Etyka w biotechnologii
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 6.16.Z-EB-12 |
Kod Erasmus / ISCED: |
14.9
|
Nazwa przedmiotu: | Etyka w biotechnologii |
Jednostka: | Instytut Inżynierii Środowiska i Biotechnologii |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Skrócony opis: |
Zapoznanie z zagadnieniami związanymi z etycznymi aspektami współczesnych nauk biologicznych i medycyny. Studenci powinni poznać i rozumieć dylematy moralne zrodzone przez współczesną medycynę i biotechnologie. Poznać argumenty stron uwikłanych w dyskusje bioetyczne. |
Pełny opis: |
Problematyka wykładu: Bioetyka jako dział etyki stosowanej. System etyczny a bioetyka. Sposoby ujmowania bioetyki, zasady bioetyki. Bioetyka i jej podstawy filozoficzne. Bioetyka w liberalnym, pluralistycznym społeczeństwie. Pytanie o status moralny istot żywych i ludzi. Podmiotowość moralna. Członkostwo we wspólnocie moralnej. Rachunek utylitarystyczny. Etyka świętości a etyka jakości życia. Status moralny embrionów ludzkich. Postęp nauki a odpowiedzialność człowieka. Racjonalność naukowo-techniczna a problemy bioetyki. Eksperymenty naukowe a etyka. Biotechnologia a natura ludzka. Eugenika. Zagrożenia związane z inżynierią genetyczną. Tanatologia. Definicja śmierci. Religijne, filozoficzne a medyczne pojmowanie śmierci. Tradycyjna i współczesna definicja śmierci. Definicja śmierci a kryteria śmierci (krążeniowe i mózgowe). Śmierć jako proces, określenie momentu śmierci. Eutanazja: jej odmiany i ocena. Autonomia moralna pacjenta: - paternalizm, - świadoma zgoda, - podejmowanie decyzji w czyimś imieniu, - kwestia kompetencji pacjenta (zdolność oceny własnej sytuacji), – prawa pacjenta. |
Literatura: |
A. Literatura wymagana do ostatecznego zaliczenia zajęć (zdania egzaminu): A.1. wykorzystywana podczas zajęć A.2. studiowana samodzielnie przez studenta • Mepham Ben, Bioetyka.Wprowadzenie dla studentów nauk biologicznych, Warszawa 2008 • Peter Singer, Etyka praktyczna, KiW 2003 • Grzegorz Francuz, Strategie przypisywania statusu moralnego istotom żywym, Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego, Opole 2011 B. Literatura uzupełniająca • Singer Peter, O życiu i śmierci, Warszawa 1997 • Ślipko Tadeusz, Granice życia: Dylematy współczesnej bioetyki, Warszawa 1988 • Scott Christopher Thomas, Czas komórek macierzystych, Gliwice 2008 • Kazimierz Szewczyk, Bioetyka. Medycyna na granicach życia T.1, Bioetyka. Pacjent w systemie opieki zdrowotnej T.2, Wyd. Naukowe PWN, 2009 • F. Fukuyama, Koniec człowieka, Kraków 2004, s. 118-233 • J. Habermas, Przyszłość natury ludzkiej, W-wa 2003 • Jacquard, Koszmar manipulacji, „Znak” nr 10 1991 • C. Labrusse-Riou, Żywy człowiek: biotechnologie i prawa człowieka „Znak” nr 10 1991 |
Efekty uczenia się: |
Wiedza W1 student wymienia i opisuje zagrożenia wynikające z rozwoju nauk przyrodniczych, problemy związane z ingerencją człowieka w procesy biologiczne oraz z rozwojem medycyny W2 charakteryzuje problemy związane z ochroną środowiska naturalnego oraz złożonością procesów naturalnych W3 rozpoznaje zagadnienia z zakresu etyki i wskazuje na etyczne konsekwencje badań naukowych Umiejętności U1 student posiada umiejętność samodzielnego komentowania i interpretowania tekstów dotyczących etycznych problemów biotechnologii oraz bioetyki U2 potrafi wyszukać, ocenić i poddać krytycznej analizie informacje dotyczące kwestii bioetycznych U3 umie przygotować prezentację zagadnień omawianych na zajęciach, np. rekonstruuje i ocenia argumentację stron uwikłanych w spory bioetyczne, potrafi zastosować argumenty różnych nurtów etycznych do konkretnych przypadków tzw. kazusów bioetycznych Kompetencje społeczne (postawy) K1 student uświadamia sobie i określa swoje własne stanowisko wobec dylematów bioetycznych K2 ma świadomość znaczenia etycznej postawy naukowca i lekarza dla ochrony wartości ogólnoludzkich, godności ludzkiej oraz zaufania w relacjach międzyludzkich. K3 zdaje sobie sprawę ze swojej osobistej odpowiedzialności za stan środowiska naturalnego i rozwoju studiowanej przez siebie dziedziny, a także społecznych i humanistycznych skutków jej funkcjonowania |
Metody i kryteria oceniania: |
A. Sposób zaliczenia • zliczenie na ocenę (W) B. Formy zaliczenia • W- przygotowanie prezentacji; oceny cząstkowe z aktywności na zajęciach C. Podstawowe kryteria W: ocena końcowa określona na podstawie: – przygotowanej prezentacji wybranego przez studenta jednego z zagadnień z listy podanej przez wykładowcę, – ocen cząstkowych z aktywności na zajęciach. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Opolski.