Matematyka stosowana
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 6.15-MS |
Kod Erasmus / ISCED: |
11.1
|
Nazwa przedmiotu: | Matematyka stosowana |
Jednostka: | Instytut Inżynierii Środowiska i Biotechnologii |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Skrócony opis: |
Zapoznanie z elementarnymi twierdzeniami i ich wykorzystaniem w zakresie rachunku różniczkowego i całkowego funkcji wielu zmiennych Zapoznanie z elementarnymi twierdzeniami geometrii analitycznej i różniczkowej. Zapoznanie z wybranymi przykładami zastosowań metod analitycznych w zagadnieniach przyrodniczych. Wykształcenie elementarnych umiejętności obliczeniowych niezbędnych do rozwiązywania zagadnień geometrycznych. Wykształcenie elementarnych umiejętności obliczeniowych do rozwiązywania typowych równań różniczkowych zwyczajnych i układów równań różniczkowych liniowych. Wykształcenie elementarnych umiejętności obliczeniowych niezbędnych przy wykorzystaniu narzędzi matematycznych do opi-su zjawisk i procesów fizycznych, chemicznych i biologicznych. |
Pełny opis: |
A. Wykład: Rachunek całkowy funkcji jednej zmiennej. Funkcje wielu zmiennych i ich własności. Pochodna funkcji wielu zmiennych, pochodne cząstkowe. Różniczka cząstkowa i zupełna. Całka wielokrotna. Elementy geometrii analitycznej i różniczkowej. Pojęcie równania różniczkowego i rozwiązywanie zależności różniczkowych. Wybrane zastosowania rachunku różniczko-wego w problematyce przyrodniczej. Transformata Laplace’a i jej wybrane zastosowania. Równanie logistyczne. B. Ćwiczenia – tematyka rozwiązywanych zadań: Rachunek całkowy funkcji jednej zmiennej. Wybrane zastosowania rachunku całkowego. Pochodna funkcji wielu zmien-nych, pochodna cząstkowa. Wykorzystanie różniczki do obliczeń. Elementy geometrii analitycznej i różniczkowej. Oblicza-nie wybranych całek krzywoliniowych i wielokrotnych. Pojęcie równania różniczkowego i rozwiązywanie prostych zależ-ności różniczkowych. Przykłady zastosowań rachunku różniczkowego w problematyce przyrodniczej. Zastosowanie trans-formaty Laplace’a. |
Literatura: |
Literatura wymagana do ostatecznego zaliczenia zajęć (zdania egzaminu): • Bronsztejn, Siemiendiajew; Matematyka. Poradnik encyklopedyczny. PWN, 1990; • Krysicki W., Włodarski L., Analiza matematyczna w zadaniach, cz. I i cz. II PWN, W wa 2002; • Pietraszko J., Matematyka – teoria, przykłady, zadania, Ofic.Wyd.Polit.Wroc. W w 1997; B. Literatura uzupełniająca • Brzostek M., Zb. zad. z matematyki dla biol., Wyd. Uniw. Warsz. 2008 • Wrzostek D., Matematyka dla biologów, wyd. Uniw. Warsz., W-wa 2008; • Żakowski W., Decewicz G: Matematyka cz. I i cz. II, WNT W-wa 2000. |
Efekty uczenia się: |
Wiedza W1 student zna definicje, twierdzenia i przykłady w zakresie tematyki realizowanej na wykładzie. Umiejętności U1 student posiadł umiejętność obliczania typowych całek oznaczonych i nieoznaczonych U2 student potrafi zastosować posiadaną umiejętność liczenia całek do rozwiązywania typowych problemów geometrycznych. U3 student potrafi rozwiązywać wybrane przykłady równań różniczkowych zwyczajnych z wykorzystaniem elementarnych metod obliczeniowych U4 student potrafi rozwiązywać przykładowe równania różniczkowe zwyczajne i liniowe układy równań z wykorzystaniem transformaty Laplace’a.. Kompetencje społeczne (postawy) K1 Wyeliminowanie werbalnego sposobu zdobywania i przekazywania wiedzy. K2 Umiejętność samodzielnego i precyzyjnego myślenia. |
Metody i kryteria oceniania: |
B. Formy zaliczenia • W – egzamin pisemny: z zadaniami i pytaniami lub egzamin ustny: z zadaniami i pytaniami • K – ustalenie oceny zaliczeniowej na podstawie pisemnego kolokwium i ocen cząstkowych otrzymywanych w trakcie trwania semestru za rozwiązywanie zadań. C. Podstawowe kryteria W, K: oceny F-formująca, P-podsumowująca F1- ocena wiadomości teoretycznych niezbędnych do rozwiązywania zadań w trakcie ćwiczeń F2- obserwacja pracy studenta przy rozwiązywaniu zadań w trakcie ćwiczeń P1 – ocena wiadomości teoretycznych na sprawdzianie z zakresu tematyki poruszanej na wykładzie P2 – ocena umiejętności rozwiązywania zadań na sprawdzianach lub kolokwium |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Opolski.