Biologiczne metody ochrony upraw rolnych

zob. w sekcji "Literatura"

Podstawowa wiedza dotycząca czynników i zasad stosowania biologicznej ochrony upraw rolnych przed chorobami; miejsce biologicznej ochrony roślin we współczesnym systemie integrowanej produkcji roślin przed chorobami; mechanizmy działania walki biologicznej oraz możliwości stosowania preparatów biologicznych w praktyce rolniczej i ogrodniczej.

suma godzin: 30

punkty ECTS: 2

Celem przedmiotu jest poznanie ważniejszych szkodników występujących w różnych uprawach (polowych i pod osłonami) i przechowalniach pasz oraz ich wrogów naturalnych. Zapoznanie studentów z możliwościami bezpośredniego wykorzystania drobnoustrojów antagonistycznych, owadów pożytecznych oraz bakterii i wirusów entomopatogenicznych w ochronie roślin. Poznanie zabiegów profilaktycznych ograniczających rozwój chorób i szkodników w uprawach roślin oraz możliwości ograniczenia stosowania syntetycznych środków ochrony roślin.

Treści programowe:

A. Problematyka wykładu: Podstawy i kierunki biologicznego zwalczania szkodników,Znaczenie i możliwości masowego namnażania najważniejszych grup wrogów naturalnych szkodników: entomofilne nicienie, drapieżne owady i pajęczaki, pasożytnicze owady, ptaków i ssaków. Możliwości wykorzystanie wrogów naturalnych szkodników w ochronie upraw ogrodniczych, rolniczych i leśnych. Analogi hormonów i feromonów owadów, jako środki biotechniczne.

Analogi inhibitorów syntezy chityny i inne preparaty biotechniczne.

B. Problematyka konwersatorium:

Wykorzystywanie biologicznych metod w ochronie agrocenoz: pola uprawne, łąki, sady. Biologiczne metody stosowane w ograniczaniu populacji szkodliwych owadów w pieczarkarniach oraz szklarniach. Metody stosowane do ograniczania liczebności szkodników magazynowych.

1. Orlikowski L.B., Skrzypczak Cz., Wojdyła A., Jaworska-Marosz A. 2002. Wyciągi roślinne i mikroorganizmy w ochronie roślin przed chorobami. Zesz. Nauk. AR w Krakowie, z. 82: 19-32.

2. Borecki Z. 2001. Nauka o chorobach roślin. PWRiL Warszawa.

3. Pietr S.J., Sobiczewski P. 1993. Możliwości i ograniczenia zastosowywania bakterii do ochrony roślin przed chorobami. Mat. z Sympozjum „Biotyczne środowisko uprawne a zagrożenie chorobowe roślin”, Olsztyn 7-9 września: 47-58.

4. Wiech K. 2001. Ochrona roślin bez chemii. Wyd. Działkowiec.

5. Rusin M., Gospodarek J., Biniaś B. 2016. Effect of water extracts from Artemisia absinthium L. on feeding of selected pests and their response to the odor of this plant. J. Cent. Eur. Agric., 17(1): 188-206.

6. Boczek J., Lipa J.J. 1978.Biologiczne metody walki ze szkodnikami roślin, PWN Warszawa.

Efekty uczenia się wg PRK z 2019r.

WIEDZA: po zakończeniu kursu student:

1. Posiada wiedzę w zakresie biologicznych metod ochrony upraw rolnych (R_W01, R_W03);

2. Opisuje interakcje pomiędzy rośliną i otaczającym ją środowiskiem (R_W05);

3. Wskazuje na problemy rolnictwa polskiego i międzynarodowego (R_W14);

UMIEJĘTNOŚCI: po zakończeniu kursu student:

1. Używa literatury naukowej, baz danych i innych źródeł informacji, ocenia przydatność i wiarygodność zdobytych informacji (R_U02);

2. Umiejętnie potrafi wybrać prawidłowe rozwiązanie w zakresie ochrony roślin, w celu poprawy stanu środowiska jak również efektywności ekonomicznej w rolnictwie (R_U05, R_U07);

3. Potrafi ocenić wpływ biotycznych i abiotycznych czynników na efektywność biologicznych metod ochrony upraw rolnych (R_U04);

4. Potrafi wybrać i zalecić wykorzystanie w ochronie roślin biologicznych środków na bazie drobnoustrojów oraz pożytecznych nicieni, roztoczy, owadów (R_U08, R_U022).

KOMPETENCJE SPOŁECZNE: po zakończeniu kursu student:

1. Współpracuje w zespole w celu wykonania zadania, podejmując także funkcje kierownicze, jest odpowiedzialny za wykonywane zadania (R_K02);

2. Dostrzega potrzebę ciągłego poszerzania wiedzy, logicznego myślenia i kontrolowania jakości wykonywanej pracy (R_K05);

3. Jest wrażliwy na zachowanie zasobów środowiska naturalnego (R_K06).

Podstawowe metody i kryteria oceny:

- Wykład: pisemne kolokwium

- Konwersatorium: opracowanie zagadnienia (60%), aktywność na zajęciach (40%)