Uniwersytet Opolski - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Ikonopisarstwo II

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: 5.5.1.2.03
Kod Erasmus / ISCED: (brak danych) / (brak danych)
Nazwa przedmiotu: Ikonopisarstwo II
Jednostka: Wydział Teologiczny
Grupy: Przedmioty Turystyka i Kultura Śródziemnomorska - mgr - sem 02
Punkty ECTS i inne: (brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: polski
Poziom studiów:

magisterski

Kierunek studiów:

Turystyka i Kultura Śródziemnomorska

Semestr, w którym realizowany jest przedmiot:

2

Rodzaj przedmiotu:

obowiązkowe

Wymagania:

Student poznaje malarstwo tablicowe, dominujące w regionie śródziemnomorskim, charakterystyczne dla kultur helleńskiej, rzymskiej, arabskiej i in.

Student na zaliczenie przedmiotu wypełnia test ze zdobytej wiedzy.

Literatura uzupełniająca:

A piękno świeci w ciemności. Z biskupem Michałem Janochą rozmawia Ewa Kiedio, Warszawa 2017.


Bułgakow S., Ikona i kult ikony, tłum. H. Paprocki, Bydgoszcz 2002;


Dąb-Kalinowska B., Ikony i obrazy, Warszawa 2000.


Elwich B., Ikona. Duchowość i filozofia, Kraków 2006.


Evdokimov P., Sztuka ikony. Teologia piękna, tł. M. Żurowska, Warszawa 1999.


Florenski P., Ikonostas i inne szkice, przeł. Z. Podgórzec, Białystok 1997.


Forest J., Modlitwa z ikonami, tłum. E. E. Nowakowska, Bydgoszcz 1999;


Jazykowa I., Oto czynię wszystko nowe. Ikona XX wieku, tł. H. Paprocki, Warszawa 2011.


Jazykowa I., Świat ikony, tł. H. Paprocki, Warszawa 1998.


Klejnowski-Różycki D. (red.), Rytuał ikonopisarski. Obrzędy poświęcenia ikon, modlitwy na poszczególnych etapach pisania ikony, ryty błogosławieństw ikonopisarzy. Instrumentum laboris, Zabrze 20101.


Klejnowski-Różycki D., Z tajemnic Rosji. Historia, teologia i estetyka ikony Trójcy Świętej świętego Andrzeja Rublowa i wpływ świętego Sergiusza Radoneżskiego na jej powstanie, Zabrze 2010.


Łukaszuk T., Ikona w życiu, w wierze i w teologii Kościoła, Kraków 2008.


Podgórzec Z., Wokół ikony. Rozmowy z Jerzym Nowosielskim, Warszawa 1985.


Quenot M., Ikona i Kosmos. Inne spojrzenie na dzieło stworzenia, tł. H. Paprocki, Białystok 2007.


Quenot M., Zmartwychwstanie i ikona, tł. H. Paprocki, Białystok 2001.


Różycka-Klejnowska J., Klejnowski-Różycki D., Studium ikony, Zabrze 20111.


Schöneborn Ch., Ikona Chrystusa, tł. W. Szymona, Poznań 2002.


Smykowska E., Ikona. Mały słownik, Warszawa 2002.


Špidlik T., Duchowość chrześcijańskiego Wschodu. Przewodnik systematyczny…


Trubeckoj E., Kolorowa kontemplacja. Trzy szkice o ikonie ruskiej, tł. H. Paprocki, Białystok 1998.


Uspienski L., Teologia ikony, tł. M. Żurowska, Warszawa 2009.

Skrócony opis:

Student poznaje malarstwo tablicowe, dominujące w regionie śródziemnomorskim, charakterystyczne dla kultur helleńskiej, rzymskiej, arabskiej i in.

Pełny opis:

1. Widomości wstępne

2. Czym jest ikona

3. Historia ikony

4. Portrety fajumskie

5. Podstawowe ikony Chrystusa Pana

6. Podstawowe ikony Bogarodzicy

7. Podstawowe ikony Trójcy

8. Kanon ikonograficzny

9. Piękno na Wschodzie i na Zachodzie

10. Symbolika kolorów

11. Źródła symboliki Europejskiej

12. Ikony niekanoniczne

13. Estetyka Dionizego i Bonawentury

14. Malarstwo tablicowe

15. Podsumowanie

Literatura:

Quenot M., Ikona. Okno ku wieczności, tł. H. Paprocki, Białystok 1997.

Różycka-Klejnowska J., Klejnowski-Różycki D., Studium ikony, Zabrze 2017

Klejnowski-Różycki D., Ikonograf, https://pl.wikipedia.org/wiki/Ikonograf

Efekty uczenia się:

Wiedza

1. Student zna elementarną terminologię z zakresu ikonografii chrześcijańskiej, posiada bardziej szczegółową wiedzę z zakresu najwybitniejszych dzieł ikonopisarzy.

2. Posiada podstawową wiedzę pozwalającą odróżnić ikonę kanoniczną od obrazu.

3. Orientuje się w różnicach relacji między strukturami i instytucjami społecznymi oraz o procesach zmian zachodzących w kręgu kultur będących pod wpływem różnych wyznań.

4. Ma rozszerzoną wiedzę o człowieku jako twórcy kultury, pogłębioną w zakresie aktywności religijnej człowieka oraz zna wybrane koncepcje człowieka i świata.

TMA_W03, TMA_W10, TMA_W18, TMA_W19 , H1A_W03, H2A_W04, S2A_W03, S2A_W04, S2A_W08, H2A_W04, S2A_W05

Umiejętności

1. Student potrafi samodzielnie wyszukać, ocenić i rozpoznać podstawowe podlinniki.

2. Student potrafi przeprowadzić krytyczną analizę i interpretację różnych poglądów teologicznych i światopoglądowych formułowanych przez poszczególne wyznania, ich wytworów kultury w celu określenia znaczeń, oddziaływania społecznego, miejsca w procesie historyczno-kulturowym.

3. Umie prowadzić dialog światopoglądowy, ekumeniczny i międzyreligijny.

TMA_U01, TMA_U08, TMA_U10, H2A_U01, H2A_U05, H2A_U04, H2A_U03

Kompetencje społeczne (postawy)

1. Student ma świadomość złożoności rzeczywistości i rozumie potrzebę interdyscyplinarnego podejścia do rozwiązywanych problemów i wpływu religii na kształt społeczeństwa.

2. Uczestniczy w życiu kulturalnym i interesuje się aktualnymi wydarzeniami kulturalnymi związanymi z religijnością społeczeństwa.

TMA_K05, TMA_K10, H2A_K01, H2A_K03, S2A_K06, H2A_K05

Metody i kryteria oceniania:

Metody dydaktyczne

Warsztaty ikonograficzne Forma i sposób zaliczenia oraz podstawowe kryteria oceny lub wyma-gania egzaminacyjne

A. Sposób zaliczenia

Zaliczenie ikonograficzne (napisanie ikony)

B. Formy zaliczenia

Napisanie ikony i opowiedzenie treści zadanej lektury

C. Podstawowe kryteria

1. Zgodność opracowania z tematem – 75%

2. Merytoryczna argumentacja – 10%

3. Aktywność na zajęciach – 5%

4. Znajomość zadanych lektur – 10%

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Opolski.
pl. Kopernika 11a, 45-040 Opole https://uni.opole.pl kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.3.0-www3-1 (2024-04-02)