Podstawy psychologii klinicznej

obowiązkowe

Cele przedmiotu::

W zakresie wiedzy -poznanie i zrozumienie: podstawowych zadań psychologii klinicznej, podstawowych pojęć, koncepcji wyja-śniających, elementów diagnozy klinicznej oraz wybranych form pomocy psychologicznej.

W zakresie umiejętności -nabycie umiejętności krytycznej oceny modeli teoretycznych i praktycznych wykorzystywanych w psychologii klinicznej.

-w zakresie kompetencji - świadomość własnej wiedzy i umiejętności w poznanych obszarach oraz świadomość konieczności ciągłego rozwijania się; świadomość i odpowiedzialność w sytuacjach kontaktu z drugim człowiekiem.

Treści programowe

1. Wprowadzenie w obszar psychologii klinicznej

2. Norma i patologia

3. Zdrowie i choroba

4. Wybrane koncepcje teoretyczne wykorzystywane w psychologii klinicznej

5. Psychologiczna diagnoza kliniczna

7. Zastosowanie psychologii klinicznej

8. Specyfika pracy psychologa klinicznego

Wykaz literatury

A. Literatura wymagana do ostatecznego zaliczenia zajęć:

Cierpiałkowska L., Sęk H. (red.) (2016). Psychologia kliniczna. Warszawa: PWN.

Sęk H. (2008) Psychologia kliniczna t 1 i 2. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Sęk H. (2005) Wprowadzenie do psychologii klinicznej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe „Scholar”.

Carson R.C., Butcher J.N., Mineka S. (2003). Psychologia zaburzeń. Gdańsk: GWP.

Seligman M.E.P., Walker E.F., Rosenhan D.L.(2003). Psychopatologia. Warszawa: Zysk i S-ka.

B. Literatura uzupełniająca

De Barbabro B. red. (2014). Konteksty psychiatrii . Kraków: Seria Katedry Psychiatrii UJ CM

Heszen I., Sęk H. (2008). Psychologia wobec problematyki zdrowia, rozdz. 19.2. (W:) Strelau J., Doliński D., Psychologia. Pod-ręcznik akademicki, t. 2. Gdańsk: GWP.

Kaplan H., Sadock B. (1995). Psychiatria kliniczna. Wrocław: Urban & Partner.

Sęk H., Brzezińska A.I. (2008). Podstawy pomocy psychologicznej, rozdz. 20. (W:) Strelau J., Doliński D., Psychologia. Pod-ręcznik akademicki, t. 2. Gdańsk: GWP.

Sęk H. (1993). Społeczna psychologia kliniczna. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Heszen-Niejodek I., Kądzielawa D., Toeplitz-Winiewska M. (2000). Zdrowie i choroba , dział XI (W:) Strelau J., Psychologia t.3, Gdańsk: GWP.

Wiedza

w wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien:

• znać terminologię używaną w psychologii klinicznej oraz jej zastosowanie w dyscyplinach pokrewnych na poziomie rozszerzonym;

• zna teoretyczne podstawy działań profilaktycznych i interwencyjnych w zakresie właściwym dla psychologii klinicznej; zna zasady praktyki opartej na dowodach; ma uporządkowaną wiedzę o zdrowiu i chorobie, normie i patologii człowieka w wymiarze psychologicznym;

• ma rozszerzoną wiedzę o człowieku, jego cechach, funkcjonowaniu w wybranych relacjach i strukturach międzyludzkich (rodzinnych, zawodowych, kulturowych) w kontekście psychologii klinicznej (klinicznego zrozumienia człowieka)

Umiejętności

w wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien:

• potrafi wykorzystywać i integrować wiedzę teoretyczną z zakresu psychologii klinicznej oraz powiązanych z nią dyscyplin w celu analizy złożonych problemów wychowawczych, kulturalnych, pomocowych i terapeutycznych, a także diagnozowania i projektowania działań praktycznych;

• ma pogłębione umiejętności obserwowania, diagnozowania, racjonalnego oceniania złożonych sytuacji psychologicznych oraz analizowania motywów i wzorów ludzkich zachowań;

• posiada umiejętności potrzebne do przeprowadzenia rozmowy psychologicznej i psychologicznej pracy z grupą a także kierowania nią;

• potrafi samodzielnie planować i realizować własne uczenie się przez całe życie i ukierunkowywać innych w tym zakresie

Kompetencje społeczne

w wyniku przeprowadzonych zajęć student:

• jest gotowy do realizowania zadań zawodowych; wykazuje aktywność w podejmowaniu działań profesjonalnych w zakresie psychologii klinicznej; angażuje się we współpracę;

•jest przekonany o konieczności i doniosłości zachowania się w sposób profesjonalny i przestrzegania zasad etyki zawodowej; dostrzega i formułuje problemy moralne i dylematy etyczne związane z własną i cudzą pracą

• potrafi zachować krytycyzm wobec odbieranej treści

Sposób zaliczenia*:

• egzamin

B. Formy zaliczenia:

• zaliczenie pisemne testu wiedzy

C. Podstawowe kryteria:

Ocena jest ustalana na podstawie liczby punków uzyskanych z testu:

• ocena dostateczna: jeśli student uzyska powyżej 60% punktów

• ocena dobra: jeśli student uzyska powyżej 75% punktów

• ocena bardzo dobra: jeśli student uzyska powyżej 90% punktów