Praktyka psychologiczno-pedagogiczna (śródroczna)

obowiązkowe

Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z 17 stycznia 2012 roku w sprawie standardów przygotowujących do zawodu nauczyciela Studenci są zobowiązani do odbycia praktyki psychologiczno-

-pedagogicznej w wymiarze 30 godzin (moduł 2).

Praktykę psychologiczno-pedagogiczną studenci mogą odbyć w wybranych szkołach (zespołach szkół), w których uczniowie mają zapewnioną opiekę zarówno pedagoga, jak i psychologa.

W ramach praktyk psychologiczno-pedagogicznych Studenci powinni:

1. Hospitować godziny wychowawcze i przedmiotowe: język polski.

2. Zapoznać się z pracą nauczyciela wspomagającego.

3. Pod kierunkiem nauczyciela przygotowywać materiały pomocnicze na zajęcia z uczniami. Możliwe jest także, jeśli nauczyciel wyrazi zgodę, prowadzenie razem z nim wybranych zajęć.

4. Zapoznać się z dokumentacją prowadzoną przez psychologa i pedagoga szkolnego, w tym między innymi z: planami działań wspierających ucznia, kartami rozpoznawania indywidualnych potrzeb ucznia, arkuszami indywidualnych programów edukacyjnych, arkuszami indywidualnych programów edukacyjno-terapeutycznych.

5. Zapoznać się z następującymi aktami prawnymi:

1. Rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 kwietnia 2013 r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz. U. z 2013 r., poz. 532).

2. Rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 1 lutego 2013 r. w sprawie szczegółowych zasad działania publicznych poradni psychologiczno-pedagogicznych, w tym publicznych poradni specjalistycznych (Dz. U. z 2013r., poz. 199).

3. Rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 2 sierpnia 2013 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych oraz niedostosowanych społecznie w przedszkolach, szkołach i oddziałach ogólnodostępnych lub integracyjnych (Dz. U. z 2013 r., poz. 957).

4. Rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 24 lutego 2012 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szkołach publicznych (Dz. U. z 201 2r., poz. 262).

5. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 18 września 2008 r. w sprawie orzeczeń i opinii wydawanych przez zespoły orzekające działające w publicznych poradniach psychologiczno-pedagogicznych (Dz. U. z 2008 r., nr 173, poz. 1072).

6. Ustawą z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r., nr 256, poz. 2572, z poźn. zm.; Dz. U. z 2014 r., poz. 811).

1. Rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 kwietnia 2013 r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz. U. z 2013 r., poz. 532).

2. Rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 1 lutego 2013 r. w sprawie szczegółowych zasad działania publicznych poradni psychologiczno-pedagogicznych, w tym publicznych poradni specjalistycznych (Dz. U. z 2013r., poz. 199).

3. Rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 2 sierpnia 2013 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych oraz niedostosowanych społecznie w przedszkolach, szkołach i oddziałach ogólnodostępnych lub integracyjnych (Dz. U. z 2013 r., poz. 957).

4. Rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 24 lutego 2012 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szkołach publicznych (Dz. U. z 201 2r., poz. 262).

5. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 18 września 2008 r. w sprawie orzeczeń i opinii wydawanych przez zespoły orzekające działające w publicznych poradniach psychologiczno-pedagogicznych (Dz. U. z 2008 r., nr 173, poz. 1072).

6. Ustawą z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r., nr 256, poz. 2572, z poźn. zm.; Dz. U. z 2014 r., poz. 811).

Student po zaliczeniu przedmiotu:

− ma podstawową wiedzę na temat pracy opiekuńczo-wychowawczej różnego typu placówek i instytucji,

− ma podstawową wiedzę na temat sposobów diagnozowaniem indywidualnych potrzeb uczniów,

− ma podstawową wiedzę na temat projektowania i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej uczniom,

− ma podstawową wiedzę na temat prowadzenie działań opiekuńczo-wychowawczych i terapeutycznych, w tym tych wykorzystujących środki multimedialne i technologię informacyjną, wobec grup i poszczególnych uczniów, z uwzględnieniem ich potrzeb – możliwości i ograniczeń.

− potrafi wykorzystać zdobytą wiedzę psychologiczno-pedagogiczną w praktyce,

− ma podstawowe umiejętności diagnostyczne pozwalające na poznanie uczniów, ich sytuacji społecznej, potrzeb, zainteresowań i zdolności, a także na wstępne określenie poziomu ich rozwoju oraz dysfunkcji i zaburzeń,

− potrafi zaprojektować działania opiekuńczo-wychowawcze i terapeutyczne, w tym te wykorzystujące środki multimedialne i technologię informacyjną, wobec grup i poszczególnych uczniów o zróżnicowanych,

− potrafi, korzystając z pomocy opiekuna, prowadzić działania opiekuńczo-wychowawcze i terapeutyczne wobec grupy i poszczególnych uczniów w grupie,

− potrafi ocenić przebieg prowadzonych działań opiekuńczo-wychowawczych i terapeutycznych oraz realizację zamierzonych celów,

− odpowiedzialnie i świadomie przygotowuje się do pracy z grupami uczniów i pojedynczymi uczniami o zróżnicowanych potrzebach i możliwościach,

− rozumie potrzebę podejmowanie indywidualnej pracy z uczniami (szczególnie tymi, u których występuje konieczność stosowania odrębnych działań opiekuńczo-wychowawczych),

− potrafi zaplanować realizację wyznaczonego przez nauczyciela akademickiego zadania i wykonać je samodzielnie lub w grupie.

Praktykę psychologiczno-pedagogiczną zalicza się w na podstawie złożonej w wyznaczonym terminie dokumentacji (dzienniczka praktyk) oraz frekwencji.