Emisja głosu

II

3

K. Gawęda, J. Łazewski, Uczymy się poprawnej wymowy, Warszawa 1995.

E. Niebudek-Bogusz (red.), Rehabilitacja zawodowych zaburzeń głosu. Poradnik dla nauczycieli, Łódź 2011.

udział w wykładzie 15 H - 0,5 ECTS

udział w ćwiczeniach 15 H - 0,5 ECTS

przygotowanie do zajęć 25 h 1ECTS

Kształcenie umiejętności prawidłowego posługiwania się głosem w pracy zawodowej.

Poszerzenie możliwości głosowych, świadomości ciała, poprawienie techniki mowy i wyrazistości wypowiedzi.

Dostarczenie wiedzy na temat budowy, funkcjonowania oraz higieny narządu głosu.

Ćwiczenia odpowiedniej postawy ciała.

Wypracowanie umiejętności rozluźniania obszarów ciała odpowiedzialnych za tworzenie głosu.

Praca nad techniką mowy.

Przedstawienie budowy oraz działania aparatu oddechowego, fonacyjnego i artykulacyjnego z punktu widzenia ich optymalnego wykorzystania w zawodowej pracy głosem.

Rola oddechu w prawidłowym wytwarzaniu dźwięków mowy.

Ćwiczenia oddechowe: oddech przeponowo - żebrowy, podparcie oddechowe, wydłużenie i wyrównanie frazy wydechowej.

Ćwiczenia fonacyjne: miękki atak dźwięku.

Ćwiczenia artykulacyjne.

Rola rezonatorów w emisji głosu.

Praca z tekstem.

Głos jako narzędzie pracy nauczyciela.

Choroby głosu.

Profilaktyka schorzeń narządów mowy.

J. D. Bednarek, Ćwiczenia wyrazistości mowy, Wrocław 2002.

B. Ciecierska-Zajdel, Trening głosu, Warszawa 2012.

K. Linklater, Uwolnij swój głos, Kraków 2012.

M. Przybysz-Piwko (red.) Emisja głosu nauczyciela, Warszawa 2006.

Wiedza:

W 1 – zna i rozumie zagadnienia dotyczące rozwoju człowieka w cyklu życia, zarówno w aspekcie biologicznym, jak i psychologicznym oraz społecznym, w tym ma uporządkowaną i pogłębioną wiedzę obejmującą etapy rozwoju emocjonalnego, intelektualnego i społecznego oraz podstawowe i specyficzne potrzeby człowieka w kontekście wychowania i kształcenia obejmującego współczesne podejścia do problemów uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi (podmiotowość, autonomia, samostanowienie, jakość życia);

W 2 – zna i rozumie koncepcje rehabilitacji, edukacji, resocjalizacji, terapii uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi oraz metody wczesnego wspomagania rozwoju, rehabilitacji, terapii stosowanych w pracy z osobami z niepełnosprawnością i nieprzystosowanych społecznie, w tym wiedzę w zakresie metodyki nauczania i wychowania dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi w przedszkolach i szkołach podstawowych oraz w placówkach pozaoświatowych, z zachowaniem wszelkich zasad bezpieczeństwa i higieny pracy;

W 3 – posiada wiedzę o uczestnikach działalności edukacyjnej, wychowawczej, opiekuńczej, kulturalnej, pomocowej i terapeutycznej, pogłębioną w wybranych zakresach, w tym zna system kształcenia specjalnego w kontekście systemu kształcenia powszechnego oraz organizacji i metodyki kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi w systemie integracyjnym i włączającym, w tym posiada wiedzę obejmującą problematykę modeli współpracy pedagogów specjalnych z nauczycielami, specjalistami i rodzicami

Umiejętności:

U 1 – potrafi innowacyjnie wykonywać zadania w warunkach nie w pełni przewidywalnych poprzez właściwy dobór źródeł oraz informacji z nich pochodzących, ze szczególnym uwzględnieniem prawidłowych nawyków posługiwania się narządem mowy, w tym w zakresie efektywnego korzystania z głosu (higieny i emisji głosu) oraz komunikowania się w sposób spełniających wymagania norm językowych;

U 2 – potrafi opracować i przeprowadzić program wczesnego wspomagania rozwoju oraz rewalidacji indywidualnej, zajęcia korekcyjno-kompensujące, arteterapeutyczne i inne w sposób adekwatny do potrzeb i możliwości ucznia ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, zarówno przy wykorzystaniu dostępnych materiałów i środków, jak też z wykorzystaniem autorskich innowacji pedagogicznych;

U 3 – potrafi współpracować z rodziną i specjalistami w zakresie organizacji działań na rzecz rozwoju i podwyższania potencjału rozwojowego osób z niepełnosprawnością i nieprzystosowaniem społecznym.

Kompetencje:

K 1 – jest gotów do podejmowania wyzwań zawodowych i osobistych; wykazuje aktywność, podejmuje trud i odznacza się wytrwałością w podejmowaniu indywidualnych i zespołowych działań profesjonalnych w zakresie pedagogiki specjalnej;

K 2 – odznacza się odpowiedzialnością za własne przygotowanie do pracy, podejmowane decyzje i prowadzone działania oraz ich skutki, czuje się odpowiedzialny wobec ludzi, dla których dobra stara się działać, wyraża taką postawę w środowisku specjalistów i pośrednio modeluje to podejście wśród innych, działa na rzecz podnoszenia jakości pracy szkoły i placówki;

K 3 – jest przekonany o konieczności i doniosłości zachowania się w sposób profesjonalny i przestrzegania zasad etyki zawodowej; dostrzega i formułuje problemy moralne i dylematy etyczne związane z własną i cudzą pracą; poszukuje optymalnych rozwiązań i możliwości korygowania nieprawidłowych działań pedagogicznych, przy czym charakteryzuje się poszanowaniem kultury języka

Przedmiot kończy się zaliczeniem z oceną. Na ocenę końcową składają się następujące komponenty: aktywność na zajęciach, poziom wykonywanych ćwiczeń emisyjnych oraz poziom wiedzy i umiejętności pod koniec realizacji treści przedmiotowych. Komponenty te sprawdzają wszystkie zamierzone efekty uczenia się