Metody matematyczne fizyki

Informacje ogólne

Kod przedmiotu:	3.2.3-MMF
Kod Erasmus / ISCED:	13.2 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (0533) Fizyka Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu:	Metody matematyczne fizyki
Jednostka:	Instytut Fizyki
Grupy:
Strona przedmiotu:	http://fizyka.wmfi.uni.opole.pl/sylabusy/
Punkty ECTS i inne:	(brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS: roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS; tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h; 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się; tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS; nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta. zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia:	polski
Rodzaj przedmiotu:	obowiązkowe
Skrócony opis:	Podstawowa sprawność rachunkowa w zakresie elementów analizy wektorowej, znajdowanie stycznych i normalnych do krzywych oraz powierzchni. Obliczanie gradientu, dywergencji i rotacji. Wprowadzenie do całkowania po krzywych i powierzchniach w R^2 oraz R^3, z odwołaniem do twierdzenie Stokesa i twierdzenia Gaussa.
Pełny opis:	A. Problematyka wykładu Funkcje wielu zmiennych, pochodna czastkowa i rózniczka . Gradient, pochodna kierunkowa. Pole wektorowe: dywergencja, rotacja. Krzywa i powierzchnia: styczna i normalna . Całki krzywoliniowe i powierzchniowe. Twierdzenie Greena, Gaussa i Stokesa. Współrzędne krzywoliniowe. B. Problematyka ćwiczeń: Zadania obliczeniowe dobierane w ścisłej korelacji z wykładem
Literatura:	A. Problematyka wykładu Funkcje wielu zmiennych, pochodna czastkowa i rózniczka . Gradient, pochodna kierunkowa. Pole wektorowe: dywergencja, rotacja. Krzywa i powierzchnia: styczna i normalna . Całki krzywoliniowe i powierzchniowe. Twierdzenie Greena, Gaussa i Stokesa. Współrzędne krzywoliniowe. B. Problematyka ćwiczeń: Zadania obliczeniowe dobierane w ścisłej korelacji z wykładem
Efekty uczenia się:	Wiedza Znajomość podstawowych pojęć elementarnej analizy wektorowej oraz całkowania po zorientowanych krzywych i po-wierzchniach. Umiejętności Podstawowa sprawność rachunkowa w zakresie analizy wektorowej i stosowania twierdzeń Stokesa, Greena oraz Gaussa. Kompetencje społeczne (postawy): Zna ograniczenia własnej wiedzy i rozumie potrzebę dalszego kształcenia. Potrafi precyzyjnie formułować pytania, służące pogłębieniu własnego zrozumienia danego tematu lub odnalezieniu brakujących elementów rozumowania. Potrafi samodzielnie wyszukiwać informacje w literaturze.
Metody i kryteria oceniania:	Egzamin pisemny, ćwiczenia - okresowe sprawdziany pisemne

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Opolski.