Pedagogika II

obowiązkowe
uprawnienia pedagogiczne

Konwersatorium tematyczne przedstawiające najważniejszych pedagogów (dydaktyków) oraz współczesne kierunki i nurty pedagogiczne.

1. Najważniejsi pedagodzy (dydaktycy) w dziejach wychowania

2. Współczesne teorie i koncepcje wychowania

3. Struktura procesu wychowania

4. Aksjologiczne problemy teorii wychowania

5. Podstawowe zagrożenia i błędy wychowania

PILCH T. (red.), Encyklopedia pedagogiczna XXI wieku, t. I-VII (Suplement), Warszawa 2003-2010.

OKOŃ W., Nowy słownik pedagogiczny, Warszaw 2004.

NOWAK M., Teorie i koncepcje wychowania, Warszawa 2010.

ŚLIWERSKI B., Współczesne teorie i nurty wychowania, Kraków 2015.

Wiedza:

– Student posiada uporządkowaną wiedzę na temat wychowania, jego teologiczno-filozoficznych, społeczno-kulturowych, historycznych, biologicznych, psychologicznych i medycznych podstaw; wykorzystuje posiadaną wiedzę w zakresie doboru źródeł oraz informacji, a także odpowiednich metod i narzędzi – P7S_WG; TMA_W02; Rozp. I_2_1

– zna podstawowe teorie dotyczące wychowania, uczenia się i nauczania, rozumie różnorodne uwarunkowania tych procesów i ich związek z życiem religijno-duchowym – P7S_WG; P7S_WK; TMA_W03; Rozp. I_2_1

- ma pogłębioną wiedzę na temat najważniejszych pedagogów (dydaktyków) oraz współczesne kierunki i nurty pedagogiczne – TMA_W01; P7S_WG/K

Umiejętności:

– umie samodzielnie zdobywać wiedzę i poszerzać umiejętności badawcze oraz podejmować autonomiczne działania zmierzające do rozwijania zdolności i kierowania własnym rozwojem osobowym i karierą zawodową – P7S_UW; TMA_U01

– posiada umiejętność merytorycznego argumentowania, prowadzenia merytorycznej dyskusji światopoglądowej dotyczącej zagadnień teologicznych i życia Kościoła, z wykorzystaniem własnych poglądów oraz poglądów innych autorów, formułowania wniosków oraz tworzenia syntetycznych podsumowań – P7S_UK; TMA_U02

– potrafi nawiązywać współpracę z różnymi podmiotami działalności edukacyjno-wychowawczej, kulturalnej, społecznej i charytatywnej – P7S_UO; TMA_U03

Ko – umie samodzielnie zdobywać wiedzę i poszerzać umiejętności badawcze oraz podejmować autonomiczne działania zmierzające do rozwijania zdolności i kierowania własnym rozwojem osobowym i karierą zawodową – P7S_UW; TMA_U01

– posiada umiejętność merytorycznego argumentowania, prowadzenia merytorycznej dyskusji światopoglądowej dotyczącej zagadnień teologicznych i życia Kościoła, z wykorzystaniem własnych poglądów oraz poglądów innych autorów, formułowania wniosków oraz tworzenia syntetycznych podsumowań – P7S_UK; TMA_U02

– potrafi nawiązywać współpracę z różnymi podmiotami działalności edukacyjno-wychowawczej, kulturalnej, społecznej i charytatywnej – P7S_UO; TMA_U03

Kmpetencje społeczne:

– ma krytyczną świadomość poziomu własnej dojrzałości osobowej, nabytej wiedzy i umiejętności – P7S_KK; TMA_K01

– potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role – P7S_KR; TMA_K02

– potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego przez siebie lub innych zadania i potrafi przewidywać wielokierunkowe skutki swojej działalności – P7S_KK; P7S_KO; TMA_K03.

A. Sposób zaliczenia:

• zaliczenie z oceną (koniec II semestru)

B. Kryteria oceniania:

• ocena niedostateczna

Wiedza:

Student nie posiada wiedzy w zakresie pedagogiki ogólnej - formalnych kompetencji;

– nie zna podstawowych teorii dotyczących wychowania, uczenia się i nauczania, nie rozumie różnorodnych uwarunkowania tych procesów i ich związków z życiem religijno-duchowym;

– nie ma wiedzy na temat najważniejszych pedagogów (dydaktyków) oraz współczesnych kierunków i nurtów pedagogicznych

Umiejętności:

Student nie posiada umiejętności badawczych obejmujących analizę literatury pedagogicznej;

– nie potrafi przeprowadzić analizy i interpretacji kierunków i nurtów pedagogicznych celem określenia ich znaczeń i implikacji;

– nie posiada umiejętności argumentowania oraz prowadzenia dyskusji dotyczącej pedagogiki ogólnej i jej miejsca w społeczeństwie i kulturze.

Kompetencje społeczne:

Student nie ma świadomości złożoności rzeczywistości i nie rozumie potrzeby interdyscyplinarnego podejścia do rozwiązywania problemów wychowawczych;

– nie interesuje się współczesnymi dokonaniami w zakresie nauk pedagogicznych.

• Ocena dostateczna

Student zna podstawowe teorie dotyczące wychowania, uczenia się i nauczania, rozumie różnorodne uwarunkowania tych procesów i ich związków z życiem religijno-duchowym;

– zna niektóre błędne ujęcia pedagogiczne;

– zna najważniejszych przedstawicieli nurtów pedagogicznych w dziejach.

– posiada umiejętności badawcze obejmujące analizę literatury pedagogicznej.

Student ma świadomość złożoności rzeczywistości i nurtów pedagogicznych;

– identyfikuje niektóre dylematy światopoglądowe i etyczne związane z formowaniem właściwego modelu wychowania;

– interesuje się niektórymi dokonaniami w zakresie pedagogiki i dyscyplin wspierających pedagogikę.

• Ocena dobra

Student posiada wiedzę w zakresie pedagogiki, ma kompetencje w orzekaniu o jej istocie, naturze i genezie;

– zna różne nurty i kierunki pedagogiczne oraz najważniejszych pedagogów (dydaktyków);

– zna błędne ujęcia pedagogiczne;

Student posiada umiejętności badawcze obejmujące analizę literatury pedagogicznej oraz syntezę różnych idei i zjawisk społeczno-kulturowych;

– potrafi przeprowadzić krytyczną analizę i interpretację różnych nurtów i kierunków pedagogicznych celem określenia ich znaczeń i implikacji;

– posiada umiejętność merytorycznego argumentowania, prowadzenia merytorycznej dyskusji dotyczącej znaczenia nauczani i wychowania, procesu (pojęcie, rodzaje, style), strategii nauczania – wzorów uczenia się; organizacja warsztatu pracy nauczyciela w społeczeństwie oraz formułowania wniosków i syntetycznych podsumowań.

Student ma świadomość złożoności rzeczywistości i rozumie potrzebę interdyscyplinarnego podejścia do rozwiązywania niektórych problemów;

• Ocena bardzo dobra

Student posiada wiedzę w zakresie pedagogiki, ma kompetencje w orzekaniu o jej istocie, naturze i genezie;

– zna różne nurty i kierunki pedagogiczne oraz najważniejszych pedagogów (dydaktyków);

– zna błędne ujęcia pedagogiczne;

– ma pogłębioną wiedzę na temat współczesnych problemów pedagogicznych i oświatowych.

Student posiada umiejętności badawcze obejmujące analizę literatury pedagogicznej, syntezę różnych nurtów i kierunków oraz opracowanie i prezentację wyników;

– potrafi przeprowadzić pogłębioną analizę krytyczną oraz interpretację różnych poglądów celem określenia ich znaczeń i implikacji;

– posiada umiejętność merytorycznego argumentowania, prowadzenia merytorycznej dyskusji dotyczącej współczesnych nurtów pedagogicznych i ich miejsca w społeczeństwie, z wykorzystaniem własnych poglądów oraz poglądów innych autorów, formułowania wniosków oraz tworzenia syntetycznych podsumowań.

Student ma świadomość złożoności rzeczywistości pedagogicznej, rozumie potrzebę interdyscyplinarnego podejścia do rozwiązywania problemów;

– trafnie identyfikuje i rozstrzyga dylematy społeczno-kulturowe związane z funkcjonowanie szkół publicznych i niepublicznych;

– interesuje się współczesnymi dokonaniami w zakresie nauk pedagogicznych, nauk wspierających, np. socjologii, psychologii, filozofii i teologii religii.