(in Polish) Teologia dogmatyczna: trynitologia, chrystologia, pneumatologia

Zaznajomienie z podstawowymi pojęciami filozoficzno-teologicznymi z zakresu trynitologii, chrystologii i pneumatologii. Ukazanie biblijnych podstaw chrześcijańskiej doktryny o Trójcy Świętej, Jezusie Chrystusie i Duchu Świętym oraz procesu kształtowania się chrześcijańskiej nauki o Bogu w Trójcy Osób w teologii i nauczaniu Kościoła. Refleksja nad znaczeniem i implikacjami nauki o Bogu Trójjedynym dla praktyki życia chrześcijańskiego.

1. Starotestamentalna prehistoria trynitologii

2. Objawienie Trójcy w Nowym Testamencie

3. Wczesnochrześcijański rozwój doktryny trynitarnej – refleksja teologiczna i doktrynalne nauczanie soborów

4. Trynitologia św. Augustyna

5. Problem Filioque

6. Scholastyczna trynitologia – św. Bonawentura i św. Tomasz z Akwinu

7. Rozwój trynitologii w nowożytności

8. Wybrane przykłady trynitologii współczesnych

9. Charakterystyka chrystologii Nowego Testamentu

10. Integralność Chrystusowego człowieczeństwa

11. Bóstwo Jezusa Chrystusa

12. Zjednoczenie osobowe w Jezusie Chrystusie

13. Dwie wole i dwa działania w Jezusie Chrystusie

14. Psychiczna jedność w Jezusie Chrystusie

15. Chrystologia aleksandryjska i antiocheńska

16. Elementy chrystologii w nauce Soboru Watykańskiego II

17. Ogólna charakterystyka nowszych poszukiwań chrystologicznych

18. Objawienie Ducha Świętego w Starym Testamencie

19. Duch Święty w życiu Jezusa Chrystusa

20. Pneumatologia św. Pawła

21. Duch Święty jako Osoba

22. Charyzmaty jako przejaw działania Ducha Świętego w Kościele

23. Teologia epiklezy

24. Duch Święty a Maryja

25. Duch Święty w życiu chrześcijańskim

1. Piotrowski E., Traktat o Trójcy Świętej, w: Dogmatyka, red. E. Adamiak, A. Czaja, J. Majewski, t. 4, Warszawa 2007, s. 15–319.

2. Greshake G., Wierzę w Boga Trójjedynego, tłum. W. Szymona, Kraków 2001.

3. Courth F. Bóg trójjedynej miłości, tłum. M. Kowalczyk, Poznań 1997.

4. Kasper W., Jezus Chrystus, Warszawa 1983.

5. Müller G.L., Chrystologia – nauka o Jezusie Chrystusie, Kraków 1998.

6. Schönborn Ch., Bóg zesłał Syna swego. Chrystologia, Poznań 2002.

7. Congar Y., Wierzę w Ducha Świętego, t. 3, tłum. L. Rutkowska, Warszawa 1996.

8. Kijas, Z.J., Traktat o Duchu Świętym i łasce, w: Dogmatyka, red. E. Adamiak, A. Czaja, J. Majewski, t. 4, Warszawa 2007, s. 321–656.

SPTK_W01 ma pogłębioną wiedzę o specyfice przedmiotowej i metodologicznej teologii, w szczególności w zakresie teologii systematycznej, którą jest w stanie rozwijać i twórczo stosować w działalności profesjonalnej P7S_WG

SPTK_W04 ma uporządkowaną, pogłębioną, prowadzącą do specjalizacji, szczegółową wiedzę z zakresu teologii systematycznej, zwłaszcza dogmatycznej P7S_WG

SPTK_W09 ma pogłębioną znajomość współczesnego nauczania Kościoła katolickiego P7S_WG

SPTK_W10 ma pogłębioną wiedzę o powiązaniach teologii z innymi dziedzinami nauki, a zwłaszcza z naukami humanistycznymi, pozwalającą na integrowanie perspektyw właściwych dla kilku dyscyplin naukowych P7S_WG

SPTK_U01 potrafi samodzielnie wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i integrować informacje z wykorzystaniem różnych źródeł oraz formułować na tej podstawie krytyczne sądy z wykorzystaniem wiedzy teologicznej P7S_UW

SPTK_U05 posiada umiejętność merytorycznego argumentowania, prowadzenia merytorycznej dyskusji światopoglądowej dotyczącej zagadnień teologicznych i życia Kościoła, z wykorzystaniem własnych poglądów oraz poglądów innych autorów, formułowania wniosków oraz tworzenia syntetycznych podsumowań P7S_UK

SPTK_K04 ma świadomość złożoności rzeczywistości i rozumie potrzebę interdyscyplinarnego podejścia do rozwiązywanych problemów P7S_KO

SPTK_K05 identyfikuje i rozstrzyga dylematy – zwłaszcza doktrynalne – związane z życiem indywidualnym i społecznym P7S_KK P7S_KO

Metody oceniania:

egzamin pisemny – próg zaliczenia: udzielenie poprawnych odpowiedzi na co najmniej 60% (100% oceny końcowej)

Kryteria oceniania:

‒ bardzo dobry (5,0) – znakomita wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne określone w efektach uczenia się

‒ dobry plus (4,5) – bardzo dobra wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne określone w efektach uczenia się

‒ dobry (4,0) – dobra wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne określone w efektach uczenia się

‒ dostateczny plus (3,5) – zadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne, ale ze znacznymi niedociągnięciami określone w efektach uczenia się

‒ dostateczny (3,0) – zadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne, ale z licznymi błędami określone w efektach uczenia się

‒ niedostateczny (2,0) – niezadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne określone w efektach uczenia się