Metody badawcze w psychologii zdrowia

Psychologia

VI

obowiązkowe

Student powinien posiadać wiedzę wynikającą z zaliczenia podstawowych przedmiotów obligatoryjnych, a w szczególności z psychologii psychologii klinicznej i zdrowia.

Poznanie podstaw pracy psychologa w służbie zdrowia na przykładach przypadków klinicznych osób chorych przewlekle.

Problematyka wykładu:

1. Psychologiczna diagnoza zdrowia i choroby oraz kontekstu zdrowia (1h)

2. Podstawowe zasady przeprowadzania diagnostyki – wywiad, obserwacja, testowanie (1h)

3. Diagnostyka osób chorych somatycznie – główne narzędzia pomiaru w psychologii zdrowia cz. I – predyspozycje indywidualne jednostki (Skala Typ A, CECS) ( 2h)

4. Diagnostyka osób chorych somatycznie – główne narzędzia pomiaru w psychologii zdrowia cz. II –przekonania i oczekiwania (MHLC, GSES) (2h)

5. Diagnostyka osób chorych somatycznie – główne narzędzia pomiaru w psychologii zdrowia cz. III – zmaganie się z chorobą (Mini-MAC, AIS) (2h)

6. Narzędzia badawcze w diagnostyce przesiewowej u pacjentów z dysfunkcją układu nerwowego (ACE III, MoCA, FAB, KTSP) (4h)

7. Diagnoza całościowa – uzupełniające narzędzia diagnostyczne (TOZ) (3h)

Problematyka konwersatoriów:

1. Wywiad i obserwacja w pracy z osobą chorą somatycznie

2. Analiza dokumentacji medycznej

3. Pułapki metodologiczne badań w ośrodkach zdrowia publicznego

4. Zastosowanie socjometrii w psychologii zdrowia

5. Studium przypadku w psychologii zdrowia

6. Bioetyka i problematyka badań w psychologii zdrowia

Literatura dotycząca wykładu:

Stemplewska-Żakowicz K. (2013). Diagnoza psychologiczna. Diagnozowanie jako kompetencja profesjonalna. Wydawnictwo: GWP.

Heszen I., Sęk H. (2012). Psychologia zdrowia. Wydawnictwo Naukowe PWN.

Juczyński Z. (2001). Narzędzia Pomiaru w Promocji i Psychologii Zdrowia. Wydawnictwo: Pracownia Testów Psychologicznych Polskiego Towarzystwa Psychologicznego.

Domańska Ł., Borkowska A. (2011). Podstawy neuropsychologii klinicznej. Wydawnictwo: UMCS.

Walsh K. (2014). Neuropsychologia kliniczna. Wydawnictwo: GWP.

Literatura dotycząca konwersatoriów:

Heszen I. i Sęk H. (2012). Psychologia zdrowia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Stemplewska- Żakowicz K. (2009). Diagnoza psychologiczna. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

Stemplewska-Żakowicz K. (2005). Wywiad psychologiczny. Tom 1. Wywiad jako postępowanie badawcze. Warszawa: Pracownia Testów Psychologicznych PTP.

Stemplewska-Żakowicz K. (2013). Diagnoza psychologiczna. Diagnozowanie jako kompetencja profesjonalna. Wydawnictwo: GWP.

Wołoszynowa (1978). Materiały do nauczania psychologii, Seria III. Warszawa: PWN.

K_W01 zna terminologię używaną w psychologii zdrowia oraz jej zastosowanie w dyscyplinach pokrewnych na poziomie rozszerzonym;

K_W04 zna teoretyczne podstawy działań profilaktycznych i interwencyjnych w zakresie właściwym dla psychologii zdrowia; zna zasady praktyki opartej na dowodach; ma uporządkowaną wiedzę o zdrowiu i chorobie, normie i patologii człowieka w wymiarze psychologiczym;

K_U01 posiada pogłębione umiejętności obserwowania, wyszukiwania, przetwarzania i interpretowania informacji na temat zjawisk psychologicznych i w świetle psychologii zdrowia

K_U02 potrafi wykorzystywać i integrować wiedzę teoretyczną z zakresu psychologii zdrowia oraz powiązanych z nią dyscyplin w celu analizy złożonych problemów oraz diagnozowania i projektowania działań praktycznych;

K_U04 posiada rozwinięte umiejętności badawcze z zakresu psychologii zdrowia:

K_U05 ma pogłębione umiejętności obserwowania, diagnozowania, racjonalnego oceniania złożonych sytuacji psychologicznych oraz analizowania motywów i wzorów ludzkich zachowań;

K_K02 jest przekonany o konieczności i doniosłości zachowania się w sposób profesjonalny i przestrzegania zasad etyki zawodowej; dostrzega i formułuje problemy moralne i dylematy etyczne związane z własną i cudzą pracą;

Metody i kryteria oceniana dotyczące wykładu:

DO UZUPEŁNIENIA

Metody i kryteria oceniana dotyczące konwersatoriów:

Praca w grupach, studium przypadku, analiza dokumentacji medycznej, prezentacje

Ocena końcowa zostanie wystawiona grupom trzyosobowym na podstawie średniej z trzech ocen uzyskanych w przeciągu semestru akademickiego:

1) Ocena z aktywności - brak aktywności grupy oceniony zostanie jako 2,0; dużą aktywność podczas zajęć zostanie oceniona jako 5,0

2) Ocena z przeprowadzonego i nagranego wywiadu z osobą chorą przewlekle

3) Ocena ze sporządzonej dokumentacji medycznej na podstawie przeprowadzonego wywiadu

Oceny będą zaokrąglane w górę, tj. średnia ocen 4,33 da studentom ocenę 4,5. Można poprawiać jedynie oceny negatywne (2.0).