Praca z dzieckiem w rodzinie zagrożonej

obowiązkowe

Studia pierwszego stopnia - licencjackie

Praca socjalna

5

Ogólnoakademicki

obowiązkowe

Aronson E. i in., Psychologia społeczna - serce i umysł, Poznań 1997.

Bach-Olasik T., Lęk i szkoła. Rozwój lęku, obrona i obniżanie leku szkolnego. „Nowa Szkoła” 1993, nr 3.

Gaś Z. B., Psychoprofilaktyka. Procedury konstruowania programów wczesnej interwencji, Lublin 2000.

Hanek L., Passeka M., Arteterapia a proces leczenia i postępowania psychokorekcyjnego, Wrocław 1990.

Hart A. Twoje dziecko i stres, Warszawa 1995.

Kaja B., Zarys terapii dziecka. Metody psychologicznej i pedagogicznej pomocy wspomagającej rozwój dziecka, Bydgoszcz 1995.

Urban B., Zachowania dewiacyjne młodzieży, Kraków 1999.

C.1 Student potrafi rozpoznawać symptomy sytuacji dziecka zagrożonego i trafnie je nazywa;

C.2 Dokonuje diagnozy sytuacji dziecka zagrożonego;

C.3 Wie kto i kiedy może pomóc dziecku zagrożonemu dysfunkcją rodziny;

C.4 Prawidłowo dobiera metody, formy i środki do pracy z dziećmi zagrożonymi.

Treści przedmiotowe obejmują: podstawowe pojęcia, cele, formy, rodzaje i metody terapii z dzieckiem wychowującym się w rodzinie zagrożonej dysfunkcjami; stawianie diagnozy dziecka w rodzinie zagrożonej, podstawy prawne funkcjonowania dziecka w rodzinie, reagowanie i kierowanie dziecka zagrożonego do konkretnych osób i instytucji.

Praca z dzieckiem w rodzinie zagrożonej to przedmiot przygotowujący studenta do praktycznego podejmowania profesjonalnych działań wobec dziecka wychowującego się w rodzinie zagrożonej dysfunkcjami. Treści przedmiotowe obejmują: podstawowe pojęcia, cele, formy, rodzaje i metody terapii z dzieckiem wychowującym się w rodzinie zagrożonej dysfunkcjami; stawianie diagnozy dziecka w rodzinie zagrożonej, podstawy prawne funkcjonowania dziecka w rodzinie, reagowanie i kierowanie dziecka zagrożonego do konkretnych osób i instytucji.

Aichinger A., Holl W., Psychodrama – terapia grupowa z dziećmi, Kielce 1999.

Auleytner J., Głąbicka K., Polskie kwestie socjalne na przełomie wieków, Warszawa 2001.

Brudnik E., Moszyńska A., Owczarska B. Ja i mój uczeń pracujemy aktywni – przewodnik po metodach aktywizujących, Kielce 2003.

CarsonR., Butcher J., Susan M., Psychologia zaburzeń, Gdańsk 2003.

Cooper P. , Ideus K., Zrozumieć dziecko z nadpobudliwością psychoruchową. Poradnik dla rodziców i nauczycieli, Warszawa 2001.

Czabała J. C., Czynniki leczące w psychoterapii, Warszawa 2002.

Herbert M., Społeczny rozwój ucznia, Gdańsk 2004.

Kozaczuk F., Urban B. (red.), Profilaktyka i resocjalizacja młodzieży, Rzeszów 2001.

Kozłowska A., Jak pomagać dziecku z zaburzeniami życia uczuciowego, Warszawa 1996

Marzec-Holka K, (red.), Pomoc społeczna. Praca socjalna. Teoria i praktyka. T. I i II, Byd-goszcz 2003, 2004.

Meyer R., Psychopatia, Gdańsk 2003.

Michilewicz S., Dziecko z trudnościami w rozwoju, Kraków 2001.

Ratyński W., Problemy i dylematy polityki społecznej w Polsce, T. 1 i 2, Warszawa 2003.

Wiącek R., Dzieci nadpobudliwe psychoruchowo w wieku przedszkolnym. Program terapii i wspomagania rozwoju oraz scenariusze zajęć, Kraków 2004.

Wiedza

K_W20 Ma ogólną wiedzę dotyczącą rozpoznawania i interwencji na rzecz osiągania celów rozwojowych, ochronnych, prewencyjnych i terapeutycznych w zależności od zogniskowania problemu.

K_W21 Ma ogólną wiedzę z zakresu metodyki pracy socjalnej dotyczącą metod, technik i form pracy socjalnej. Posiada wiedzę o mechanizmach, pozwalających na gruncie pracy socjalnej poszukiwać skutecznych sposobów interwencji kierowanej do osób, rodzin i grup, pozwalających skutecznie rozwiązywać problemy społeczne oraz przyczyniać się do poprawy jakości życia w wymiarze indywidualnym i zbiorowym.

Umiejętności

K_U03 Potrafi w podstawowym zakresie dokonać diagnozy sytuacji, zjawiska i procesy będące przedmiotem zainteresowania pracy socjalnej w wymiarze indywidualnym, grupowym i w szerszych układach społecznych.

Kompetencje

K_K10 W działaniu społecznym wyraża gotowość do poszukiwania twórczych i odważnych rozwiązań. Jest ambitny i przekonany o tym, że praca socjalna może być istotnym element rozwoju społeczności, jeżeli uprawiana jest w sposób pozbawiony rutyny, innowacyjny i kreatywny.

Zaliczenie bez oceny wystawiane na podstawie obecności oraz aktywnego udziału w zajęciach