Kultura słowa mówionego i pisanego

studia I stopnia

filologia polska

2

ogólnoakademicki

obowiązkowe

Realizowany w sali

Artykuły w pracach zbiorowych:

Bugajski M., Etyka, etykieta, kultura języka, [w:] Etyka i etykieta w komunikacji językowej, red. A. Piotrowicz, M. Witaszek-Samborska, K. Skibski, Poznań 2012, s. 7–21.

Książki:

Kita M., Językowe rytuały grzecznościowe, Katowice 2005.

Kołodziejek E., Poprawna polszczyzna w praktyce. Poradnik dla tych, którzy chcą dobrze mówić i pisać po polsku, Szczecin 1998.

Zgółkowa H., Zgółka T., Językowy savoir-vivre. Praktyczny poradnik posługiwania się polszczyzną w sytuacjach oficjalnych i towarzyskich, Warszawa 2004.

Prace redagowane:

Kłosińska K. (red.), Formy i normy, czyli poprawna polszczyzna w praktyce, Warszawa 2013.

Bartmiński J. (red.), Współczesny język polski, Lublin 2012.

udział w zajęciach 30 h 1 ects

przygotowanie do zajęć, czytanie literatury przedmiotu 45 h 1,5 ects

przygotowanie do zaliczenia i udział w nim 15h 0,5 ects

Znaczenie terminu kultura języka. Kultura języka a językoznawstwo.

System języka, norma, uzus, tekst. Kodyfikacja i jej stosunek do uzusu i systemu.

Typy innowacji językowych. Innowacja i błąd. Typy błędów językowych.

Kryteria poprawności językowej, hierarchia i zakres stosowania.

Typologia odmian współczesnej polszczyzny, podstawowe właściwości i społeczne uwarunkowania.

Poprawność wymowy.

Poprawność leksykalno-stylistyczna.

Poprawność słowotwórcza. Najnowsze tendencje.

Poprawność frazeologiczna. Frazematyka.

Poprawność fleksyjna (ze szczególnym uwzględnieniem nazw własnych).

Poprawność składniowa.

Wybrane zagadnienia ortografii i interpunkcji polskiej.

Grzeczność językowa, etyka, etykieta językowa.

Poradnictwo językowe w Polsce, podstawowe publikacje normatywne.

Książki:

Jadacka H., Kultura języka polskiego. Fleksja, słowotwórstwo, składnia, Warszawa 2014.

Karpowicz T., Kultura języka polskiego. Wymowa, ortografia, interpunkcja, Warszawa 2013.

Marcjanik M., Grzeczność w komunikacji językowej, Warszawa 2014.

Markowski A., Kultura języka polskiego. Teoria. Zagadnienia leksykalne, Warszawa 2014.

WIEDZA: ABSOLWENT ZNA I ROZUMIE

k_W01

w zaawansowanym stopniu – wybrane fakty, obiekty i

zjawiska kulturowe oraz dotyczące ich metody i teorie

językoznawcze związane ze sferą normotwórczą polszczyzny

UMIEJĘTNOŚCI: ABSOLWENT POTRAFI

k_U01

wykorzystywać posiadaną wiedzę

językoznawczą – formułować i rozwiązywać złożone i

nietypowe problemy dotyczące kultury słowa mówionego i pisanego oraz wykonywać zadania

w warunkach nie w pełni przewidywalnych przez:

- właściwy dobór źródeł oraz informacji z nich

pochodzących, dokonywanie oceny, krytycznej analizy i

syntezy tych informacji,

k_U03

rozpoznać zjawiska językowe oraz

przeprowadzić ich krytyczną analizę i interpretację z

zastosowaniem typowych metod

językoznawczych pozwalających na ocenę ich znaczenia

i oddziaływania w procesie historyczno-kulturowym

Obecność na zajęciach, aktywny w nich udział - 40%

Efekty: k_W01; k_U03; k_U01

Prezentacja tematu językoznawczego -30%

Efekty: k_U01; k_U03;

Kolokwium zaliczeniowe (próg zaliczenia 60%) 30%

Efekty: k_W01; k_U01; k_U03;