Analiza i interpretacja dzieła plastycznego w nauczaniu szkolnym

 Przedmiot kierowany jest do wszystkich studentów planujących posiadanie lub posiadających specjalność nauczycielską w zakresie przedmiotów: Język polski i Historia. Także studentów innych specjalności nauczycielskich pragnących poszerzyć warsztat pedagogiczny o elementy nauczania przez sztukę. Specjalność nauczycielska nie jest wymogiem.

Zajęcia oparte są o atrakcyjne warsztaty artystyczne dla każdego, będące podstawą do omawianych zagadnień.

Poznanie elementów warsztatu nauczycielskiego, opartego o dydaktykę sztuki, uatrakcyjniającego procesy dydaktyczne, dającego lepsze efekty w nauczaniu innych przedmiotów szkolnych.

Kształtowanie wrażliwości percepcyjnej, świadomości plastycznej wspierających pracę zawodową i dla celów własnych.

Przygotowanie studentów do rozbudzania zainteresowania przedmiotami szkolnymi przez ich związki z kulturą plastyczną. Przygotowanie do realizacji elementów lekcji związanych z analizą i interpretacją dzieła plastycznego.

Charakterystyka programów nauczania przedmiotowego, ich związki z kulturą plastyczną.

Komunikacja w nauczaniu, język plastycznych środków wyrazu

Uwarunkowania rozwojowe twórczości dzieci młodzieży, możliwości percepcyjne w zakresie odbioru dzieła plastycznego.

Specyfika metod nauczania artystycznego (plastycznego).

Zabiegi korelacyjne, między-przedmiotowe.

Budowa i organizacja jednostki lekcyjnej przedmiotów z uwzględnieniem warsztatu plastycznego.

Analiza formalna dzieła plastycznego. Analiza w zakresie treści dzieła plastycznego.

Ćwiczenia praktyczne, plastyczne i teoretyczne podwyższające świadomość i wrażliwość estetyczną.

Rola bezpośredniego kontaktu z dziełem sztuki, Instytucją kultury.

A.1. wykorzystywana podczas zajęć

Popek S. L., Psychologia twórczości plastycznej, O.W. „Impuls” Kraków 2010

Lovenfeld V, Brittain W. L., Twórczość a rozwój umysłowy dziecka, PWN 1977 Warszawa

Aktualne programy nauczania w zakresie nauczania szkolnego.

Thompson J., Jak czytać malarstwo współczesne, Universitas Kraków 2006;

A.2. studiowana samodzielnie przez studenta

Popek St. Red., Twórczość w teorii i praktyce, WU im. M. C. Skłodowskiej, Lublin 2004;

Gage John, Kolor i kultura, Universitas Kraków 2008;

Wiedza - Uczestnik kursu zna podstawowe środki wyrazu plastycznego, zasady kontrastu w dziele plastycznym, zna słownictwo związane z formalnym i tematycznym omówieniem działa plastycznego, zna uwarunkowania rozwojowe dzieci i młodzieży w zakresie percepcji dzieła plastycznego, zna zasady analizy i interpretacji działa plastycznego

Umiejętności - Uczestnik kursu potrafi dokonać analizy formalnej i w zakresie treści dzieła plastycznego, umie zastosować wiedzę w ogniwach lekcyjnych dostarczając wiedzę o kulturze plastycznej i wzbudzając zainteresowanie przedmiotem zasadniczym, właściwie włącza w tok zajęć elementy warsztatu plastycznego dostosowanego do fazy rozwojowej i zagadnień przedmiotu zasadniczego umie w, sposób opisowy wyrazić odczucia i refleksje wobec nowych zjawisk związanych z kulturą plastyczną;

Kompetencje społeczne (postawy) - Uczestnik kursu efektywnie współdziała w pracy zespołowej, ma świadomość właściwego przygotowania do wykonywania zawodu w zależności od studiowanej specjalności, jest przygotowany do odbioru dzieł kultury plastycznej i potrafi werbalizować w przekazie treści z nią związane.

Sposób zaliczenia - zaliczenie z oceną

B. Formy zaliczenia na przykład:

przygotowanie prezentacji zaliczeniowej

ustalenie oceny zaliczeniowej na podstawie ocen cząstkowych otrzymywanych w trakcie trwania semestru

C. Podstawowe kryteria:

aktywność na zajęciach

umiejętność dokonania analizy formalnej dzieła plastycznego

brak