Toksykologia kosmetyków
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 6.16.BKO-TK |
Kod Erasmus / ISCED: |
13.9
|
Nazwa przedmiotu: | Toksykologia kosmetyków |
Jednostka: | Wydział Przyrodniczo-Techniczny |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Skrócony opis: |
Struktura i zadania współczesnej toksykologii. Substancje toksyczne syntetyczne i naturalne. Mechanizmy działania toksycznego. Badanie toksyczności na zwierzętach doświadczalnych. Toksykometria: ocena toksyczności związku na podstawie zależności między jego budową chemiczną a aktywnością biologiczną. Drogi wchłaniania, i wydalanie ksenobiotyków. Metabolizm ksenobiotyków.Toksykologia biopreparatów kosmetycznych. Ocena toksykologiczna surowców kosmetycznych. Ocena bezpieczeństwa wyrobu gotowego. |
Pełny opis: |
Wykład Struktura i zadania współczesnej toksykologii. Podstawowe pojęcia i definicje z zakresu toksykologii Substancje toksyczne syntetyczne i naturalne. Ksenobiotyki i endobiotyki. Toksykometria: ocena toksyczności związku na podstawie zależności między jego budową chemiczną a aktywnością biologiczną. Badania toksyczności na zwierzętach doświadczalnych i metody obliczeniowe w ocenie toksyczności. Drogi wchłaniania i wydalanie ksenobiotyków. Metabolizm ksenobiotyków. Kinetyka przemian i wydalania substancji toksycznych. Mechanizmy działania toksycznego ksenobiotyków. Badania toksyczności skórnej. Nośniki/ rozpuszczalniki stosowane w kosmetykach, substancje chemiczne i zanieczyszczenia chemiczne kosmetyków. Toksykologia biopreparatów kosmetycznych. Detergenty, substancje keratolityczne. Olei, olejki eteryczne, alkaloidy i glikozydy. Ocena toksykologiczna surowców kosmetycznych. Ocena bezpieczeństwa wyrobu gotowego. Leki wywołujące zatrucia ostre. Bezpieczeństwo chemiczne. Szkodliwe działanie promieniowania jonizującego. Fototosyczność ksenobiotyków. Laboratorium Regulamin pracowni toksykologicznej, BHP i udzielanie pierwszej pomocy. Charakterystyka zagrożeń stosowanych substancji chemicznych. Oszacowanie toksyczności ostrej na organizmach wodnych i obliczenie LC50 wybranych toksykantów metodą Behrensa i Krabera. Oszacowanie zależności efektu toksycznego od czasu ekspozycji i stężenia ksenobiotyku (Prawo Habera). Ocena jakości wody do celów konsumpcyjnych i przemysłowych. Oznaczanie skażenia mikrobiologicznego w produktach kosmetycznych. Oznaczenie zawartości konserwantów w produktach kosmetycznych. |
Literatura: |
1. Seńczuk W. (red): Toksykologia współczesna, Wyd. Lekarskie PZWL, W-wa, 2005 2. Piotrowski J.K. (red.), Podstawy toksykologii. Wyd. Naukowo-Techniczne, Warszawa, 2006. 3. Toksykologia. Wybrane zagadnienia, J. Brandys (red.), Wyd. UJ, Kraków1999. 4. Farmakologia i Toksykologia. Mutschler 2001 5.Chemia leków Alfred Zejc, red. Maria Gorczyca 2002 6. Martini M-C. Kosmetologia i farmakologia skóry. Wyd. PZWL W-wa, 2006. Starek A. Toksykologia narządowa. Wyd. PZWL W-wa, 2007 |
Efekty uczenia się: |
Wiedza Ma pogłębioną wiedzę niezbędną do jakościowego i ilościowego opisu złożonych zjawisk i procesów w toksykologii. Ma pogłębioną wiedzę z zakresu nauk ścisłych i przyrodniczych z którymi związana jest toksykologia kosmetyków. Opisuje w pracy badawczej i działaniach praktycznych zjawiska i procesy zachodzące w organizmach pod wpływem toksykantów wykorzystując dane empiryczne . Umiejętności Na podstawie wiedzy z toksykologii, posiada umiejętność określenia toksyczności wybranych związków organicznych i nieorganicznych. Stosuje metody matematyczne w tym statystyczne oraz techniki i narzędzia informatyczne do opisu zjawisk i analizy danych. Potrafi wykorzystać wiedzę z metod toksykologicznych dla oceny zagrożenia. Kompetencje społeczne. Potrafi pracować w zespole w trakcie przeprowadzania doświadczeń oraz podczas interpretacji i analizy wyników; ma świadomość odpowiedzialności za wspólnie realizowane zadania. Jest odpowiedzialny za bezpieczeństwo pracy własnej i innych, oraz przestrzega zasad bioetyki podczas uzyskiwania rzetelnych wyników badań |
Metody i kryteria oceniania: |
Metody Wykład informacyjne – problemowy z prezentacją multimedialną. Ćwiczenia laboratoryjne: wykonywanie doświadczeń (praca w grupach dwuosobowych). Kryteria oceniania: wykład - zaliczenie z oceną - próg zaliczeniowy 60%, laboratorium- zaliczenie z oceną- zaliczenie teoretyczne ćwiczeń, kolokwium– próg zaliczeniowy 60%, 40% oceny końcowej; aktywność na zajęciach - próg zaliczeniowy 100%, 10% oceny końcowej; sprawozdanie z ćwiczenia laboratoryjnego - próg zaliczeniowy 60%, 50% oceny końcowej |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Opolski.