Gramatyka kontrastywna
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 1.S3.LS.15 |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Gramatyka kontrastywna |
Jednostka: | Wydział Filologiczny |
Grupy: |
Studia stacjonarne Studia stacjonarne |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Poziom studiów: | I stopnia |
Semestr, w którym realizowany jest przedmiot: | 4 |
Profil kształcenia: | ogólnoakademicki |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Tryb prowadzenia: | Realizowany w sali |
Wymagania: | Ukończony kurs współczesnej gramatyki języka polskiego (lub innego współczesnego języka), warunkujący znajomość terminów językoznawczych z zakresu fonetyki, fonologii, fleksji, słowotwórstwa i składni. |
Literatura uzupełniająca: | Dorren G., Babel. W dwadzieścia języków dookoła świata, przeł. A. Sak, Kraków 2019. Kaproń-Charzyńska I., 2020, Nauczanie fonetyki języka polskiego z perspektywy logopedycznej – studium przypadku studentów z Chin, „Postscriptum Polonistyczne” 2(26)/2020, s. 65-75. Korytkowska A., Sawicka I., Uwagi na temat ilościowej charakterystyki fonetyki słowiańskiej, w: Komparacja współczesnych języków słowiańskich 2: Fonetyka i fonologia, red. I. Sawicka, Opole 2007, 199-217. Lewandowski T., No More Polglish! A Polish Studnet’s Handbook for Eliminating Interlingual Errors, Opole, 2020. Zakrzewska-Verdugo M., Kompetencja fonologiczna w nauczaniu języka polskiego Słowaków. Trudne miejsca w wymowie (i ortografii), „Postscriptum Polonistyczne” 2(26)/2020, s. 55-64. |
Nakład pracy studenta: | A. Godziny kontaktowe: 25h/ 1 ECTS Uczestnictwo w zajęciach: 15h Uczestnictwo w konsultacjach: 10h B. Praca własna studenta: 25h/ 1 ECTS Przygotowanie do egzaminu: 25h |
Skrócony opis: |
Celem kursu jest zapoznanie studentów z przedmiotem, metodami i ustaleniami gramatyki kontrastywnej. |
Pełny opis: |
Celem kursu jest zapoznanie studentów z przedmiotem, metodami i ustaleniami współczesnej gramatyki kontrastywnej, uświadomienie studentom celowości porównywania języków (cele poznawcze i praktyczne); zapoznanie z najważniejszymi typami podobieństw i różnic między poszczególnymi poziomami języków (fonologicznym, fleksyjnym, słowotwórczym i składniowym, leksykalnym). Zakres tematów: Ogólne aspekty językoznawstwa kontrastywnego (przedmiot, cele, metody, miejsce wśród innych dyscyplin językoznawczych, krótka historia przednaukowego i naukowego porównywania języków). 2. Najważniejsze zagadnienia językoznawstwa typologicznego (cechy typologiczne języków, uniwersalia językowe). 3. Fonetyka i fonologia kontrastywna (ilościowe i jakościowe właściwości systemów fonologicznych różnych języków, aspekty porównywania samogłosek i spółgłosek oraz środków suprasegmentalnych – akcent i intonacji). 4. Systemy morfologiczne języków i kategorie gramatyczne (rodzaju, liczby, przypadka i in.) w aspekcie porównawczym. 5. Słowotwórstwo w aspekcie kontrastywnym. 6. Składniowe modele różnych języków (różnice i podobieństwa w budowie zdań, szyku wyrazów w zdaniu, wyrażania zaprzeczenia, pasywności i in.). 7. Fakultatywnie – wybrane aspekty leksykologii i frazeologii kontrastywnej (problem ekwiwalencji, luki leksykalne itp.). |
Literatura: |
Koczerhan Pietrowicz K., Podstawy językoznawstwa konfrontatywnego. Podręcznik, przeł. P. Jóźwikiewicz, Cz. Lachur, A. Nowacki, Opole 2009. A także: dostępne podręczniki do (gramatyki) języków: angielskiego, niemieckiego, francuskiego, rosyjskiego, ukraińskiego i innych (według wyboru studentów), jak np.: Czapiga A., Gramatyka konfrontatywna rosyjsko-polska. Morfologia. Składnia zdania pojedynczego, Rzeszów 2013. Dulewiczowa I., Gramatyka konfrontatywna rosyjsko-polska: fonetyka i fonologia, grafia i ortografia, Warszawa. Kononenko I., Język ukraiński i polski: studium kontrastywne, Warszawa 2017. Morciniec N., Prędota S., Fonetyka kontrastywna języka niemieckiego i polskiego, Wrocław 1990. Kwapisz –Osadnik K., Podstawowe wiadomości z gramatyki polskiej i francuskiej. Szkic porównawczy, Katowice 2007. Prejbisz A., Gramatyka języka angielskiego, Warszawa 2002. Tęcza, Z., Gramatyka angielska i niemiecka w opisie równoległym, Rzeszów 2010. |
Efekty uczenia się: |
Wiedza: student zna i rozumie 1. zna najważniejsze cele poznawcze i praktyczne językoznawstwa kontrastywnego; najważniejsze aspekty i metody porównywania języków na poszczególnych poziomach systemu językowego (k_W01); Umiejętności: student potrafi 2. czytać ze zrozumieniem literaturę z zakresu językoznawstwa kontrastywnego; omawiać różnice między poszczególnymi poziomami systemu porównywanych języków (k_U01, k_U02); Kompetencje społeczne: student jest gotów do: 3. pogłębiania naukowej wiedzy o uniwersaliach językowych i swoistościach języków jako elementu bio-kulturowej różnorodności świata; akceptacji różnic między ludźmi (tu: językowych) jako naturalnego zjawiska świata (k_K01). |
Metody i kryteria oceniania: |
Wykład (zajęcia skorelowane z konwersatorium) Metody i kryteria oceniania: A. Formy zaliczenia (weryfikacja efektów uczenia się) Egzamin (efekty 1-3) B. Podstawowe kryteria ustalenia oceny Egzamin (próg zaliczenia – 50 %) |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Opolski.