Methodology and didactics of working with a dysfunctional child 2

Zajęcia mają za zadanie przybliżyć studentom zagadnienia związane z prowadzeniem diagnozy i terapii logopedycznej z dziećmi z dysfunkcjami.

Studenci zapoznają się z zagadnieniami związanymi z historią oddziaływań terapeutycznych, trudnościami w definiowaniu normy, podejmą dyskusję na temat „braku normy” oraz konotacji z tym związanych. Zapoznają się z etapami postępowania diagnostycznego wśród dzieci przedszkolnych i wczesnoszkolnych, przeprowadzą diagnozę oraz zanalizują jej wyniki. Zapoznają się z kwestią ankyloglosji, będą mieli okazję przeprowadzić diagnozą wędzidełek jamy

ustnej, poznają metody ich korekty, opiekę przed i po zabiegu. Poznają podstawy wykorzystywania pracy manualnej w terapii logopedycznej, przećwiczą poszczególne jej elementy na sobie. Będą mieli możliwość pracy z opinią wystawioną przez Poradnię Psychologiczno-Pedagogiczną, poznają metody terapeutyczne i zasady planowania terapii. Będą mieli możliwość zapoznania się z różnorodnymi źródłami pomocy terapeutycznych, począwszy od pozycji wydawniczych a na źródłach internetowych skończywszy. Nauczą się budowania własnego warsztatu terapeutycznego oraz zbudują jego zalążek do wykorzystania „na start”. W ramachh zajęć przygotują również konspekt zajęć terapautycznych, który potem będą mieli możliwość zrealizować z grupą przedszkolną.

Brzezińska A. (2005). Psychologiczne portrety człowieka. Gdańsk: GWP.

Cieszyńska J. (2012). Metody wywoływania głosek. Kraków: Wydawnictwo Metody Krakowskiej.

Franczyk A., Krajewska K. (2006). Program psychostymulacji dzieci w wieku przedszkolym z deficytami i zaburzeniami rozwoju. Kraków: Impuls.

Franczyk A., Krajewska K. (2015). Zabawy i ćwiczenia na cały rok. Kraków: Impuls.

Gałkowski T., Jastrzębowska G. (2017). Logopedia – pytania i odpowiedzi. Tom 2. Opole: Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego.

Kaja B. (1995). Zarys terapii dziecka. Bydgoszcz: Wydawnictwo Uczelniane WSI.

Wianecka E. (2012). Manualne Torowanie Głosek. Kraków: Arson.

Wiedza: student zna i rozumie

1. Ogólny rys historyczny związany z oddziaływaniami terapeutycznymi, dostrzega trudności związane z określaniem szeroko pojętej normy (k_W02);

2. Zasady diagnostyki logopedycznej, rodzaje zaburzeń wymowy, metodykę postępowania logopedycznego i zasady konstruowania programów terapii logopedycznej (L_W04);

3. Zasady organizacji pomocy logopedycznej oraz rolę warsztatu pracy logopedy (L_W03).

Umiejętności: student potrafi

4. Realizować zdania zawodowe wynikające z roli logopedy (k_U05);

5. Analizować i stosować diagnostykę logopedyczną, określać zaburzenia wymowy, przeprowadzać diagnozę i konstruować programy terapii logopedycznej (L_U04);

6. Opracować i przeprowadzić zajęcia logopedyczne z grupą przedszkolną (L_U08).

Kompetencje społeczne: student jest gotów do

7. Współpracy z nauczycielami i specjalistami w celu doskonalenia swojego warsztatu pracy (L_K06).

Metody dydaktyczne: Ćwiczenia praktyczne, praca indywidualna, praca w grupach, metoda słowna, metoda oglądowa

Metody i kryteria oceniania:

A. Formy zaliczenia (weryfikacja efektów uczenia się) Praca zaliczeniowa – przygotowanie oraz przeprowadzenie grupowych zajęć logopedycznych (efekty 4, 5, 6); Zadania cząstkowe – aktywność na zajęciach (efekty 1, 2, 3, 7). B. Podstawowe kryteria ustalenia oceny

Ustalenie oceny końcowej na podstawie ocen cząstkowych (40%) i pracy zaliczeniowej (60%).