Prawne podstawy relacji państwo - związki wyznaniowe w krajach UE

studia I stopnia

administracja

4

stacjonarne, ogólnoakademicki

fakultatywne
monograficzne
ogólnouniwersyteckie

Lektura monograficzna
Mieszany: realizowany zdalnie i w sali
Realizowany w sali
Realizowany w terenie
Realizowany zdalnie

Nie dotyczy.

D. Rossa, Polityka wyznaniowa Unii Europejskiej, Przegląd Religioznawczy 2011, nr 3, s. 97-114.

B. Łukańko, Kościoły i inne związki wyznaniowe w porządku prawnym

Unii Europejskiej... – analiza wybranych orzeczeń TSUE, Roczniki Administracji Publicznej, 2024, nr 10, s. 91–106.

A. Mezglewski, Leksykon prawa wyznaniowego.

M. Olszówka, Kilka refleksji o aktach prawa UE jako źródłach prawa wyznaniowego w Polsce, Forum prawnicze 2015.

Zaznajomienie studentów ze specyfiką i szczególną rolą prawa wyznaniowego oraz pozycji kościołów i związków wyznaniowych w UE. Zapoznanie z treścią i ogólne omówienie prawa wspólnotowego (pierwotnego i wtórnego) odnoszącego się do wolności religijnej i pozycji związków wyznaniowych na terenie UE. Nabycie umiejętności oceniania regulacji normatywnych przez pryzmat zasad, reguł i specyfiki prawa wyznaniowego i praw człowieka w kontekście rozwoju i współpracy krajów członkowskich.

Zaznajomienie studenta z ogólnymi regulacjami unijnymi nt. prawa wyznaniowego, prawnego położenia kościołów i związków wyznaniowych oraz tzw. nowych ruchów religijnych i sekt. Przekazanie studentowi wiedzy na temat treści aktów prawnych o charakterze wiążącym i niewiążącym takich, jak np. EKPCz, Traktat Rzymski, Traktat z Maastricht i z Amsterdamu. Omówienie tzw. deklaracji kościelnej - Deklaracja Nr 11 do Traktatu z Amsterdamu “O statusie kościołów i związków światopoglądowych”, Karta Praw Podstawowych Unii Europejskiej, Traktat Lizboński. Omówienie stosunków państwo-związki wyznaniowe w ustawodawstwie wybranych krajów członkowskich UE. Omówienie położenia prawnego związków wyznaniowych na tle regulacji swobód rynku wewnętrznego UE, w zakresie przepływu osób, przepływu usług, przepływu towarów, przepływu kapitału.

Pojęcie kościołów, związków wyznaniowych, nowych ruchów religijnych i sekt w prawie unijnym. Ważniejsze akty prawne Unii nt. kościołów i związków wyznaniowych (m.in. EKPC, Maastricht, Deklaracja Kościelna Nr 11 do Traktatu Amsterdamskiego “O statusie kościołów i związków światopoglądowych”, Karta Praw Podstawowych UE, sprawy religijne w Traktacie Lizbońskim. Stosunki Państwo-Kościół w ustawodawstwie wybranych krajów członkowskich UE. Kościoły i związki wyznaniowe na tle regulacji swobód rynku wewnętrznego UE w zakresie czterech swobód.

Instytucjonalizacja stosunków między Unią Europejską a Kościołami i związkami wyznaniowymi. - ochrona prawna swobody wyznania w krajach Unii Europejskiej, - nauczanie religii w szkołach w krajach Unii Europejskiej.

Klaus-Dieter Borchardt, ABC prawa UE.

K. Orzeszyna, Podstawy relacji między państwem a kościołami w konstytucjach państw członkowskich i traktatach Unii Europejskiej.

G. Michałowska, Ochrona praw człowieka w Radzie Europy i w Unii Europejskiej.

M. Hucał, Wolność sumienia i wyznania w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka.

Ł. Bojarski, D. Schindlauer, K. Wladasch, M. Wróblewski, Karta Praw Podstawowych Unii Europejskiej jako żywy instrument. Podręcznik

dla prawników, Warszawa 2014 (e-book).

1. Student ma znajomość oraz umiejętność poprawnej interpretacji podstawowych kierunków historycznego rozwoju prawa wyznaniowego w ustawodawstwie unijnym: K_W02 (2), K_W04 (2), K_W09 (3), K_W10 (3), K_U03 (3), K_U05 (2)

2. Student ma wiedzę o treści aktów prawnych o charakterze wiążącym i niewiążącym dotyczące kościołów i związków wyznaniowych oraz osób duchownych w krajach członkowskich Unii Europejskiej, jak Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności z 1950 r., Traktatu z Maastricht z 1992 r. i Deklaracji (kościelnej) Nr 11 do Traktatu Amsterdamskiego, Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej z Nicei z 2000 r., sprawy religijne w Traktacie Lizbońskim z 2007 r.: K_W02 (3), K_W06 (1), K_W12 (2), K_W15 (1), K_U03 (3), K_U05 (2), K_K02 (2), K_K04 (2)

3. Student ma znajomość i umiejętność oceny ewolucji norm prawa wyznaniowego w poszczególnych państwach członkowskich Unii Europejskiej: K_W07 (3), K_U02 (2), K_U03 (3), K_K04 (2)

4. Student potrafi posługiwać się podstawowymi pojęciami prawnymi oraz wykorzystać podstawową wiedzę teoretyczną do szczegółowego opisu i praktycznego analizowania jednostkowych procesów i zjawisk z dziedziny stosunków wyznaniowych w krajach członkowskich Unii Europejskiej: K_W16 (2), K_U06 (2), K_U09 (2), K_U10 (2), K_U12 (3)

5. Student ma znajomość i umiejętność uzyskiwania niezbędnych danych do analizy (w kontekście uzupełniania wiedzy prawniczej) norm prawa unijnego dotyczącego kościołów i innych związków wyznaniowych: K_W08 (2), K_U11 (2), K_K01 (2), K_K06 (2).

Wiedza:

K_W05 Ma rozszerzoną i pogłębioną wiedzę o normach regulujących zagadnienia związane z pozycją prawną obywateli oraz

pracowników administracji publicznej ich postaw i uwarunkowań funkcjonalnych.

K_W09 Zna szczegółową budowę i podstawy funkcjonowania aparatu administracyjnego w różnych obszarach.

Umiejętności:

K_U04 Samodzielnie posługuje się orzecznictwem sądowym, literaturą o charakterze dogmatycznym, bazami danych, stadiami

praktycznego przypadku.

K_U06 Posiada umiejętność spójnych, logicznych, merytorycznych wypowiedzi w mowie i piśmie dotyczących zagadnień z dziedziny

administracji publicznej z wykorzystaniem rozbudowanej wiedzy teoretyczno- praktycznej również w powiązaniu i odniesieniu do innych

dyscyplin nauki.

K_U11 Potrafi kreować sposoby i metody samodzielnego uczenia się.

Kompetencje społeczne:

K_K01 Student ma świadomość swojej wiedzy i umiejętności, przekonanie o potrzebie ciągłego dokształcania się i rozwoju zawodowego,

wyznaczania kierunków własnego rozwoju i kształcenia.

K_K06 Ma zdolność do nadążania za zmianami prawa, aktywnego uczestnictwa w działaniach na rzecz kształtowania i pogłębiania kultury

społeczno- prawnej podmiotów publicznych i osób trzecich.

Zna modele stosunków Państwo-Kościół występujących w państwach członkowskich Unii Europejskiej oraz potrafi je scharakteryzować z podaniem ważniejszych przykładów z rozwiązań krajowych.

Metody dydaktyczne: wykład problemowy, wykład konwersatoryjny, wykład z prezentacją multimedialną, zajęcia audytoryjne, analiza tekstów prawnych UE z dyskusją, praca w grupach, analiza orzecznictwa TSUE, dyskusja.

Sposób zaliczenia: zaliczenie na ocenę; forma pisemna, test jednokrotnego wyboru, próg zaliczenia > 50 %, albo złożenie pracy opisowej (rozprawki/analizy) na zadany temat + obecność na zajęciach + aktywność na zajęciach i posiadanie wiedzy objętej tematyką zajęć.

Nie dotyczy.