskiej; 3. przygotowuje tekst do wygłoszenia, uwzględniając funkcję i odbiorcę tekstu; 4. wygłasza tekst, uwzględniając precyzję artykulacyjną, akcenty wyrazowe i logiczne, właściwą intonację, modulację głosu oraz frazy logiczne i emocjonalne, uwzględniając jego funkcje i odbiorcę; 5. podczas mówienia stosuje odpowiednią do funkcji i treści tekstu mowę ciała. Kompetencje społeczne (postawy), student: 1. ma potrzebę dbania o głos oraz jego kształcenia jako podstawowego narzędzia każdego człowieka w oparciu o wiedzę i umiejętności z zakresu emisji i higieny głosu; 2. ma świadomość, że estetyczna mowa wpływa na skuteczność komunikacji; 3. ma wykształcone prawidłowe nawyki posługiwania się narządami mowy |
Metody i kryteria oceniania: |
Sposób zaliczenia • zaliczenie z oceną Formy zaliczenia • ustalenie oceny zaliczeniowej na podstawie ocen cząstkowych otrzymywanych w trakcie trwania semestru Podstawowe kryteria 1. Aktywność na zajęciach – 30% 2. Przygotowanie i przeprowadzenie ćwiczeń – 30% 3. Interpretacja głosowa tekstu – 40 % |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Opolski.