Uniwersytet Opolski - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Matematyka inżynierska

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: 6.15-MI
Kod Erasmus / ISCED: (brak danych) / (brak danych)
Nazwa przedmiotu: Matematyka inżynierska
Jednostka: Instytut Inżynierii Środowiska i Biotechnologii
Grupy:
Punkty ECTS i inne: (brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: polski
Skrócony opis:

Zapoznanie z podstawowymi twierdzeniami z zakresu analizy wektorowej.

Zapoznanie z twierdzeniami z zakresu całek wielokrotnych i ich wykorzystaniem.

Zapoznanie z wybranymi zagadnieniami dotyczącymi zbieżności szeregów funkcyjnych, w tym szeregów Fouriera.

Wykształcenie elementarnych umiejętności obliczeniowych do rozwiązywania równań różniczkowych zwyczajnych i układów równań różniczkowych liniowych.

Wykształcenie elementarnych umiejętności obliczeniowych do rozwiązywania równań różniczkowych i układów równań różniczkowych liniowych z wykorzystaniem transformaty Laplace’a.

Zapoznanie z zastosowaniem równań różniczkowych do opisu i analizy prostych układów przyrodniczych.

Pełny opis:

Całka krzywoliniowa i powierzchniowa, zmiana zmiennych w całkach wielokrotnych. Elementy analizy wektorowej. Sze-regi funkcyjne, podstawowe zagadnienia związane z szeregami Fouriera. Równania różniczkowe liniowe o stałych współ-czynnikach. Układy równań różniczkowych liniowych. Portret fazowy i stabilność stanu stacjonarnego, cykle graniczne. Transformata Laplace’a i jej wybrane zastosowania. Wybrane zastosowania rachunku różniczkowego w problematyce przyrodniczej, analiza prostych modeli konkurencji i symbiozy z czasem ciągłym.

Literatura:

A. Literatura wymagana do ostatecznego zaliczenia zajęć (zdania egzaminu):

•Bronsztejn, Siemiendiajew; Matematyka. Poradnik encyklopedyczny. PWN, 1990;

•Krysicki W., Włodarski L., Analiza matematyczna w zadaniach, cz. I i cz. II PWN, W wa 2002;

•Pietraszko J., Matematyka – teoria, przykłady, zadania, Ofic.Wyd.Polit.Wroc. W w 1997;

•Fichtenholz G.M., Rachunek różniczkowy i całkowy, t. II-III, PWN, W-wa 1978.

B. Literatura uzupełniająca

•Brzostek M., Zb. zad. z matematyki dla biol., Wyd. Uniw. Warsz. 2008

•Wrzostek D., Matematyka dla biologów, wyd. Uniw. Warsz., W-wa 2008;

•Żakowski W., Decewicz G: Matematyka cz. I i cz. II, WNT W-wa 2000.

Efekty uczenia się:

Wiedza

W1- student zna definicje, twierdzenia i przykłady w zakresie równań i układów równań różniczkowych zwyczajnych.

W2- student zna pojęcie zbieżności szeregu funkcyjnego oraz podstawowe pojęcia związane ze zbieżnością szeregów Fouriera

Umiejętności

U1- student potrafi obliczać przy pomocy zmiany zmiennych całkę wielokrotną i zastosować całki krzywoliniowe oraz powierzchniowe do obliczeń.

U2- student potrafi wyznaczać równania i układy równań różniczkowych oraz rozwiązywać przykładowe równania liniowe i ich układy,

U3 - student potrafi rozwiązywać przykładowe równania i układy równań różniczkowych zwyczajnych z wykorzystaniem transformaty Laplace’a.

U4- student zna podstawowe pojęcia z zakresu równań różniczkowych, takie jak portret fazowy, stabilność rozwiązań, cykl graniczny i zastosować je do analizy prostych modeli biologicznych z czasem ciągłym.

Kompetencje społeczne (postawy)

K1 - Wyeliminowanie werbalnego sposobu zdobywania i przekazywania wiedzy.

K2 - Umiejętność samodzielnego i precyzyjnego myślenia.

Metody i kryteria oceniania:

A. Sposób zaliczenia

•zaliczenie z oceną (K)

B. Formy zaliczenia

•K – ustalenie oceny zaliczeniowej na podstawie pisemnego kolokwium i ocen cząstkowych otrzymywanych w trakcie trwania semestru za rozwiązywanie zadań.

C. Podstawowe kryteria

K: oceny F-formująca, P-podsumowująca

F1- ocena wiadomości teoretycznych niezbędnych do rozwiązywania zadań w trakcie ćwiczeń

F2- obserwacja pracy studenta przy rozwiązywaniu zadań w trakcie ćwiczeń

P1 – ocena umiejętności rozwiązywania zadań na sprawdzianach lub kolokwium

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Opolski.
pl. Kopernika 11a, 45-040 Opole https://uni.opole.pl kontakt deklaracja dostępności mapa serwisu USOSweb 7.1.2.0-www6-2 (2025-04-29)