Kurs kierunkowy - Socjoterapia w pracy z dziećmi i młodzieżą

Berne, E. (2004). W co grają ludzie. Psychologia stosunków międzyludzkich. Warszawa: PWN

Boydell, T. Leary, M. (2006). Identyfikacja potrzeb szkoleniowych. Kraków: Wolters Kluwer Polska – ABC

Corey M. S. I Corey G. (2002). Grupy: metody grupowej pomocy psychologicznej, Warszawa: Instytut Psychologii Zdrowia.

Ernst, K. (2005). Szkolne gry uczniów. Jak sobie z nimi radzić? Warszawa: WSiP

Oyster, C. K. (2002). Grupy Wyd. Zysk i S-ka, Poznań 2002;

Stephan W.G. Stephan C. W. (2003). Wywieranie wpływu przez grupy. Gdańsk: Wydawnictwo GWP.

C 1 –Dostarczenie wiedzy z zakresu uwarunkowań procesu grupowego terapii dzieci i młodzieży

C 2 –Kształtowanie umiejętności diagnozy grupy i projektowania programów socjoterapeutycznych

C 3 – Kształtowanie kompetencji niesienia pomocy i interweniowania w sytuacji podwyższonego ryzyka występowania zaburzeń zachownia

1. Wprowadzenie do socjoterapii

2. Zawód socjoterapeutka – kwalifikacje i predyspozycje

3. Procesy grupowe

4. Specyfika pracy z dziećmi i młodzieżą zagrożoną niedostosowaniem społecznym

5. Specyfika pracy z dziećmi i młodzieżą nieśmiałymi

6. Specyfika pracy z dziećmi i młodzieżą agresywnymi

7. Specyfika pracy z dziećmi i młodzieżą odrzuconymi rówieśniczymi

8. Diagnoza socjopedagogiczna

9. Konstruowanie scenariuszy i programów socjoterapeutycznych

10. Realizacja programów socjoterapeutycznych dla zagrożonych niedostosowaniem społecznym

11. Realizacja programów socjoterapeutycznych dla dzieci nieśmiałych

12. Realizacja programów socjoterapeutycznych dla dzieci agresywnych

13. Realizacja programów socjoterapeutycznych dla odrzuconych rówieśniczo

14. Trening zastępowania agresji

15. Trening umiejętności społecznych

16. Trening uważności

17. Arteterapia jako metoda socjoterapii

18. Drama jako metoda socjoterapia

19. Silvoterapia jako metoda socjoterapii

1. Socjoterapia, (2004), Sawicka K. (red.), Centrum Metodyczne Pomocy Psychologicznej, Warszawa.

2. Strzemieczny J., (1988), Program zajęć socjoterapeutycznych dla dzieci ze szkół podstawowych, Warszawa.

3. Geldard K., Geldard D., (2005), Jak pracować z dziecięcymi grupami terapeutycznymi, GWP, Gdańsk.

4. Sobolewska Z. (1993), Zajęcia socjoterapeutyczne dla dzieci i młodzieży – zasady projektowania zajęć, Warszawa.

5. Jagieła J., (2007), Socjoterapia w szkole, Kraków

4. Corey Schneider M.(1995), Grupy. Zasady i techniki grupowej pomocy psychologicznej, IPZiT, Warszawa

K_W20 Ma ogólną wiedzę dotyczącą rozpoznawania i interwencji na rzecz osiągania celów rozwojowych, ochronnych, prewencyjnych i terapeutycznych w zależności od zogniskowania problemu.

K_W21 Ma ogólną wiedzę z zakresu metodyki pracy socjalnej dotyczącą metod, technik i form pracy socjalnej. Posiada wiedzę o mechanizmach, pozwalających na gruncie pracy socjalnej poszukiwać skutecznych sposobów interwencji kierowanej do osób, rodzin i grup, pozwalających skutecznie rozwiązywać problemy społeczne oraz przyczyniać się do poprawy jakości życia w wymiarze indywidualnym i zbiorowym.

K_U06 Posiada rozwinięte umiejętności z zakresu komunikacji interpersonalnej.

K_U07 Potrafi opracowywać i wdrażać sposoby interwencji socjalnej z wykorzystaniem instrumentów formalnych (prawnych, instytucjonalnych), jak i metodycznych opartych o metody, techniki i formy pracy socjalnej.

K_U19 Opanował umiejętności w zakresie twórczego myślenia.

Kompetencje społeczne

K_K10 W działaniu społecznym wyraża gotowość do poszukiwania twórczych i odważnych rozwiązań. Jest ambitny i przekonany o tym, że praca socjalna może być istotnym element rozwoju społeczności, jeżeli uprawiana jest w sposób pozbawiony rutyny, innowacyjny i kreatywny

Wykład: Prezentacja

Ćwiczenia: Projekt grupowy