Logika i metodologia nauk

obowiązkowe

obowiązkowe

Lektura monograficzna
Realizowany w sali
Realizowany zdalnie

- Ajdukiewicz K., Język i poznanie, t. I-II, Warszawa 2006 (lub inne wydanie).

- Guzik-Tracz M., Siegień-Matyjewicz A., Leksykon terminów metodologicznych, Warszawa 2012.

- Herbut J., Elementy metodologii filozofii, wyd. II, Lublin 2007.

- Jonkisz A., Poznański J., Logika i metodologia nauk, w: Przewodnik po polskiej filozofii chrześcijańskiej XX i XXI wieku, red. P. Mazur, P. Duchliński, P. Skrzydlewski, Kraków 2020, s. 17-44.

- Mała encyklopedia logiki, red. W. Marciszewski, wyd. II, Wrocław i in. 1988.

- Marciszewski W., Logika z retorycznego punktu widzenia, Warszawa 1991.

- Metodologia: tradycja i nowoczesność, red. M. Walczak, Lublin 2010.

- Stanosz B., Logika języka naturalnego, Warszawa 1999.

Podstawowy kurs logiki zapewnia wprowadzenie do klasycznego rachunku zdań, sylogizmów i rachunku predykatów. Studenci zdobywają umiejętności analizy i oceny argumentów, korzystając z formalnych narzędzi logicznych. Kurs ten koncentruje się na wykorzystaniu reguł wnioskowania do weryfikacji poprawności argumentacji oraz budowaniu umiejętności w formułowaniu logicznie poprawnych wniosków.

Podstawowy kurs logiki stanowi fundament w budowaniu umiejętności analitycznego myślenia i precyzyjnego formułowania myśli. Studenci poznają klasyczny rachunek zdań, który umożliwia formalną analizę logiczną pojedynczych zdań oraz konstrukcję złożonych formuł logicznych za pomocą operatorów logicznych takich jak koniunkcja, alternatywa i implikacja. Następnie kurs obejmuje sylogizmy, które są podstawowymi strukturami argumentacji, gdzie uczniowie uczą się klasyfikować i oceniać ich poprawność logiczną. Kolejnym elementem jest wprowadzenie do rachunku predykatów, który umożliwia analizę złożonych zdaniowych struktur logicznych, uwzględniających relacje między obiektami oraz predykaty charakteryzujące te obiekty. Kurs ten kładzie nacisk na rozwijanie umiejętności argumentacji, poprawnego wnioskowania oraz analizy struktur logicznych, co umożliwia studentom nie tylko zrozumienie fundamentów logiki, ale również stosowanie jej w praktyce, w różnych dziedzinach życia i nauki.

- Kamiński S., Nauka i metoda. Pojęcie nauki i klasyfikacja nauk, Lubin 1998.

- Kisielewicz A., Logika i argumentacja. Praktyczny kurs krytycznego myślenia. Warszawa 2017.

- Kwiatkowski T., Wykłady i szkice z logiki ogólnej. Lublin 2002.

- Logika dla prawników, red. A. Malinowski, Warszawa 2017.

- Łukowski P., Logika praktyczna z elementami wiedzy o manipulacji. Warszawa 2012.

- Stanosz B., Ćwiczenia z logiki, Warszawa 1998.

- Widła T., Zienkiewicz D., Logika. Warszawa 2005.

- Ziembiński Z., Logika praktyczna. Warszawa 2007 (i inne wydania).

I. WIEDZA ("Student wie i rozumie"):

- Student ma pogłębioną wiedzę o powiązaniach teologii z innymi dziedzinami nauki, a zwłaszcza z naukami humanistycznymi, społecznymi i prawnymi, pozwalającą na integrowanie perspektyw właściwych dla kilku dyscyplin naukowych: TMA_W12; P7S_WG;

- ma gruntowną znajomość zasad interpretacji tekstu teologicznego: TMA_W15; P7S_WG;

- ma pogłębioną wiedzę o kompleksowej naturze języka oraz o historycznej zmienności jego znaczeń i ich konsekwencji dla teologii oraz elementarną wiedzę dotyczącą procesów komunikowania interpersonalnego, ich prawidłowości i zakłóceń: TMA_W16; P7S_WG.

II. UMIEJĘTNOŚCI ("Student potrafi"):

- Student potrafi samodzielnie wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i integrować informacje z wykorzystaniem różnych źródeł praz formułować na tej podstawie krytyczne sądy z wykorzystaniem wiedzy teologicznej: TMA_U01; P7S_UW;

- posiada umiejętności badawcze w zakresie teologii, obejmujące zwłaszcza analizę tekstów filozoficznych, biblijnych i teologicznych, syntezę różnych idei i poglądów, dobór metod i konstruowanie narzędzi badawczych, opracowanie i prezentację wyników, pozwalające na oryginalne rozwiązywanie problemów: TMA_U02; P7S_UW;

- posiada podstawowe umiejętności badawcze w zakresie dyscyplin pomocniczych teologii: TMA_U03; P7S_UW;

- Ma rozwinięte umiejętności w zakresie komunikacji interpersonalnej, posiada umiejętność prezentowania własnych pomysłów, wątpliwości i sugestii: TnMA_U05; P7S_UK; Rozp. I_2_2;

- Potrafi ocenić przydatność typowych metod, procedur i dobrych praktyk do realizacji zadań związanych z różnymi sferami działalności pedagogicznej z wykorzystaniem nowoczesnych strategii edukacyjnych.

III. KOMPETENCJE SPOŁECZNE ("Student jest gotów do..."):

- Student ma krytyczną świadomość poziomu własnej dojrzałości osobowej, nabytej wiedzy i umiejętności: TMA_K01; P7S_KK;

- rozumie potrzebę intelektualnego orz religijno-duchowego formowania się przez całe życie, potrafi inspirować i organizować proces kształcenia się innych osób oraz potrafi samodzielnie i krytycznie uzupełniać wiedzę i umiejętności, rozszerzone o wymiar interdyscyplinarny: TMA_K02; P7S_Kr;

ma świadomość złożoności rzeczywistości i rozumie potrzebę interdyscyplinarnego podejścia do rozwiązywanych problemów: TMA_K05; P7S_KO.

Podstawą zaliczenia konwersatorium jest:

- udział w zajęciach i aktywne uczestnictwo,

- zaliczenie kolokwium końcowego, w ramach którego rozwiązuje się zadania z materiału przerabianego na ćwiczeniach.

Nie dotyczy.