Matematyka inżynierska II

Informacje ogólne

Kod przedmiotu:	6.12-M3
Kod Erasmus / ISCED:	11.1 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (0541) Matematyka Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu:	Matematyka inżynierska II
Jednostka:	Instytut Inżynierii Środowiska i Biotechnologii
Grupy:
Punkty ECTS i inne:	(brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS: roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS; tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h; 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się; tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS; nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta. zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia:	(brak danych)
Rodzaj przedmiotu:	obowiązkowe
Wymagania:	Ukończony kurs podstawowy w zakresie matematyki wyższej.
Literatura uzupełniająca:	1. Hildebrand F. B., Advanced calculus for applications, Second edition, Prentice – Hall, 1976 2. Hayter A. J., Probability and Statistics for Engineers and Scientist, PWS Publishing Co., 1996 3. Pogorzelski W., Analiza matematyczna T. III, PWN, Warszawa 1956 4. Slavicek E., Technika obliczeniowa dla chemików, WNT, 1991 4. Żakowski W., Decewicz G., Matematyka cz. I i II, Wydawnictwa Naukowo – Techniczne, Warszawa 2000.
Skrócony opis:	Zapoznanie studentów z zastosowaniami rachunku różniczkowego i całkowego w zakresie obliczeń inżynierskich.
Pełny opis:	Cele przedmiotu: Wykorzystanie rachunku wektorowego w geometrii przestrzeni. Twierdzenia o wartości średniej. Zastosowania pochodnej i różniczki funkcji jednej zmiennej w obliczeniach inżynierskich. Wzór Taylora i jego wykorzystanie. Funkcje wielu zmiennych. Pochodne cząstkowe i pochodna funkcji wielu zmiennych. Funkcje skalarne i wektorowe. Przykłady zastosowania całek krzywoliniowych i całek wielokrotnych do obliczania powierzchni, objętości i momentów. Elementarne metody całkowania równań różniczkowych zwyczajnych. Wykorzystanie transformaty Laplace’a do rozwiązywania układów równań różniczkowych liniowych.
Literatura:	1. Krysicki W., Włodarski L., Analiza matematyczna w zadaniach. Tom I i II, PWN, Warszawa 2005 2. Trajdos T., Matematyka dla inżynierów, PWN, Warszawa 1981; 3. Pietraszko J., Matematyka – teoria, przykłady, zadania, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2000
Efekty uczenia się:	Student zna podstawowe metody obliczania funkcji pola Student wie jakimi metodami rozwiązywać określone typy równań różniczkowych Student umie obliczać powierzchnię, objętość, momenty Student umie prawidłowo interpretować uzyskane wyniki rozwiązań równań różniczkowych Student potrafi krytycznie ocenić poziom uzyskanej wiedzy pod kątem jej przydatności dla innowacyjnego rozwoju gospodarki naszego kraju
Metody i kryteria oceniania:	Ocena formująca: F1. Obserwacja pracy studenta przy rozwiązywaniu zadań w trakcie ćwiczeń – aktywność studenta F2. Oceny cząstkowe z pisemnych kolokwiów przeprowadzonych w trakcie trwania semestru Ocena podsumowująca: P1. Ocena umiejętności rozwiązywania zadań – średnia ocen formujących

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Opolski.