(in Polish) Integralna koncepcja wolontariatu

Celem konwersatorium jest zapoznanie studentów z problematyką woluntariatu: (1) różnych form woluntariatu (np. wspierającego rodzinę w wypełnianiu jej funkcji rodzicielskich, wychowawczych, woluntariatu na rzecz osób chorych, niepełnosprawnych, uzależnionych), (2) specyfiką woluntariatu chrześcijańskiego.

Zajęcia obejmują wyjaśnianie podstawowych pojęć (1): wolontariat, duchowość, religia, religijność; (2) historycznych źródeł woluntariatu ; (3) różnych współczesnych rodzajów woluntariatu; (4) specyfika woluntariatu o profilu chrześcijańskim, ; (5) znaczenia edukacji i formacji woluntariuszy; (6) różne formy duchowości (ich znacznie) w wolontariacie ; (7) sens formacji duchowej woluntariuszy.

A. Literatura wymagana do ostatecznego zaliczenia zajęć:

A.1. wykorzystywana podczas zajęć

BENEDYKT XVI, Encyklika Deus caritas est (2005), nr 19-36; TENŻE, Dobro i społeczeństwo nie mogą przetrwać bez woluntariatu (Przemówienie 2007), OsRomPol 28(2007) nr 10-11, s. 30-32; H. KRZYSTECZKO (red.), Woluntariat w organizacjach pozarządowych na rzecz rodziny w województwie śląskim, Katowice 2001; W. PRZYGODA, Woluntariat, w: L. Kamiński i in. (red.), Leksykon teologii pastoralnej, Lublin 2006, s. 907-911; M. KALINOWSKI, Woluntariat w życiu rodziny, RT KUL 51 (2004), z.10, s. 159-172; M. Kołodziejski, M. Michaluk, „To działa”: wolontariat jako narzędzie aktywnej integracji osób chorujących psychicznie, Warszawa 2013; E. Gładysz (oprac.), Posłani: rozmowy o wartościach, odkrywaniu siebie i o tym, że Wolontariat Misyjny niejedno ma imię, Kraków 2021.

A.2. studiowana samodzielnie przez studenta

J. SZYMOŁON, Psychologiczna analiza zjawiska woluntariatu, w: W. Przygoda (red.), Miłość na nowo odkryta, Skarżysko-Kamienna 2007, s. 171-179; D. PIOTROWSKI, Woluntariat w Polsce – nowe spojrzenie na pracę społeczną, „Roczniki Naukowe Caritas” 5(2001) s. 31-38; S. MOJEK, Woluntariat chrześcijański wyrazem czynnej miłości bliźniego, RT KUL 47(2000) z 3, s. 189-207.

Wiedza

1. Student ma podstawową, uporządkowaną wiedzę o różnych środowiskach wychowawczych, ich specyfice i procesach w nich zachodzących – K_W1, S1A_W03, S1A_W08.

2. Student ma elementarną, uporządkowaną wiedzę na temat różnych subdyscyplin pedagogiki, obejmującą terminologię, teorię i metodykę – K_W13, H1A_W04.

3. Student ma podstawową wiedzę o strukturze i funkcjach systemu edukacji; ce-lach, podstawach prawnych, organizacji i funkcjonowaniu różnych instytucji edukacyjnych, wychowawczych, opiekuńczych, terapeutycznych, kulturalnych i pomocowych – K-W14, S1A_W09.

Umiejętności

4. potrafi posługiwać się podstawowymi ujęciami teoretycznymi w celu analizowania motywów i wzorów ludzkich zachowań, diagnozowania i prognozowania sytuacji oraz analizowania strategii działań praktycznych w odniesieniu do różnych kontekstów działalności pedagogiczne – K_U03, H1A_U04, H1A_U06.

5. posiada umiejętność prezentowania własnych pomysłów, wątpliwości i sugestii, popierając je argumentacją w kontekście wybranych perspektyw teoretycznych, poglądów różnych autorów – K_U08, H1A_U06.

6. potrafi posługiwać się zasadami i normami etycznymi w podejmowanej działalności, dostrzega i analizuje dylematy etyczne; przewiduje skutki konkretnych działań pedagogicznych – K_U012, S1A_U05, S1A_U06.

Kompetencje społeczne

7. ma przekonanie o sensie, wartości i potrzebie podejmowania działań pedagogicznych w środowisku społecznym; jest gotowy do podejmowania wyzwań zawodowych; wykazuje aktywność, podejmuje trud i odznacza się wytrwałością w realizacji indywidualnych i zespołowych działań profesjonalnych w zakresie pedagogiki – K_KO3, S1A_K07.

8. dostrzega i formułuje problemy moralne i dylematy etyczne związane z własną i cudzą pracą, poszukuje optymalnych rozwiązań, postępuje zgodnie z zasadami etyki – K-KO5, H1A_K04 S1A_K04.

9. jest przygotowany do aktywnego uczestnictwa w grupach, organizacjach i instytucjach realizujących działania pedagogiczne i zdolny do porozumiewania się z osobami będącymi i niebędącymi specjalistami w danej dziedzinie – K-KO7, S1A_K02, H1A_K02.

A. Formy zaliczenia (weryfikacja efektów uczenia się)

Lektura z prezentowanej tematyki (efekty 1, 3, 7)

Praca pisemna (efekty 2, 4, 9)

Zadania cząstkowe (efekty 5, 6, 8)

B. Podstawowe kryteria ustalenia oceny

Ustalenie oceny końcowej w zależności od wybranej opcji: (1) przygotowanie pracy zaliczeniowej; albo (2) opracowanie wybranej lektury;

[70%] oraz aktywności na zajęciach (30%).

Brak