Psychospołeczne funkcjonowanie osób dorosłych z niepełnosprawnością

jednolite magisterskie

pedagogika specjalna

siódmy

praktyczny

obowiązkowe

Realizowany w sali

brak

Kwapisz J., Orientacja przestrzenna i poruszanie się niewidomych oraz słabowidzących: poradnik metodyczny. WSiP, Warszawa 1990.

Palak Z. (2006): Jakość życia osób niepełnosprawnych i nieprzystosowanych społecznie, UMCS, Lublin

Mikołajewska E. (2008): Osoba ciężko chora lub niepełnosprawna w domu, PZWL, Warszawa

Wykład 30

Ćwiczenia 30

Udział w innych formach kontaktu bezpośredniego 28

Studiowanie literatury i materiałów źródłowych 20

Przygotowanie do ćwiczeń 20

Przygotowanie do egzaminu 30

Przygotowanie projektu /prezentacji 17

- Opanowanie umiejętności ustalania i analizowania ogólnych prawidłowości i mechanizmów rozwoju psychospołecznego osób niepełnosprawnych

– Określenie szczegółowych celów i zadań rehabilitacji społeczno-zawodowej w zależności od rodzaju niepełnosprawności, wieku oraz dodatkowych (sprzężonych) zaburzeń psychosomatycznych osoby niepełnosprawnej.

– W ramach zajęć studenci poznają specyficzne sposoby funkcjonowania dzieci i dorosłych z niepełnosprawnościami oraz sposoby ich terapii i rehabilitacji

Charakterystyka psychospołeczna osób niepełnosprawnych. Czynniki warunkujące przebieg interakcji między osobami niepełnosprawnymi a środowiskiem społecznym. Jakość życia osób niepełnosprawnych - Wspomaganie -Wspieranie na drodze ku autonomii. Psychospołeczne i edukacyjne funkcjonowanie osób dorosłych z niepełnosprawnościami Rozpoznawanie możliwości oraz ograniczeń w funkcjonowaniu społeczno-zawodowym osoby niepełnosprawnej wynikających z rodzaju i stopnia niepełnosprawności. Starzenie się i starość w warunkach długotrwałej niepełnosprawności, Specyficzne problemy dorosłych osób z niepełnosprawnością i ich rodzin (np. przemoc).

Udzielanie wsparcia emocjonalnego i aktywizowania osoby niepełnosprawnej do samodzielności życiowej w zależności od rodzaju i stopnia niepełnosprawności. Nawiązywanie, podtrzymywanie i rozwijanie współpracy z podmiotami działającymi na rzecz osób niepełnosprawnych w środowisku lokalnym. Rozpoznawanie możliwości oraz ograniczeń w funkcjonowaniu osoby niepełnosprawnej wynikających z rodzaju i stopnia niepełnosprawności. Rozpoznawania i interpretowanie sytuacji społecznej, warunków życia, relacji z rodziną, grupą i środowiskiem lokalnym oraz wykorzystywania zasobów indywidualnych, środowiska rodzinnego, instytucjonalnego i lokalnego w pracy z osobą niepełnosprawną

Borowski, R., Środowisko społeczne osób niepełnosprawnych , Płock : Wydaw. Naukowe Novum, 2003.

Człowiek z niepełnosprawnością intelektualną : praca zbiorowa. T. 1, . Wybrane problemy osobowości, rodzin i

edukacji osób z niepełnosprawnością intelektualną, pod red. Z. Janiszewskiej-Nieścioruk, Kraków 2003.

Człowiek z niepełnosprawnością intelektualną: praca zbiorowa. T. 2, Wybrane problemy społecznego funkcjonowania oraz rehabilitacji osób z niepełnosprawnością intelektualną pod red. Z. Janiszewskiej-Nieścioruk, Kraków 2004.

Społeczeństwo i niepełnosprawność, J. Konarska (red.), „Państwo i Społeczeństwo” 2020, nr 1, Kraków 2020.

Przywarka I., Rodzina w sytuacji choroby : wpływ choroby psychicznej na funkcjonowanie rodziny w wielkim mieście [W:] Życie rodzinne : uwarunkowania makro i mikrostrukturalne , red. Z. Tyszka, Poznań 2003.

Rymaszewska J., Funkcjonowanie społeczne i zawodowe osób mających zaburzenia psychiczne w Polsce w porównaniu do innych wybranych krajów europejskich, J. Rymaszewska, Wrocław 2004.

Kwak A., Społeczny wymiar choroby w rodzinie / Anna Kwak, „Auxilium Sociale” 2000, nr ¾, dod. s. I-IX

Zaorska M., Postawy społeczne wobec osób niepełnosprawnych, „Wychowanie na Co Dzień” 2006, nr 7/8.

Wciórka, B., J. Wciórka, Choroby psychiczne - społeczny stereotyp i dystans. Komunikat z badań. CBOS. Warszawa 2000.

W 1 – potrafi zdefiniować i interpretować podstawowe pojęcia z zakresu pedagogiki specjalnej

W 2 – posiada wiedzę na temat podstaw psychologicznych i społecznych zachowań osób niepełnosprawnych

W 3 – zna typowe struktury i instytucje społeczne realizujące programy profilaktyczne, w szczególności te, które składają się na system aktywizacji społeczno-kulturowej i są z nimi powiązane

U 1 - posiada umiejętność identyfikacji potrzeb edukacyjnych i kulturalnych oraz sposobów ich zaspakajania w wymiarze lokalnym oraz diagnozowania sytuacji zdrowotnej

U 2 - potrafi poradzić sobie z problemami pedagogicznymi w trakcie kształcenia osób niepełnosprawnych

U 3 – potrafi realizować działania wspierająco-pomocowe w środowisku rodzinnym osób z niepełnosprawnością

K 1 - okazuje tolerancje i akceptuje postawy i zachowania pacjentów wynikające z odmiennych uwarunkowań kulturowych, religijnych, społecznych i wieku

K 2 - analizuje i potrafi zaakceptować opinie członków zespołu i innych specjalistów

K 3 - potrafi podejmować samodzielnie decyzje oraz brać za nie odpowiedzialność

egzamin, praca na zajęciach, aktywność